Hola mensen! Terwijl de zon verwoed door mijn gordijn door prikt, praat ik jullie bij over mijn afgelopen week! Want hoewel mijn hooikoorts piekte en ik vervolgens óók zat opgezadeld met een dikke verkoudheid, was het daarna een tópweek. Ik noem maar even: ik ging naar een feest in het ouderlijk dorp, kocht een auto (!!!) en wandelde over (ja, over) Rotterdam. Je leest ’t hier!

Maandag 6 juni

Maandag, Tweede Pinksterdag, had ik vrij en… was ik ziek. Is een terugkerend thema: ik neem een dag vrij (heb vrij in te zetten feestdagen bij mijn baan in loondienst) en spendeer vervolgens precies díé dag ziek op de bank. Toen ik wakker werd, voelde ik me alsof ik de hele nacht in een hoop hooi had liggen rollen – zo verkouden was ik. In eerste instantie dacht ik nog dat het om uit de hand (neus) gelopen hooikoorts ging, maar na een spoedbezorging Prevalin Direct, bleek het gewoon een flinke verkoudheid. Ik installeerde mezelf onder een dekentje op de bank met zelfgemaakte bananencake en keek de hele dag Sex And The City, maar dan het vervolg daarop. And Just Like That keek ik het hele seizoen weg. Beetje gek, maar wel van genoten.

Dinsdag 7 juni

Dinsdag voelde ik me helaas nog steeds niet best, maar ’s ochtends ging ik wel aan het werk. Rond de lunch vond ik het wel mooi geweest en dook ik weer op de bank. Ik las de laatste verhalen van het boek Onder Druk (affiliate), waarin 27 Nederlandse en Vlaamse auteurs een kort verhaal delen rondom het thema ‘onder druk’. Erggg leuke bundel met verrassend goede en pakkende verhalen. Verder voelde ik me deze dag helemaal vervreemd van het aardse leven. Gelukkig stond er ’s avonds spontaan een vriendin voor de deur voor een kop thee in het avondzonnetje in de tuin. Dat deed me wel goed <3

Woensdag 8 juni

Deze dag ging ik weer aan het werk. Zij het op een relaxed tempo, maar ik deed wel wat ik moest doen. ’s Avonds sliepen Joran en ik ‘lekker gek en spontaan’ in ons oude bed dat nu op zolder staat. Dat dat kan – gewoon een avondje uit logeren in je eigen huis – is echt een luxe. Helaas regende het die nacht niet want is er iets lekkerder dan een zolderkamer met tikkende regen op het dak? (Ja, weet ik nu weer: een 1.80-bed.)

Donderdag 9 juni

Donderdag was een lekkere werkdag. Ik had de dag ervoor mijn werkkamer opgeruimd (moest echt gebeuren) en nu is het echt een fijne plek om te zitten. (Typ ik terwijl ik in de takkeherrie van de Coffee Company zit te werken.) Ik neem je nog even snel mee door de foto’s:

– lunch met o.a. een overgebleven vega visburger van PLNT die echt heel erg op vis lijkt. Best knap.
– een leuk hoekje <3
– vega balletjes in ketjapsaus met heel veel paprika als avondeten.

Vrijdag 10 juni

Vrijdag had ik het niet zo druk en werkte ik zelfs een beetje voor voor een aantal opdrachten. Niet nodig – wel lekker. Maar eigenlijk zat ik er mentaal niet zo goed in en daarom besloot ik dat de werkdag er rond een uur of 3 wel weer opzat. Ik ging met een lekker boek op een terras zitten. Het Leven versus Beau: 0-1. Dat vrolijkte me wel op – ik zat, niet overdreven, te proesten van het lachen tijdens het lezen van dat boek. Kom er zo op terug, haha.

Daarna liep ik langs de Wibra voor wat nieuwe knutselspullen (je weet: ben helemaal verknocht aan textured art de laatste tijd) en ging thuis meteen aan de slag. Ik maakte weer een parel, al zeg ik het zelf. Foto zie je verderop in dit dagboek! ’s Avonds maakte ik een simpele, romige pasta en ging ik naar de sportschool.

Zaterdag 11 juni

Oké, tijd voor actie! Het weekend begon meteen vet goed wanttttt… we kochten een auto!!! 😮 Joran had z’n zinnen gezet op een lief klein autootje bij een dealer in de buurt en na een proefrit was hij (en ook ik) helemaal om. ZO LEUK! Kijk ‘m blij zijn. Volgende week mogen we ‘m ophalen! Uiteraard laat ik je onze Italiaanse snelheidsduivel (want dat is een Alfa Romeo Mito, blijkbaar) dan wat beter zien.

Eenmaal thuis maakte ik me klaar voor een erg leuk feest in het ouderlijk dorp: Lansingerland Live. En dat is precies wat je ervan verwacht: drank, familie, vrienden van vroeger en van die dagjesartiesten als Douwe Bob en Miss Montreal. Je kent ’t wel. Ik kwam er echt voor de gezelligheid en die was er alom. Mijn ouders wonen ongeveer naast het feestterrein en toen ik (het) rond half 11 zat was, genoten we vanaf de voortuin van de vuurwerkshow die het einde van het feest aankondigde. HEEL erg van genoten <3 Als ik dan toch nog iets van constructieve feedback mag geven: op een broodje frikandel speciaal wens ik wel uitjes, volgende keer.

Oh en hier zien jullie die leuke nieuwe jurk dus net wat beter! Al sta ik er hier wel echt als een Johanna bij. Maar je snapt het idee.

Zondag 12 juni

Na wat katermanagement hees ik me zondag weer in een zonnige jurk voor een volgende weekendactiviteit. Joran en ik meetten elkaar in het centrum van Rotterdam voor de Rooftop Walk die je daar deze maand kan doen. In het kader van duurzame stadsplanning (en wat je allemaal wel niet kan doen met de daken) loop je voor een paar euro over VEEL te hoge steigers en wiebelige bruggen over de stad. Als je komende week nog in de buurt bent: doen! Zeker met lekker weer heb je echt een heel mooi uitzicht. Vanuit een perspectief dat je op geen andere manier ooit gaat krijgen. Heel vet!

Na deze tour op hoogte wandelden we door de stad om wat te eten bij de Markthal. Voelde me helemaal toerist in ‘eigen’ stad. Ik ben opgegroeid in een dorp onder de rook van Rotterdam – Berkel en Rodenrijs, heet het – maar eigenlijk ken ik in Rotterdam alleen de weg als het donker is. Met dank aan de vele stapavonden die ik daar heb beleefd. Verder: geen idee. Vind ik erg stom, want ik voel me er wel thuis. In Utrecht ken ik de weg wél, maar identificeer ik me weer niet zo met het volk. Je ken niet alles hebben, zeggen we dan maar.

Eenmaal terug in Utrecht puzzelden we samen een picknicktafel in elkaar. Nou ja: ik, want een zekere huisgenoot gooit de handdoek in de ring zodra één schroef niet past. Ik zie mezelf hier al helemaal heerlijk werken (in de schaduw) of ontbijten (in de ochtendzon). Van de week ga ik ‘m trouwens ook nog ‘sprankelend’ blauw verven! Verder heb ik nog geen zin en tijd om de tuin op de schop te nemen, dus voorlopig staat ‘ie vooral lekker in de weg.

Tot slot nog even over dat boek ‘Zeik Niet Zo‘ (affiliate): dat is een dikke vette aanrader. Hilarisch, relativerend, soepeltjes – heerlijk! Ik las ‘m deze avond uit en dit schreef ik erover op Insta:

“Wonderbaarlijk genoeg had ik dit boek nog nooit gelezen (veel over gehoord!) maar ik vond ‘m echt heel heel leuk. Hardop om gelachen op een terras, haha. Zo heerlijk herkenbaar en jaloersmakend leuk en lekker geschreven.”

En met die positieve woorden sluit ik dit dagboek af. Tot volgende week!