Ik ben geen reiziger, ik zie mezelf geen jaar backpacken, maar citytrips vind ik heerlijk. Steden vind ik heerlijk. Mijn favoriete citytrips waren naar Barcelona, Rome, Bangkok (telt dat? Was er wel met backpack haha) en nu kan ik er nog eentje toevoegen: Marrakesh. Wát een bijzondere stad is dit. Dichtbij genoeg om er een echte citytrip van te maken en ver genoeg om te cultuur-shockeren. Ik laat je vandaag zien hoe onze trip was (vind dagboeken bij anderen by far het leukst en meest nuttig om te lezen als ik op zoek ben naar impressies van een stad!) en onderaan de blog geef ik een kort overzicht van mijn tips + dé tip om al die highlights op te slaan!

Maandag 25 maart

Maandagochtend vertrok ons vliegtuig vanaf Schiphol al om half 7. Ik beloof je dat ik verder in dit dagboek hier geen woord meer aan vuil zal maken maar ik moet het ff benoemen: in het vliegtuig heb ik dik twee uur (!) keihard aan mijn scriptie gewerkt. Ik was zelf zo gek om net voor de deadline het land uit te vluchten en moest echt nog wat dingen doen. Gelukkig heb ik mijn laptop dus niet voor niets meegesleept: zowel op de heen- als terugvlucht heb ik écht goed gewerkt. Rond een uur of 10 waren we in Marokko. AFRIKA! AFRIKA, jongens, daar moet je je bankpas op instellen. We hadden geen euro of dirham en konden dus ook geen taxi betalen. Dat was uiteindelijk best chill: de hoteleigenaar heeft het voorgeschoten en daardoor zijn we niet opgelicht, in eerste instantie namelijk wel nogal.

De riad (of hotel) waar we sliepen was heel fijn. De eigenaar en de rest van het personeel was heel lief, de locatie was top (rustig maar wel heel dichtbij het oude centrum, de medina) en er werd goed voor ons gezorgd. Het heette Riad Bibazia, voor de geïnteresseerden. Het enige nadeel is wel dat de open ruimte heel gehorig is en dat je ‘s ochtends wakker wordt van het geluid van bestek, geen grap. Na een snelle douche gingen we meteen de stad in, op zoek naar eten. We zaten op het dakterras van ‘Zeitoun café’. Volgens mij is dit een hele algemene naam maar mocht je op zoek gaan: het is de zaak op de foto in het midden. Hier zaten we heel fijn, lekker tussen de toeristen wel. Hier maakte ik meteen kennis met het gerecht dat ik die week nog veel vaker heb besteld: lemon chicken met olijven en de lekkerste saus ooit.

Het restaurant zat dichtbij een paar hotspots dus die hebben we daarna maar meteen afgetikt. Eerst bezochten we de Saadien Tombes maar buiten een leuk roze Instagram-muurtje was daar echt geen bal aan. Ik heb ook geen idee wat deze tombes precies zijn of waren want er werd nergens uitleg gegeven. Daarna liepen we naar het El-Badipaleis. Dat is een oud paleis waar (helaas) niet zo heel veel meer van over is.

Er is een hele grote binnenplaats met een paar grote zwembaden (waar of geen water meer in staat of waar wel ff een schepnetje doorheen mag) omringd door grote muren. Niet bijzonder indrukwekkend maar wel een mooie plek om een klein uurtje doorheen te lopen. Je kunt ook op een paar muren klimmen en vanaf het dak van het gebouw hieronder (rechts) heb je uitzicht over de stad. Grappig om te weten: in Marrakesh staan geen hoge flats of wolkenkrabbers omdat de Koutoubia moskee het hoogste gebouw van de stad moet blijven.

Dit is dus het uitzicht. Je staat daar helemaal niet zo heel hoog maar kunt toch ver kijken! Daarna liepen we door de kleine straatjes van de medina, de souks, weer terug naar het hotel. Het gebied met de souks is echt heel bijzonder: heel vol, overal dezelfde kitcherige winkeltjes maar wonder boven wonder helemaal niet heel druk. Wel met ezels, scooters en paard-en-wagen (echt!) maar omdat het nog geen hoogseizoen was, was het verder heel gemoedelijk. Dat viel me sowieso wel op: het ís heel toeristisch maar je merkt wel dat het nog een beetje in opkomst is want de toeristen zijn ook nog heel erg welkom overal. Over een jaar of tien zal de sfeer hier heel anders zijn, denk ik.

‘s Avonds aten we bij Le Comptoir du Pacha, vlakbij ons hotel. Hier bestelden we de eerste en de enige fles wijn van deze citytrip en hier at ik heerlijke aardappelpuree en pulled eend. Klinkt niet heel spannend, was het wel! Die fles wijn is trouwens niet heel gebruikelijk in Marrakesh. In verband met het geloof (Islam) is alcohol niet zo’n ding, je kunt het op veel plekken wel bestellen want ze moeten toeristen toch een beetje trekken maar het voelt gewoon niet heel erg gepast. Maar dat geeft niet, hoort erbij.

Dinsdag 26 maart

Dinsdagochtend kregen we heerlijk ontbijt, dat zat bij het verblijf inbegrepen. Het hotel heeft een dakterras waar we ‘s ochtends dus lekker in het zonnetje konden eten. Daarna liepen we rustig door de medina, onder andere door het park Lalla Hasna bij de Koutoubia moskee.

Mooie plek, zeker even rondlopen! Vervolgens gingen we door de kleine straatjes op zoek naar Le Jardin Secret, een botanische tuin in het oude centrum. Het was hier heel lekker rustig en vet mooi! We hebben hier best wel lang rondgelopen en nog een drankje gedronken op een terras.

Oja, en we hebben ongeveer drie kwartier gewacht op een rondleiding door een torentje. Geen probleem, het was lekker weer, maar ga daar vooral niet op wachten, haha. Stelt niet zoveel voor, bovenop mag je niet eens foto’s maken van het uitzicht (aan een kant) i.v.m. privacy. We lunchten bij Henna Art Café en ook dat was een prima plek. Er zitten echt leuke lunchtentjes en koffiezaken in Marrakesh, ook veel gericht op vega(n) eten!

‘s Avonds regende en onweerde het keihard maar gewapend met een paraplu gingen we op zoek naar een restaurant. Mijn winterjas met capuchon hing gewoon in de kast trouwens, het is me nog steeds een raadsel waarom ik die niet aan heb getrokken. De eigenaar van onze riad had ons gewezen op het restaurant ‘La table du Palais’. Het was poe-pie chique, niet normaal. Joran scheet (haha) bijna in zijn broek want die was heel bang dat het een dure avond ging worden maar ik had op internet allang gelezen dat ‘t allemaal wel meeviel. Omdat het regende, zaten we binnen in een kleine ruimte naast de grote binnentuin. Als het niet regent is het daar sowieso geweldig mooi. Ik kan je helaas geen foto’s laten zien want die heb ik niet gemaakt. Ik voelde me deze avond namelijk echt ruk. Binnenkort vertel ik je er waarschijnlijk wel meer over maar ik dacht op dit moment nog dat ik allergisch was (geworden) voor allerlei soorten noten, zaden en pitten en raakte compleet in paniek als ik maar iets van symptomen voelde. Zo ook deze avond, na een hapje van de meest goddelijke aubergine met sesam ooit. Ik kon er niet van genieten, begon te zweten, brak in tranen uit en toen hebben we na het voorgerechtje afgerekend en zijn we met een zak chips naar het hotel gegaan. Beetje Mario Party spelen. Helemaal kut maar ‘t is niet anders. Verder voelde ik me deze vakantie trouwens gewoon prima, alleen eten was af en toe een dingetje.

Woensdag 27 maart 2019

Goed. De volgende dag! We ontbeten weer heerlijk op het dakterras van ons hotel. Daarna liepen we een keer de andere kant op, richting de nieuwe stad. Marrakesh is aan de ene kant geiten en souks en aan de andere kant (van de muur) heel modern. Ik kan je alvast vertellen dat wij het oude gedeelte véél leuker en gemoedelijker vonden, dat is vaak wel zo natuurlijk. We liepen richting Jardin Majorelle, een mega hotspot in het nieuwe gedeelte. Daar bleek het heel druk te zijn dus we besloten later terug te komen. Met een (onbewuste) enorme omweg liepen we naar het centrum van het nieuwe gedeelte. Daar dronken we een paar koffies en aten we bij een veel te vieze fastfood keten. Rond een uur of vier liepen we weer naar Jardin Majorelle en gelukkig was de rij toen een stuk korter.

Ik wist van tevoren ook wel dat dit dé hotspot van Marrakesh is maar pfff, wát een hysterische plek. Het is een grote botanische tuin en een mooie, rustige plek in de drukke stad maar dat betekent dan ook dat werkelijk iedereen zich hier verzamelt. Het is een mega fotogenieke plek en het voelde een beetje vergiftigd: bij iedere pergola of vijver werden hele fotoshoots gedaan en soms zelfs zó intens dat we vriendelijk werden verzocht alsjeblieft even niet door hun fotoset te lopen. Eh wat? Mooi, sfeervol maar veel te druk. De botanische tuin waar we de dag hiervoor waren, vond ik leuker! Ik besef me nu pas dat ik op bovenstaande foto’s geen één andere toerist zie, dat is echt een wonder.

Daarna liepen we weer terug naar het oude centrum om wat te drinken en wat kleins te eten. We zaten bij Café des Épices, een hele bekende plek voor toeristen en zeker wel een leuk plekje met uitzicht op een plein met een kleine markt. Na een kleine powernap vertrokken we naar Nomad, een nóg populairdere tent waar je met lekker weer heel romantisch op een dakterras kunt dineren. Op de een of andere manier was het bij ons overdag prima weer en ‘s avonds brak de hemel telkens open dus we zaten binnen. Geeft niet, we hebben alsnog vet lekker gegeten! Vooraf hadden we brood met verschillende dips en als hoofdgerecht had ik een kippenstoof met dadels, abrikoos en heel veel lekkere kruiden. Echt goddelijk lekker, zó lekker dat ik het inmiddels al een keer heb geprobeerd na te maken (resultaat komt binnenkort online, haha). Wel raar: we kregen het hoofdgerecht al toen het brood nog geen drie minuten op tafel stond. Verder een prima zaak, lekker eten maar wel een beetje gehyped en overduidelijk gericht op (rijke) toeristen.

Het was inmiddels een uurtje of tien en onderweg naar huis voelden we ons voor het eerst een beetje onveilig. Niet perse ‘in gevaar’ maar wel ongemakkelijk. De kleine winkeltjes in de souks waren allemaal opgeruimd en gesloten en zo gezellig als ‘t daar overdag is, zo grimmig is het in het donker. Geen fijne plek om zo ‘s nachts nog te lopen. Op zo’n moment op reis denk ik altijd ‘ok, wat is het thuis toch fijn’ en het is toch ook wel prettig om dat gevoel te hebben op de avond voordat je toch al vertrekt. Ik zeg het vaker: reizen (kort of langer) is hartstikke leuk maar thuiskomen is leuker ♥

Aanraders om te eten:

Nomad – 1 Derb Aarjane, Medina
Café des Épices – 75 Derb Rahba Lakdima, Medina
Henna Art Café – 35 Derb Sqaya Riad Zitoun El Kdim
La table du Palais – 63 Rue Sidi el Yamani
Le Comptoir du Pacha – 218 Arset Aouzal Rd
Zeitoun Café – 107 Place Jemaa El Fnaa

Oké, ik heb je nu gebombardeerd met (eet)tips voor Marrekesh en hoe ga je dit bewaren? Ik sla al jaren alles op via Google Maps en dat klinkt heel vanzelfsprekend maar omdat ik er toch vaak vragen over krijg, leg ik ‘t uit!

Als je de app van Google Maps hebt, zoek je in de app naar de stad waar je naartoe gaat. Bijvoorbeeld ‘Marrakesh’. Bovenaan klik je op de drie puntjes en dan op ‘offline kaart downloaden’. Download de kaart van de stad, zo kun je offline (dus zonder wifi of 4G) navigeren als je er eenmaal bent. De highlights sla je op door ze op te zoeken via de zoekbalk en dan onderaan op het knopje ‘opslaan’ te klikken. Dan krijg je allerlei opslaan-opties. Het gele sterretje gebruik ik meestal voor het vliegveld en het hotel/hostel en de highlights sorteer ik in een aparte map. Die kun je maken door op ‘nieuwe lijst’ te klikken. Sla al je tips op in die lijst en dan heb je alles bij elkaar in een lijst én in de vorm van een kaart met pins!