Hallo lieve lezers! Welkom bij een nieuw fotodagboek. De derde week van juni was een hele relaxte. Werk is rustig, het weer is zacht, ik voel me lekker, het sociale leven is gaande – helemaal fijn. Ik vertel je over een Bob Ross schilderworkshop met mijn moeder + tantes (aanrader!), een uitje met werk, vriendendingen en het – twijfelachtige – hoogtepunt: het geverfde picknickbankje in de tuin.
Maandag 13 juni
Na een ochtendje werken op kantoor dacht ik: laat ik weer eens gaan werken in een koffiezaak. Ik bestelde een kop koffie bij de Coffee Company, tikte daar in één ruk het fotodagboek van de week ervoor en besloot daarna maar weer naar huis te gaan want… ik had niet zoveel te doen. Weinig zin ook, maar ik heb het ook gewoon niet zo druk. Volgens mij is dat een combinatie van slim werken (efficiënter zijn + meer vooruit werken) en minder te doen hebben. Dat laatste is business wise misschien niet heel slim om hier te benoemen (want: ik ben populair en gewild!!! Kies mij! Ik ben het waard!) maar waarom zou ik het mooier maken dan het is? En eigenlijk is het ook best lekker dat ik het een maandje wat rustiger heb. Daarnaast liggen er ook wat opdrachten in het verschiet dus ik maak me geen zorgen.
Maar toch: zoek je een tekstschrijver? Kies mij!
Dinsdag 14 juni
Dinsdag werkte ik weer voor mijn baan in loondienst en ook dáár is het op het moment verdacht rustig. En dat vind ik zó saai, ugh. Na werk fietste ik naar mijn voorleeskinders die ik alweer twee weken niet had gezien. Vind het nog steeds heel leuk om te doen! 🙂
Eenmaal thuis stuitte ik op een perspakketje voor de verkeerde foodblogger Beau: Bo, van Beaufood. We wonen allebei in Utrecht, hebben bíjna dezelfde voor- én achternaam en ik schrijf voor haar website – dus ik begrijp deze fout van de verzender wel, haha. Als avondeten maakte ik gegrilde groene asperges en gebakken aardappeltjes met citroenmayo en burrata <3
Woensdag 15 juni
De woensdag begon ik met een videomeeting over een héle leuke nieuwe opdracht (zie je, komt allemaal goooed) waar ik deze zomer aan ga werken. Daarna werkte ik in de tuin, aan de gloednieuwe picknicktafel, aan wat blogs voor andere opdrachtgevers – een heel lekker plekje in de schaduw, daar ga ik sowieso nog véél zitten de komende maanden! Ook sportte ik en maakte ik me klaar voor het afscheidsuitje met de stagiairs die ik met mijn team de afgelopen maanden heb begeleid. We dronken wat op het terras bij Brava en braken daarna uit een escaperoom. Het is echt jaaaaren geleden dat ik dat voor het laatst deed, maar ik vind het wel iets heel leuks! De kamer die wij ‘deden’ vond ik heel creatief en groot opgezet, maar wel een tikkie… onsamenhangend? Er gebeurde van alles en soms kraakte ik codes maar wist ik niet eens hoe ik dat had geflikt. We hebben ’t wel gered, dat scheelt.
Na de escaperoom fietste ik meteen door naar Pascale, waar ik met Fiona meeat op het dakterras. Ook wandelden we naar de plaatselijke ijswinkel. Woensdagavonddingen.
Donderdag 16 juni
Donderdag staakte ik mijn werkdag al rond een uur of 3 in verband met een ellendig korte to-dolijst (en wat overuren). Maar dat kwam lekker uit, want het was heer-lijk weer. Ik gaf de picknicktafel een eerste laag lichtblauwe lak, maar ik kan niet ontkennen dat ik daar achteraf een beetje spijt van had. (Even tussendoor: klopt deze zin? Al 18x gelezen en ik zie het niet meer.) Met één laag zag het er echt armoedig uit. Maar goed, zijn ook geen wereldproblemen dit. Met de tweede laag werd het al prima genoeg trouwens, zie je hieronder. ’s Avonds at ik pasta pesto met broccoli en groene asperges.
Vrijdag 17 juni
Nou, vrijdag zette ik de chille trend voort. Ik werkte minimaal, verfde dat bankje nog een keer en hing véél in de tuin met waterijsjes. Joh, waarom ook niet? ’s Avonds borrelde ik bij Taplokaal Gist, met Joran. Niet heel lang, want ik was helemaal verrot van de hooikoorts. Als in: echt moe. Van het niezen, van het snuiten en m’n neus ophalen en van de antihistamine. Niet best, hoop dat die graspollen snel weer ff dimmen.
Zaterdag 18 juni
Zaterdag stond de wekker al vroeg voor iets heel leuks! Ik haalde een paar taarten, ruimde het huis op en verwelkomde mijn moeder, die ik met een smoes naar Utrecht had gelokt. Wat ze niet wist, is dat haar (schoon)zussen ook allemaal naar mijn huis zouden komen voor een leuk uitje met z’n allen, nog voor haar 50e verjaardag. Een van mijn tantes had een Bob Ross workshop in een werfkelder in de stad geboekt en mijn huis diende als start- en eindstation.
De trouwe volger weet: dit was niet mijn eerste keer Bob Rossen 😉 Begin 2020 deed ik dat een keer met collega’s (met een beamer en video’s op YouTube, dus zonder instructeur) en sindsdien heb ik nog zéker 6 van die Alaskaanse landschappen geschilderd. Want het leuke is: het wordt altijd mooi. Ook al lijkt die van jou nergens op, je knalt er een paar bomen voor, maakt wat schitteringen met witte verf en voilà: je hebt kunst gemaakt. Dit keer volgden we dus echt live instructies (en kregen we allemaal een krullenpruik op voor de echte Bob vibes) en dat was nóg leuker. Aanrader! Na de workshop namen we de bus weer richting mijn huis, aten we snel een broodje frikandel speciaal (= haar lievelings) en gingen alle tantes weer op huis aan.
Ik kroop voor de tv met ijs :thumbs: ’s Avonds was ik weer genoeg opgeladen voor sociaal contact, met Jorans vrienden welteverstaan. We hingen rond in Amelisweerd, een natuurgebied tegen Utrecht aan, heel gezellig!
Zondag 19 juni
Ik sportte, las veel in een extreem dik (maar goed) boek en deed wat huishouddingen. Joran en ik hadden vage plannen om wat leuks te gaan doen, maar we waren allebei zó moe. Om onverklaarbare redenen. Ik heb zelfs een middagdutje gedaan. Dat is heel wat voor mij: dat lukt me NOOIT. Deze lamlendige dag, afgesloten met pizza voor de tv, was dus ook wel ff heel lekker. Zeker omdat ik weer een propvolle week voor de boeg heb. See you! <3
0 reacties