Hi! Een kort fotodagboek dit keer. Ik had een hele rustige week, daar was ik echt ff aan toe. Voor het weekend had ik mezelf maar één doel gesteld: een boek uitlezen. En precies toen ik mezelf in het hoekje van de bank liet zakken, kopje thee erbij, voetjes omhoog, veranderde Niko in een landhaai. Hij is tanden aan het wisselen (we hebben het nog steeds over Niko, de hond) (ik wist ook niet dat dit een ding was bij pups maar here we are) en wil in alles bijten én is inmiddels binnenshuis nogal brutaal. Daar hebben we wel een dagtaak aan, zeg maar. Hoe dan ook: ik neem je mee door mijn tamme week.

Maandag 25 maart

Maandagochtend startte ik op kantoor, maar het grootste deel van de dag werkte ik vanuit huis. Joran had plannen en Niko kan nog niet langer dan een half uurtje, misschien een uurtje, alleen blijven. Ik had het heel druk maar kwam er niet goed in en was de hele dag gefrustreerd en afgeleid. Een wandeling in de zon deed me goed. En Niko kan op dit veldje heerlijk los ♥ ’s Middags trof ik ‘m in bovenstaande slaaphouding aan, HOE is dit comfortabel? Badminton sloeg ik over want ik moest echt iets afmaken voor werk + kon het er ff niet bij hebben.

Dinsdag 26 maart

Ook dinsdag zat ik niet lekker in de wedstrijd. Werk was stom, voelde me niet lekker, alles kut. ’s Avonds lag ik lekker op de bank met de nieuwe serie van Eva Crutzen, Bodem, en dat deed me erggg goed. Ook goed: deze maaltijd uit een box van Marley Spoon. Daar mocht ik een aantal maaltijden van proberen (#gekregen dus) en deze Indonesische curry met garnalen was heel smaakvol.

Woensdag 27 maart

Woensdag was ik vrij, maar dat betekent wel: nog een paar uurtjes werken als freelancer. Niet echt vrij vrij dus. Toch voelt dat anders. Nadat ik de blogs aanleverde, wandelde ik in het zonnetje met El Doggo en daarna at ik met hem + Joran een taartje bij Kaffeetaria. Clubeten (zo noemen we het vaste woensdagavond-samen-eetritueel maar we zijn geen jaarclub ofzo, we kennen elkaar van de middelbare school) ging niet door, dus Joran en ik pakten nog een maaltijd uit het pakket. Dit keer: een Griekse rundburger met feta, bietenfrietjes, een fetadip en chioggiabietjessalade. Er stond bij ‘bereidingstijd circa 30 minuten’ en dat was echt de grootste leugen ooit. Was er zeker een uur mee bezig. Maar lekker was het absoluut, vooral die burger + de fetadip.

Donderdag 28 maart

Donderdag werkte ik weer op kantoor en daarna ging ik naar dansles. We startten met een nieuwe choreografie, op een nummer van het nieuwe album van Justin Timberlake. Was weer genieten ♥ ’s Avonds merkten we dat Niko ineens overal z’n tanden in zet en deze oplossing had ik op Insta voorbij zien komen: een rauwe (of bevroren) wortel geven. Dat was een groot succes, hij heeft er uren op liggen knagen. Dat alles daarna onder de oranje prut zat, nemen we voor lief.

Vrijdag 29 maart

Vrijdag was een langgge werkdag. Ik had heel veel behoefte aan even een weekend niks en dat plan lonkte. Toen ik vrijdagmiddag thuiskwam, waaide ik eerst even uit met Niko en daarna maakte ik de laatste maaltijd uit het pakket klaar: Vietnamese stoof met tofu. Was vet simpel maar ook weer écht heel lekker. Dat ga ik zelf absoluut een keer namaken. Dan wel met iets minder zout, ik vond alle gerechten deze week echt behoorlijk eh… goed op smaak. En ik dacht dat ik er wat van kon.

De rest van de vrijdagavond las ik een boek en keek ik De Avondshow. Ultimate relaxings.

Zaterdag 30 maart

Zaterdag was ik de hele dag alleen met Niko en het leek wel alsof er iets in ‘m geknapt was. ZO druk en happerig en blafferig was ‘ie. En hij was boos want hij mocht (en mag) niet op de bank, zie hierboven.

Nog wel even iets noemenswaardigs: ik ben voor het eerst weggeweest terwijl hij alleen thuis zat, in de bench. Ik moest even snel naar de Intratuin om een nieuwe tuigje en iets om te bijten te halen, en had geen zin om hem mee te nemen. De buurvrouw zegt dat ze ‘m een half uur niet heeft gehoord (en geloof me: dat zou ze horen) dus dit was een succes. We bouwen het langzaam op en het gaat dus steeds beter 🙂

Tijdens zijn slaapjes (oftewel: als ‘ie stil is) las ik eindelijk weer eens een boek uit: Luister, van Sacha Bronwasser. Dit zei ik erover op the gram:

“Heb heeeel lang over dit boek gedaan (want weinig (ongestoorde) tijd) en zat er daardoor niet zo lekker in. Vind mijn oordeel ook niet helemaal eerlijk daardoor. Ik vond ‘m niet zo gewelllldig goed als ik van anderen hoor en lees. Het verhaal had iets ’te veel’. Te veel details (en dat leest irritant als je er dus steeds maar een kwartiertje mee gaat zitten) en ook 1 verhaallijn die het voor mij niet logisch en te verwarrend maakte. Pas de laatste 50 pagina’s dacht ik ‘ahhh vandaar’. Toen ik net weer een beetje door de eerste hoofdstukken bladerde, vielen er wel wat puzzelstukjes op hun plek. Ik zie wel dat het een sterke en creatieve roman is. Raad hem wel aan!”

Avonds bestelden we pizza en begonnen we met de serie Snowpiercer. De eerste 5 minuten dacht ik: hmmm, ik geloof niet dat dit iets voor mij is. Maar het werd al snel steengoed. Echt bijzonder spannend en boeiend! Staat op Netflix.

Zondag 31 maart

Eerste Paasdag! Ik begon ‘m met een wandeling, pannenkoeken en daarna een kop koffie in de zon. Ik heb het Tokkie-gevoel totaal omarmd. Ik zit hier graag, op m’n krukkie voor de deur en het hondje aan m’n voeten, de buurt een beetje in de gaten houdend. (Totdat de zon ook weer in de achtertuin staat, dan verplaatsen we naar daar.)

’s Middags werkte ik weer eens aan de dagboeken van onze reis door Japan (say whaaaat, ja: het dagboek van Tokyo staat inmiddels online!) en daarna nam ik Niko mee naar m’n ouders. Daar at ik mee en speelden we dit spel, de nieuwste editie van Hitster! Wederom een knaller. Terug thuis keek ik weer Snowpiercer met Joran en gingen we vroeg naar bed.

Tot volgende week!