Ik heb kerstvakantie en álle tijd om achterstallig werk in te halen. Ontdek ik ineens dat ik het laatste reisverslag van de Balkantrip afgelopen zomer nooit heb gedeeld! De laatste paar dagen brachten we door in Belgrado, de hoofdstad van Servië. Deze stad bleek een stuk moderner dan verwacht en daar hadden we ff behoefte aan, reizigers die we zijn (not). Deze dagen bestonden uit weinig cultuur en veel eten.

Maandag 20 augustus

De busrit vanuit Bosnië was bijzonder. De route liep door landschappen die je alles doen denken aan communistische oorlogen. Heb er de ballen verstand van maar zo leek het tenminste: prikkeldraad, uitkijkposten, die logo’s en veel controle bij de douane. Dat was overigens bij alle grenzen die we passeerden, geen van de landen die we bezochten (Montenegro, Bosnië en Servië) is aangesloten bij de EU dus overal werden de paspoorten goed (en soms heel lang) gecontroleerd.

Eenmaal in Belgrado liepen we naar ons appartement Tricolor. De locatie was het appartement was prima maar de inrichting hilarisch en verschrikkelijk: de woonkamer met zeer oncomfortabele slaapbank was knalgroen, de keuken geel en de rest rood. Niet perse een aanrader. We chillen weer een paar uur op bed en daarna liepen we richting een sushirestaurant op een paar kilometer afstand. We hadden even geen zin meer in gehakstaven en patatjes, sushi it is. We gingen naar Moon Sushi en dat was verrassend genoeg echt heel leuk en lekker. Het terras was heel hip en sfeervol en de sushi smaakte écht heel goed. De prijzen waren niet zo laag als je wellicht zou hopen in Servië maar het was zeker goedkoper dan in Nederland.

Daarna liepen we weer terug naar het appartement en verbaasden we ons over het centrum. De straten in het toeristische deel zijn breed, modern en vol met bekende winkels maar je kunt nergens oversteken. Op de terugweg ontdekten we pas dat alle straten zijn verbonden met tunnels onder de straat door. Die zijn best grimmig maar in Belgrado wel echt dé manier om de stad te doorkruisen.

Dinsdag 21 augustus

Dinsdagochtend haalden we yoghurt bij een zaakje die ik die avond ervoor al had gespot. Ik heb geen grip kunnen krijgen op lekker ontbijt in de Balkan, overal werden we opgezadeld met kleffe sandwiches. Deze Griekse yoghurtzaak Aspro was echt een geschenk uit de hemel, hier hadden we zó veel zin in! We gingen allebei voor een yoghurt met een topping van onder andere chocolade, besjes en noten :thumbs: Met een fles water onder de arm liepen we vervolgens de hele stad door. Eerst naar een oud fort aan de rand bij een grote rivier en daarna langs een dierentuin richting een oude hippiebuurt.

Skadarlija heet die buurt. Het is zo’n typisch oud centrum met hippere koffiezaken, wereldse restaurantjes en veel kleine steegjes en fonteinen. Heel leuk om even doorheen te lopen! We vonden er zelfs een Mexicaanse bar waar (hoe raar) een Nederlandse radiozender werd gedraaid. Zouden ze dat zelf weten? Maar goed: eerst die sushi en nu ook nog nacho’s, helemaal top. Na een paar biertjes liepen we nog een klein rondje door de drukke binnenstad, overwogen we een museum te bezoeken (maar dat deden we toch maar niet) en daarna deden we een powernap in het appartement.

Voor het avondeten liepen we naar een straat met veel restaurants (Kralja Petra) en daar aten we uiteindelijk bij Manufaktura. Een rete hippe zaak. Echt zo’n plek waar hele gezelschappen de duurste flessen wijn of champagne bestellen just to show. De bediening was een tikkeltje arrogant maar het eten was wel heel prima. Na drie kleine hapjes zaten we al vol en toen er een band HEEL hard muziek kwam spelen, besloten we weer te gaan. Jammer, ik had wel zin in zo’n hele avond tafelen maar dit was gewoon niet de plek. Na een frozen yoghurt liepen we weer terug naar het appartement.

Woensdag 22 augustus

Toen we ‘s ochtends wakker werden, hadden we meteen al trek in die yoghurtjes dus we haalden daar ons ontbijt weer. Met de app maps.me had ik allerlei hotspots gemarkeerd waar we ons die dag wel konden vermaken. Maps.me is gewoon een soort google maps maar dan met kaarten die je met internet kunt downloaden en vervolgens offline kunt gebruiken. Heel handig in landen of gebieden waar je geen internet hebt of waar je bundel niet geldt. We liepen door een groot park, langs moderne straten met ambassades en bezochten een kerk. Geen idee meer wat of waar dit allemaal was, sorry, lekker reisverslag dit.

We dronken ijskoffie bij de zaak Greenet Line waar ik heel veel goede recensies over had gelezen. Geen idéé waarom dit zo’n aanrader was, het was een aftands terras in een betonnen wijk, haha. Ik had nog zo’n hotspot op mijn lijstje staan waar ik zo mijn twijfels bij had: Lorenzo & Kakalamba. We besloten er langs te lopen voor de lunch en holy, ik ben zó blij dat we hier hebben gegeten. Van buiten zie je al dat dit een bijzonder restaurant is maar pas binnen ben je echt fan: de inrichting is meer dan hysterisch. Overal hangen potten, glitters, clowns, jurken, schilderijen, poppen en nog veel meer geks. In een van de ruimtes is een raam in de vloer gebouwd waardoor je de keuken in kunt kijken, heel gaaf! Het personeel is heel beleefd en de menukaart is echt geweldig, ik kon écht niet kiezen! We hebben allebei onze ogen uitgekeken, dit was echt heel heel leuk! Je móet naar dit restaurant als je ooit in Belgrado bent. Ik kon het niet op de foto krijgen, je moet het echt zelf zien.

En ja, ook het eten is er heerlijk. Ik ging voor ravioli met zalm en garnalen en Joran voor een pasta met de lekkerste tomatensaus ooit en bacon (foto hieronder). Het was misschien wel de lekkerste pasta die ik ooit heb geproefd, ik moet nog steeds eens proberen of ik dit na kan maken. Helemaal verrast door dit restaurant, liepen we weer terug door het centrum.

Voor het avondeten vertrokken we naar Skadarlija maar eigenlijk hadden we helemaal nog niet zo’n honger. In het meest bekende straatje van deze hippiewijk dronken we ciders bij een café waar ik de naam niet meer van weet. In Burgerhouse, daar vlak naast, aten we daarna wat patatjes en kaasstengels maar dat stelde niet zoveel voor. Na wat speurwerk op Google vond ik iets over een rooftopbar waar je heel veel verschillende wijnen zou kunnen drinken, Podrum WineArt Stari Grad. Dit was zeker een aanrader voor degelijke wijntjes maar voor het uitzicht moet je daar niet zijn. Strompelend naar huis, haha. Nee dat viel echt wel mee maar dit was een goeie afsluiter van een hele lekkere vakantie.

Donderdag 23 augustus

Twee weken Balkan, drie happen fruit en een flinke lading bier later werd ik dan eindelijk ziek. Het kon ook niet anders. Aanvankelijk dacht ik nog dat het brakheid was maar nadat Joran ontbijt had gehaald bij diezelfde Griekse yoghurtzaak trok ik het nog steeds slecht. We pakten onze spullen in en hielden toen de eerste de beste taxi aan om naar het vliegveld te gaan. Daar kwamen we al veel te vroeg aan, lekker veel tijd om me helemaal ruk te voelen. Na een pompoensoep ging het al iets beter en tot het einde van de vlucht ging het redelijk. Ik heb nog heel even bij de stewardessen gezeten met een zakje, haha. Na een lange treinreis waren we weer in Utrecht. Lichte maaltijd naar binnen (augurk en paprika) en vroeg naar bed.

En zo sluit nu eindelijk alles weer netjes aan op de fotodagboeken die ik voor en na deze vakantie maakte 😉

Hier lees je deel 1: Montenegro
En hier lees je deel 2: Bosnië