Zon. Bubbels. Oesters. Je zou bij deze woorden denken dat ik de gemiddelde week van je favo popster omschrijf maar niks is minder waar: het was de mijne! Deze week was écht genieten. Ik ging naar een heel goed en ultra fancy restaurant met Joran, vierde Pasen met schoonfamilie, verklaarde het stoepterras voor geopend, at met veel vriendinnen, dronk bubbels met nóg meer vriendinnen en, nou ja, ik had het leven even heel goed onder de knie. Lees mee! 🙂

Maandag 11 april

Maandagochtend werkte ik – as you know – op kantoor. Ik begon lekker vroeg zodat ik ook vroeg weer naar huis kon, wantttt ik had een kookmiddag op de planning staan. Niet voor opdrachten dit keer (de laatste tijd was dat ineens vaak wel het geval – heel leuk!) maar gewoon voor wat reels op Insta en omdat ik daar zin in had. Ik maakte twee recepten: een salade (die nog online komt) en tortizza’s (die je hier op de foto ziet – dit is het recept). Deze reel heb ik ook al geplaatst maar het lijkt erop dat mijn hoogtij dagen op Insta reels zijn geteld, want zo lekker als ze hiervoor werden ontvangen, zo falend was deze. Ik vond ‘m leuk – Het Grote Boze Algoritme minder.

Nadat ik ook mijn fotodagboek van de week ervoor tikte, fietste ik (met het eten van die middag in bakjes) naar Keylee. Sinds kort woont ze een paar straten verderop en dat vind ik héél gezellig. Dat vierden we met Aperol Spritz! Maandag – moet kunnen. Ik had dat dus nog nooit eerder op en het was net zo lekker als ik het me had voorgesteld. Echt mijn ding: zoet maar niet té, bubbeltje, oranje. Nice.

Dinsdag 12 april

We hielden het netjes bij één Aperoltje hoor, want dinsdag was gewoon een werkdag as usual. Na de kantoordag fietste ik door naar mijn voorleesgezin, waar ik met de kinders begon aan Dolfje Weerwolfje. Volgens mij viel ‘ie goed in de smaak – we gaan er straks weer in verder (ik schrijf dit op maandag om 16.30). Vandaag ontdekte ik ook dat kinderen blijkbaar echt 0,0 inschattingsvermogen hebben als het gaat om de leeftijd van volwassenen. De een schatte me 49, de ander 60 want “je bent groter dan onze moeder dus ja…”. Die kan ik in m’n zak steken.

Eenmaal thuis maakte ik een heftig gezonde plaatpizza met pesto van rapenstelen en met courgette en radijsjes. Dit maaltijdpakket van Ekomenu zat in de Foodybox van vorige week, best lekker!

Woensdag 13 april

Woensdag… Even denken hoor. Ja, volgens mij was woensdag een hele doorsnee werkdag. Ik schreef voornamelijk blogs voor opdrachtgevers en tijdens wat administratieve klusjes keek ik De Bachelor. ’s Avonds kwam Nienke gezellig eten – de rest van de vaste woensdagavondclub liet het afweten.

Donderdag 14 april

Donderdag had ik bést een lekkere werkdag. De zon buiten lonkte, maar dat maakte dit keer juist dat ik harder m’n best deed zodat ik eerder kon stoppen. Tussendoor lunchte ik met geroosterd brood met cottage cheese en wat verdwaalde tapenade. Ik heb cottage cheese helemaal ontdekt afgelopen week – vind het echt superlekker op brood!

Iets voor 5 uur – ik zat nog nét in een meeting – stond Pascale voor de deur met toastjes, brie en bubbelssss. Kijk – zij snapt het. Al moet ik er wel ff bij vertellen dat ze, naast een klein flesje prosecco, een fles Hugo had gehaald. Die zag ze staan en toen dacht ze ‘hmmm, dat is lekker!’. Ik kan je vertellen: ook anno 2022 hoef je dit mierzoete drankje niet in huis te halen. Hahaha. Maar de rest van de setting klopte helemaal: op een stoel op de stoep, in de zon, praatten we gezellig bij over het leven en meer. Later die avond schoven twee andere vriendinnen bij mij aan. Ik maakte deze risotto – omdat ‘ie altijd lekker is, maar vooral omdat ik alles daarvoor toevallig nog in huis had en ik was te rozig/lui om nog naar de winkel te gaan.

Vrijdag 15 april en zaterdag 16 april

Van de vrijdag heb ik niet zoveel foto’s, behalve die van die borrelnootjes van Duyvis iets verder hierboven. Die heb ik opgestuurd gekregen en die voorraad kwam die avond gelijk goed van pas, toen er een grote groep vrienden van Joran over de vloer kwam. Verder had ik vandaag een korte werkdag. Ik moest nog best wat dingen doen, maar ik gunde mezelf ook een iets relaxtere dag in verband met Goede Vrijdag.

Zaterdagochtend ging ik weer eens sporten. Ik moet me de laatste weken (wat zeg ik, maanden) echt naar de sportschool slepen want ik heb er totaal geen zin in. Het is dat ik me door regelmatig te sporten gewoon écht fijner voel (zowel mentaal als in en met m’n lichaam), anders had ik echt gedacht: ja, fuck it, dan schrap ik dit toch gewoon van de to-dolijst van Het Leven. Ik ben dus weer begonnen met Jane The Virgin en dat kijk ik nu steeds terwijl ik een uur op een loopband met helling loop. Is te doen.

’s Middags zat ik voor het eerst in de achtertuin! De makelaar vertelde ons tijdens de bezichtigingen vorig jaar dat er achter in de tuin in de zomer zon zou zijn, maar de afgelopen maanden betwijfelde ik dat sterk. Máár nu het volop lente is, zie ik gelukkig wel dat het strookje zon steeds breder wordt. Het is geen ultieme de-hele-dag-loungen-in-de-zon-tuin maar dat is oké. Binnenkort scheppen we de kiezels eruit en plempen we ergens een degelijk tuinset neer en dan vind ik het wel best :thumbs: De rest van de middag was minder chill: we deden onze belastingaangifte.

Links: Maar ’s avonds gingen we iets doen waar ik me al een paar weken HEEL erg op verheugde: we gingen eten bij Fico. Heel fancy fine dining in Utrecht, met alles d’r op en d’r aan. Daar kan ik toch zoooooo van genieten. We begonnen het 6-gangen menu met een tafel voor amuses. Als ze dan de cava voor je inschenken en de hele tafel bezaaien met schaaltjes en schoteltjes met kleine hapjes, dan weet je: dit wordt een mooie avond. Dat zuurdesembrood met beurre noisette was al ge-wel-dig.
Midden: In het midden zie je nog twee amuses. In de reageerbuisjes: limoncello met kombucha en groene kruidenolie. In de schaal daarachter: Spaanse gedroogde ham uit de regio van Madrid (ik zit as we speak bij de gate om naar Madrid te gaan, haha) (ja inmiddels zijn we een dag verder) met een sausje van pimientos de padrón.
Rechts: Dit was een soort schuimpje van granny smith appels + nog iets maar ik weet niet meer wat. Wel erg lekker!

Links: OESTERS. En laat ik nu niet te interessant doen: ik vind oesters vooral leuk voor het idee en voor af en toe. Ik snap niet helemaal dat mensen hier altijd zó lyrisch over zijn. Een goeie oester, zoals deze, is hartstikke lekker, maar ook niet meer dan dat, toch?
Midden: Laatste amuse van het rijtje! Wafel van zeewier met shiitake en een emulsie van kumquat.
Rechts: De eerste gang was aardpeerpuree met XO (dat is een mix van Chinese schaal- en schelpdieren) en ui op verschillende manieren klaargemaakt en ingelegd. De aardpeerpuree had verdacht veel weg van Johma’s aardappelsalade. Evenmin smakelijk.

Links: Daarna kregen we harder (dat is vis) met pompoen, lavas en martini blanco (geen idee wat dat is).
Midden: Met daarbij geroosterde little gem met een mini deconstructed Caeser salad.
Rechts: Vervolgens aten we witlof met appel, peterseliewortel, pecorino en een heeeeeerlijke cognacsaus. En overal kregen we een supergoede wijn bij. Al mijn aandacht ging dit keer naar het onthouden van de gangen en de mysterieuze ingrediënten – volgende keer zal ik ook iets meer m’n best doen om die fantastische wijnen te onthouden.

Links: Gang nummero 4 alweer: kwartel met pistache, prei en szechuan.
Midden: Ohhh ja, gang 5 was echt goed: supermalse rund met groene asperges, daslook, meiknol en friseline (een soort andijvie volgens mij).
Rechts: Oké laatste: het dessert was vijg met zuring, yoghurt en hibiscus in droogijs. Ik ga even iets heel truttigs zeggen maar ik ben dus stiekem altijd een tikkie teleurgesteld als een toetje geen chocolade bevat (of dat je niet na het dessert nog een bonbonnetje krijgt ofzo), haha. Verder was dit natuurlijk echt een fantastische avond – heb er héél erg van genoten <3

Zondag 17 april

Zondag werd ik – hou je vast – wakker zónder kater. En dat betekent dat de kwaliteitswijntheorie wéér is bevestigd. Hoe beter de wijn, hoe milder de kater. Daar ga ik ze voortaan op uitkiezen hoor, want dit is heerlijk. Joran en ik treinden richting zijn ouders om daar met z’n allen Pasen te vieren. Op de foto zie je Joran paaseieren zoeken. De beste man is 28 maar hij en zijn broer (25) kunnen geen afscheid nemen van deze familietraditie. Ik kreeg een doosje met héle lekkere verse bonbons.

Toen we tegen het avondeten weer thuis waren, haalden we patat (want: zondag). Daarna had ik heel veel behoefte aan een beetje meer beweging, dus ik plugde m’n oortjes in, zette een leuke playlist op en wandelde een uur door een paar wijken waar ik de straten nog niet kende. Dat was ook heel fijn, zo met die ondergaande zon en bloesems óveral.

Ik spreek je volgende week weer! 🙂