Ik ben al bijna een maand terug, maar ik ben nog steeds niet uitgepraat over Thailand! Dit reisdagboek is heel anders dan die hiervoor, vanaf hier was het namelijk over met cultuur en ging ‘t alleen nog maar over uitrusten, feesten en nog meer vakantie vieren. De twee weken in het culturele noorden van het land waren geweldig maar ook heel vermoeiend, en daarom keek ik erg uit naar die laatste week in het zuiden. Op Koh Phangan, een eiland aan de oostkust van Thailand, wordt iedere maand dé Full Moon Party georganiseerd waar veel reizigers hun hele trip omheen plannen. Ik ben lekker lui geweest en kan je dus weinig over het eiland vertellen, maar relaxen kun je hier in ieder geval heel goed :thumbs:

Dinsdag 19 juli

Ik beloof bij dezen plechtig dat ik niet meer zo zal zeuren in Nederland als op zaterdagochtend de wekker om 6u gaat om te gaan werken. Deze vakantie ben ik al zo vaak wakker gemaakt door een vroege wekker, helemaal vrijwillig. Vandaag dus ook weer, om 4.30 stonden Inge en ik naast ons bed met ingepakte backpacks. Om 7u zaten we in het vliegtuig terug naar Bangkok. Ik had nog nooit een binnenlandse vlucht gehad, en vond het zo raar: hangen we net drie minuten op hoogte, roept de piloot al ‘cabin crew, prepare for landing’. Om 8u waren we dus alweer geland, om 14u ging onze volgende vlucht naar Surat Thani. In de tussentijd aten we bij de Burger King, dronk ik ijskoffie en werkten we onze dagboeken bij. Eenmaal in Surat Thani namen we de bus naar de kust, voor de boot naar Koh Phangan. Dat was een flinke dag reizen, maar dan heb je ook wat: we zitten in het zuiden! Zon, zee, strand, eindelijk echt vakantie! Het hostel dat we hadden geboekt is pas net geopend en echt een pareltje op dit eiland. Infinity Beach Club lijkt een resort met een enorm zwembad, pal aan zee, een restaurant, bar en de hele dag goeie muziek, maar het is toch echt een hostel. In ruil voor gratis cocktails maakten we een beetje reclame voor ze op de Facebookpagina met ruim 13.000 backpackers in Azië. Tess en Nienke waren eerder die dag al aangekomen en aten wat in de stad. Inge en ik waren te moe en aten bij het hostel, wat echt meer dan prima smaakte. We dronken nog wat op een ligbedje op het strand. Zij ging naar bed, ik heb daar geloof ik nog zeker een uur zitten genieten van de rust van de zee en muziek. Waar zit ik nou toch ineens, zo aan de andere kant van de wereld… Ik kon geen slaap meer vinden en hing ik nog even gezellig aan de bar met het personeel en een paar Duitsers. De airco in onze kamer was die eerste nacht kapot, dus ik heb nauwelijks geslapen, maar verder heb ik hier weinig te klagen.

Woensdag 20 juli

Vandaag heb ik letterlijk de hele dag in en om het zwembad gehangen. Het was warm, maar heel bewolkt en de zon heeft ons allemaal heel verraderlijk verbrand. Mijn benen zijn eindelijk een beetje bruin (halleluja!), maar m’n kont en rug zijn toch echt meer rood. Tegen het einde van de middag vertrokken we richting het centrum om daar wat te eten en een outfit te shoppen voor de Jungle Party en Full moon Party. Bíjna gingen we allemaal lekker gek in een spijkerjurk, maar iedereen krabbelde terug. Ik kocht uiteindelijk een foute Hawaii-blouse waar ik de mouwen vanaf scheurde, omdat ik dacht dat dat wel humor was, maar ik voelde me compleet misplaatst die eerste avond. Het stikte er van de Engelsen zoals je ze ook bij Zon Zuipen Ziekenhuis ziet: zonder bh, en met veel te veel bloot voor hun BMI. Maar hartstikke sexy natuurlijk en ik voelde me echt een debieltje. Buiten dat vond ik die avond ook niet echt leuk. De locatie is gaaf, midden in de jungle, en alles is heel mooi aangekleed met lampjes, maar het was de hele avond techno en daar kan ik echt niet aan wennen. Als klap op de vuurpijl kreeg ik ook nog eens niets anders dan water door m’n keel (kan komen door iets te sterke wodkacola en bbqchips op het strand) dus ik was er na een tijdje wel klaar mee. Baalde er wel van, want iedereen leek het naar zijn zin te hebben, maar ik vandaag gewoon echt niet. Nouja, goed, ik ben alleen op reis dus mag precies doen wat ik wil 😉 Ik pakte daarom de taxi terug naar het hostel en chillde daar nog een tijdje in alle rust op het strand. Dat was echt even genieten. Op het moment dat ik dit schrijf is het de middag voor dé Full moon Party en ik ben heel benieuwd hoe dat is. Doe in ieder geval iets met inkijk aan.

Donderdag 21 juli

Vandaag is de dag van de Full moon Party. Klinkt misschien een beetje sneu, maar hier lijkt het om te draaien. Iedereen heeft ’t erover want iedereen is er bij vanavond. Hoewel ik gisteravond de moeite niet waard vond, heb ik nog steeds wél zin in dit feestje op het strand. De muziek zou in ieder geval meer mijn ding zijn. Ik begin vandaag met een lekker yoghurtontbijtje op het strand en lig de rest van de dag eigenlijk alleen maar op een bed aan het zwembad. Onder een palmboom en met een shirt aan, want ik ben zó verbrand dat ik wel kan janken. Dat arme lichaam van mij, wat heb ik gedáán!? Ik heb mijn lesje geleerd: in Thailand verbrand je ook binnen no time wanneer de zon nergens te zien is. Ondertussen werk ik mijn dagboek een beetje bij en geniet ik van de lekkere muziek. Later die middag vertrekken we weer naar het centrum, naar de Pantip Market (naast de 7/11). Bij ieder kraampje kun je de meest uiteenlopende dingen proeven, ik kan er geen genoeg van krijgen! Ik negeerde alle reisadviezen om rauwe vis (of überhaupt straatvoer) te laten staan en vrat sushi alsof het gratis was. Was het praktisch ook. Eenmaal terug in het hostel maakte ik me met een grote groep klaar voor het feest en kocht ik tóch nog even snel zo’n cliché fluor shirt. Ook liet ik me met glow in the dark-verf versieren en dronk ik heel ordinair wijn straight from the bottle. De jongen waar ik mee op de foto sta op de rand van het zwembad is Rik, die ik in Bangkok al had ontmoet en daarna onderweg nog vaker ben tegengekomen. De rit in de tuktuk naar het feest was al zo leuk en gezellig, dat het bijna niet meer mis kon gaan. Op het strand was het druk en massaal, maar niet propvol. Je kon nog prima rondlopen en bij verschillende podia op verschillende muziek dansen. Ik heb gedanst, genoten, broodjes kip gegeten en bijgekletst met een studievriendin die daar ook was. Tijdens het feest heb ik geen foto’s gemaakt want het wordt daar überhaupt al afgeraden om je telefoon mee te nemen. Die liet ik dus lekker in mijn superveilige verstopte bh-tasje. Rond een uur of vier hield ik het voor gezien en nam ik de taxi terug. Net op tijd: ik ging precies zitten toen er een tropische bui naar beneden viel. Was een mooie avond!