Ja welkom en hallo beste mensen! Ik loop een beetje achter en ik heb het druk dus we hebben geen tijd te verliezen!!! Neehoor, ik praat jullie weer lekker uitgebreid en op m’n gemakkie bij over de eerste twee weken van november. Twee weken met ineens bijzonder veel activiteiten voor een toch best lui mens: een fantastisch concert, een theatervoorstelling, een middagje naar het circus, een boeklancering, een bingo, een fucking vet schilderij, een baby, diverse broodjes. Lees snel verder!

Maandag 4 en dinsdag 5 november

De kantoordag had een leuke wending: tijdens de lunch aten we broodjes knakworst en speelden we bingo, om de verjaardag van een paar collega’s te vieren. ’s Avonds was er weer een smakelijk hoogtepunt: broodjes kippeling, naar het recept van Sterk in de Keuken. Die moestttt ik maken van Joran en ze waren ook echt héél erg lekker.

Dinsdagavond sprak ik weer eens af met de leesclub. We bespraken het boek ‘Ik die nooit een man heb gekend’ en dat was unaniem een GROOT succes. We gaven het allemaal 4 of 5 sterren, zo’n goeie score hebben we nog nooit meegemaakt. Ik vond het dan ook echt een heel bijzonder dystopisch boek. Het verhaal greep me vast en liet me nog heel lang nadenken.

Woensdag 6 november

Op woensdag werkte ik even buiten de deur, samen met Joran. Daar bestelden we een broodje carpaccio en dat was echt de grootste teleurstelling ooit. Droge broodjes, anderhalf velletje flinterdun vlees, een minuscuul likje truffelmayo, drie vlokken kaas en een grote berg rucola. Kom op, dat kan beter.

Mijn bietenrisotto die ik die avond voor vriendinnen maakte was uiteraard wel subliem.

Donderdag 7 en vrijdag 8 november

Donderdag werkte ik en ging ik naar dansles. Vrijdag sloot ik de werkdag af met een boeklancering (via werk), Zicht op de Dom. Een heel mooi boek met foto’s van – guess what – plekken met uitzicht op de Dom. Om te vieren dat de toren weer uit de steigers is!

Die foto van mijn haar trouwens: ik sliep met een roller in de voorste plukken haar en een nog nét vochtige knot. Bleef natuurlijk niet langer dan 20 minuten zo volumineus zitten maar toch leuk.

Zaterdag 9 en zondag 10 november

Zaterdagochtend begon ik met een lesje Rocycle en ’s avonds ging ik fonduen bij mijn schoonvader thuis, met een grote groep vrienden en familie. Traditie om zijn verjaardag te vieren <3

Zondagochtend ging ik even op de koffie bij Maudy en daarna reed ik door naar Rotterdam. Daar werkte ik een paar uur aan blogs bij de koffiezaak COPPI, onder het genot van een gembertheetje en een grote kom citroenkwark met granola en heel veel vers fruit. Echt HEEL erg lekker en heel erg precies waar ik behoefte aan had. Ondertussen appte een vriendin met het heuglijke nieuws dat ze is bevallen (en nog steeds: omg is dit waar we nu zijn beland???). Dat kon ik meteen mooi doornemen met de rest van de groep want na de thee ging ik door naar Nienke, die heerlijk Indiaas had gekookt voor ons.

Op de terugweg ging ik iets heel vets doen: ik haalde een schilderij op bij een Rotterdamse kunstzinnige meid, Emily. Ze had me op Insta een berichtje gestuurd met de vraag of ik interesse had ik een custom schilderij, om haar portfolio uit te breiden. Ik vond haar strakke grafische stijl meteen heel vet dus JA! Ik ga natuuuurlijk nog een goeie foto delen als ‘ie straks hangt, maar hier alvast een sneak peek van het Utrechtse tafereeltje. Zonder dat ze het wist had ze het café geschilderd waar ik met Joran onze (tweede) eerste date had. Wat schattig. En om het verhaal helemaal mooi rond te maken: ik woonde deze week 10 (!!!) jaar in Utrecht. Hoe leuk?!

Maandag 11 en dinsdag 12 november

Maandag en dinsdag waren gewone werkdagen, nothing special. Op dinsdagavond interviewde ik twee mensen voor een artikel voor een magazine van een grote maatschappelijke organisatie. Een freelanceklus die ik niet kon weigeren! Ik vind interviewen en dat verwerken tot een lekker stukkie altijd heel leuk 🙂

Woensdag 13 november

Woensdagochtend had ik het tweede interview en daarna werkte ik meteen aan de uitwerking van die artikelen. Tegen het einde van de ochtend reed ik met Joran naar het bos om Niko even goed uit te laten rennen en daarna lunchten we bij Theehuis Rhijnauwen. Lievelingsplek! ’s Avonds maakte ik snel een maaltijd met restjes en daarna gingen we samen heel, heel voorzichtig en vooral heel, heel hoopvol van huis weg. We gingen namelijk naar een concert van Eefje de Visser en we lieten Niko alleen thuis. Hij heeft ongeveer 30 minuten een beetje onrustig af en toe geblaft en daarna was ‘ie uren stil. HOERAAAAAAAAAA! Ik kan bijna niet in woorden uitdrukken wat een opluchting dit is. Na al die maanden, methoden, trainers, eindelijk licht aan het einde van de tunnel. Deze dramamodus is volledig terecht, trust me.

Goed: het concert. Een paar jaar geleden zijn we ook samen naar Eefje de Visser geweest, in Carré destijds, en dat was toen ZO indrukwekkend dat ik me had voorgenomen daar nog eens heen te gaan. Ik ga dus eigenlijk nooit naar concerten, het duurt me te lang en ik ben ook nooit echt zo erg onder de indruk van iemands nummers, maar dít. Wat een muziek, heerlijk. Moet wel eerlijk zeggen dat ik haar oude album Bitterzoet lekkerder vond, die was net iets… vrolijker en meer elektronisch. De nieuwe (Heimwee) is wat klein en kunstig en da’s toch wat minder mijn ding. Ondanks dat: genoten.

Op de terugweg haalden we nog even een frikandelletje bij Broodje Bambi – de snackbar waarvan we de frituurlucht 2 jaar hebben ingeademd.

Donderdag 14 en vrijdag 15 november

Donderdag was een hele drukke dag: ik werkte, ging door naar dansles en fietste daarna hard naar huis om daar in 2 minuten een naanbroodje naar binnen te werken voordat Lieke voor de deur zou staan. We gingen namelijk samen naar een theatervoorstelling (een try-out) van een van onze favoriete schrijfsters, Malou Holshuijsen. In Culemborg, of all places. We konden geen parkeerplek vinden en kwam nét (maar echt, 30 seconden) voordat het begon gehaast binnen. Het eerste kwartier moest ik even inkomen want het was wel heel erg performance-kunst-theaterig, maar daarna vond ik het echt leuk. De voorstelling was eigenlijk precies zo humoristisch, rauw en typisch als haar boeken. Aanrader!

Op vrijdag deed ik na werk lekker even niks. Behalve een beetje werken aan die freelanceopdracht. Soms krijg ik ineens laat op de avond zin om te schrijven.

Zaterdag 16 en zondag 17 november

Die zaterdag werkte ik daar ook nog aan, maar ik maakte ook tijd voor een knutselmiddag met twee vriendinnen. Kerstkaarten, dat was het idee. Maar ik heb een beetje zitten kliederen met verf, zonder fatsoenlijk resultaat. Maar het was wél lekker kneuterig. ’s Avonds bestelde ik sushi en schreef ik lekker verder.

Op zondag stond de volgende culturele activiteit op de planning: Cirque Du Soleil. Hoewel, echt haute culture is dat natuurlijk niet. Jaaaaren geleden ben ik daar eens geweest met mijn familie en dat maakte toen wel echt indruk. Dat wilden we nog wel eens zien. Dus dat deden we – mijn ouders, broertjes en aanhang, en ik. Ik vond het vermakelijk en heel gezellig, maar het is niettt helemaal mijn ding. Deze show (Corteo heette ‘ie) was meer traditioneel verhalend en circusachtig en minder acrobatiek. Desalniettemin: erg leuke dag gehad met de fam!

XOXO! Tot de volgende!