Ik besefte me deze week ineens iets: ik woon alweer ruim een half jaar op kamers. En ik vind het heeeeerlijk. En dat had ik dus niet verwacht. Toen ik begon met studeren in Utrecht had ik voor mezelf bedacht dat ik rond maart een kamer zou gaan zoeken. Of misschien pas in het tweede jaar. Maar toen wilde ik ineens wel heel graag en had ik eind november al een kamer. Op dat moment stond ik nog niet echt te springen om al het vertrouwde van thuis achter te laten, maar ik voelde dat dit was wat ik móest doen. Ik had het nodig om dingen zelf uit te gaan zoeken en plezier te maken. Ik heb er wat voor moeten opgeven, contacten van thuis zijn er aan ten onder gegaan, ik moet inderdaad iets zuiniger leven, maar ik ben zó blij dat ik het toch gewoon heb gedaan. Blij dat ik mezelf een beetje in het diepe heb gegooid. En wel om deze 28 fijne dingen.

Niet hoeven door te geven of je wel of niet mee-eet. Dus spontaan plannen kunnen maken.
Al kom je 5 nachten achter elkaar rond half 6 thuis. Mag gewoon.
Niemand die je vertelt dat je je kamer op moet ruimen.
Als jij net voor het eten nog wil snacken, moet je dat vooral lekker doen.
Je hoeft je huishoudelijke klusjes niet NÚ te doen.
Je kunt altijd zelf kiezen wat je eet.
§ę
In principe kun je zelf kiezen met wie je woont.
Je woont in de buurt van je school of universiteit en dat bespaart reistijd.
Je leert ook weer nieuwe mensen kennen via je huisgenoten.
Er is niemand die moeilijk doet als je je jas niet netjes aan de kapstok hangt.
Minder tijd om je te ergeren aan en te ruziën met je ouders en broertjes.
Je kunt nóg een kamer inrichten zoals jij dat wilt.
§ę
Niemand heeft meer recht op de afstandsbediening dan een ander; als ik als eerste TLC zit te kijken, dan blijft het TLC.
Je krijgt uitwonende stufi (die dan weer meteen op gaat aan de huur, maar toch!)
Wonen met leeftijdsgenoten is gezellig.
Je kunt spontaner leuke dingen doen met studievrienden omdat je met niemand rekening hoeft te houden én dichterbij woont.
Je kunt de hele dag in bed liggen en niemand die daar om zeurt.
§ę
Lang en warm kunnen douchen want jij betaalt ook mee aan het water (of als je incl. betaalt: nog beter).
Je leert voor jezelf te zorgen.
Iedereen is gelijk, want iedereen betaalt hetzelfde.
Je kunt de hele dag je eigen plan trekken; als jij pas om 9 uur wilt avondeten dan doe je dat lekker.
Je kunt zelf bepalen of je naar college gaat of niet, niemand die het merkt.
Je hoeft je katers niet te verbergen de volgende ochtend.
§ę
Je hoeft niet ‘gezellig samen te ontbijten’ want daar is het voor jou nog veel te vroeg voor.
Als je een dieet volgt, kun je je daar makkelijker aan houden omdat je zelf de boodschappen kunt kiezen.
Midden in de nacht douchen zonder dat iemand daar te moeilijk over gaat doen.
Iedereen mag altijd blijven crashen.
De afwas mag best nog een dag of 2 blijven staan.
§ę

Dit klinkt toch heerlijk? Die vrijheid. Ik wist niet eens dat ik dat zo erg kon waarderen. Niet dat ik thuis bij mijn ouders niks mocht hoor (sorry als dat nu zo lijkt mama) maar dit is gewoon heel anders. Hebben jullie nog fijne dingen die ik aan dit lijstje toe kan voegen? Ik ben heel benieuwd 🙂