Hoi! Het is dinsdagavond en ik ga je eens even helemaal bijpraten over mijn afgelopen week. Ik werd 28, had het druk op werk (leuk druk!), ontbeet in een stilstaande auto met een jankende hond in de kofferbak zijnde ’training’, borrelde, dineerde, lunchte en borrelde nog meer. I call it a week.

Maandag 11 maart

Ik had een hele drukke werkweek en Niko gaf me de beste start denkbaar: hij sliep de hele nacht rustig in z’n bench zonder te piepen. Rond half 11 ’s avonds liepen we ons laatste rondje en daarna pas om half 8 weer. Toen ik ’s ochtends beneden kwam was ik een beeeeetje bang om een levenloos hondje aan te treffen, zo bijzonder vond ik het. Maar: lekker bezig Niko.

Op werk was ik vandaag druk met het afnemen van interviews voor een magazine en deze uitschrijven. Het onderwerp? Quantumtechnologie. Of nou ja, vooral over de markt daaromheen dus natuurkundig gezien werd er (godzijdank) niet heel veel van me verwacht.

’s Avonds maakte ik een bonenstoof met tomaat en Parmezaanse kaas. Erg lekker weer! Daarna ging ik naar badminton.

Dinsdag 12 maart

Dinsdag was nog veel drukker, met nog meer interviews om af te nemen en uit te schrijven. De laatste deed ik thuis, vanuit mijn kantoor dat ik tegenwoordig niet echt meer gebruik. En dat is te zien, hahaha. Als avondeten improviseerde ik iets met tempeh in hoisin en daarna toch met heel veel sojasaus en ketjap omdat dat eerste niet te vreten was. Echt heel lekker werd het niet. Janny heeft het weggegooid, vertelde ze me een week later. Groot gelijk.

Woensdag 13 maart

Woensdag werkte ik ook op kantoor omdat dat ff praktischer was in verband met een deadline. Ook vandaag was ik druk met die interviews. Het onderwerp is niet he-le-maal mijn ding maar de hele opdracht an sich vond ik wel heel leuk! Een lekker project om me een paar dagen intensief over te buigen, hou ik wel van. ’s Avonds kwamen Pascale, Nienke en Fiona eten. Ik maakte deze paddenstoelenrisotto met burrata en truffelolie.

Donderdag 14 maart

Nog een werkdag. Een rustigere én met een bezoekje van Niko! Hij werd weer een uurtje bij me gedropt en gedroeg zich wederom voorbeeldig. Tijdens een presentatie legde hij heel geïnteresseerd z’n koppie op tafel, recht voor het scherm met de slideshow. Veeg mij maar op.

(De foto in het midden maakte een collega van me. De zon scheen verblindend naar binnen maar ik wilde het gordijn niet dichtdoen (want: zon!!!) dus dan maar zo. Het werkt prima maar ziet er wel een beetje te hysterisch uit, dat moet ik toegeven.)

’s Avonds ging ik naar dansles! Daarna maakte ik de altijd succesvolle gnocchi met tomatensaus, cottage cheese en crispy chiliolie. Min of meer naar dit recept, maar dan dus met cottage cheese in plaats van burrata.

Vrijdag 15 maart

Vandaag was ik wel vrij! Ik schreef wat blogs voor een opdrachtgever (ik doe nog een heeeel klein beetje werk als freelancer), las een boek en wandelde veel met Niko. We gingen ook nog even naar Kaffeetaria, maar hij was onrustig en ff niet te temmen. ’s Avonds kwamen vrienden langs voor een avond borrelen en spelletjes spelen. Mijn oordeel: Jatten 3/5 sterren, Perudo 3,5/5 sterren.

Zaterdag 16 maart

Mijn laatste dag als zevenentwintigjarige begon met een opvoedkundige taak die ik nooit voor mogelijk had gehouden. Ik zat in een stilstaande auto, voor mijn huis, met een piepende hond in de kofferbak om hem daaraan te laten wennen. Dat vindt ‘ie echt vreselijk. Hij blaft telkens de hele buurt bij elkaar en plast dan zelfs van angst, maar hij kan niet eeuwig op schoot op de bijrijdersstoel. Zie hieronder een drieluik van Niko in de kofferbak.

We hebben er een verhoginkje in gezet zodat hij wat beter om zich heen kan kijken. Dat + het oefenen hebben er nu wel voor gezorgd dat hij het een stuk beter trekt. Hij piept misschien nog 2 of 3 keer zo van ‘hallo zijn jullie er nog?’ maar that’s it!

’s Middags nam Keylee me mee uit lunchen bij Blij. Daar ben ik jaaaaren geleden een keer geweest met studievriendinnen en dat was toen erg leuk, weet ik nog. Sinds kort kun je er ook lunchen. Ze serveren heel veel hippe gerechten en ingrediënten (burrata, vegan rendang, kimchi – dat soort dingen) en de sfeer is rustig en ietwat knullig. De bao buns met krokante kip en srirachamayo waren goed op smaak, maar de kip mocht iets malser en minder droog. Al met al wel een plek waar ik nog eens zou lunchen. En ik hou echt van dit soort traktaties ♥

Later die middag treinde ik naar Pijnacker om daar aan te schuiven bij een etentje met schoonfamilie. Joran was er die middag maar kon helaas niet blijven, dus we wisselden elkaar mooi af. Ik nam Niko weer mee terug in de auto (met succes). En kijk even deze EXTREEM schattige kennismaking tussen mijn neefje en de puppy (twee weken geleden mocht hij ‘m nog niet aaien, in verband met die parasiet). Ze vonden elkaar bijzonder interessant. Zo lief ♥

Toen ik ’s nachts gedoucht en al in bed kroop, zag ik de klok op 00.00 springen. Helloooo 28!

Zondag 17 maart

Ik ben verdorie 28 geworden vandaag. Ik kreeg net al voor het eerst een advertentie te zien voor antirimpelcrème. Geen grap. Ik begon mijn verjaardag fris met een wandeling met Niko, het bakken van een taart (nou ja, er valt weinig te bakken aan een kwarktaart) en daarna een trip naar Amelisweerd. Ik had al maaaaanden zin om daar te wandelen met onze hond en daarna pannenkoeken te eten bij Theehuis Rhijnauwen. Leek me helemaal iets voor een 28e verjaardag. Heb er echt van genoten, heerlijk kneuterig. Niko lag onder de tafel keurig netjes te slapen (en dat terwijl het echt druk was met kinderen en andere honden) en rende en hupste buiten heel blij achter een tennisbal aan. Dat kan (nu nog?) prima los want hij blijft in de buurt, hij wil ons niet kwijtraken.

’s Middags kwamen mijn ouders en broertjes langs voor een middag borrelen (en voor die kwarktaart, natuurlijk). We pakten Hitster er ook weer bij – dat blijft echt een geweldig spel om samen te spelen met verschillende generaties. Deze dag vol culinaire hoogtepunten sloot ik af met sushi en de finale van Heel Holland Bakt. Wat een fijne dag. Zo wil ik ook best 29 worden. Ooit.

Tot de volgende!