Beau’s september 2022 #4: bloggerslunch, boekenzee en bakken

26 sep 2022 | Leven

Hallo beste mensen! Wat een lekkere week heb ik achter de rug! Ik nam eindelijk écht afscheid van mijn lieve (ex-)communicatieteam, ging voor het eerst in eeeeuwen weer eens naar een perslunch, at burgers buiten de deur, stond lekker veel in de keuken en werkte veel. Ook zat ik onder een dekentje (of twee) op de bank en genoot ik van de nazomerzon. Oh, en de winterjas is weer officieel back in business. Let’s go!

Maandag 19 september

Dat was een heeeeele grauwe maandag. Zoals ik vorige week al schreef: ik kwam al vrij snel terug op mijn ‘ik ben zo klaar met de zomer’-uitspraken. Weggekropen in mijn winterjas (waar ik nog steeds heel blij mee ben) maakte ik een ochtendwandeling mét regenboog. Daarna werkte ik eerst een paar uur thuis en daarna vanaf Broei, samen met Lieke (een oud-collega die deze week tegelijk met mij afscheid nam). Onderweg naar de stad reed ik ‘m voorband lek en daar moest meteen een nieuwe binnen- en buitenband op want er zaten scheuren en kieren in waarvan zelfs ík zag dat het niet meer ging. Heb ‘m meteen bij de eerste de beste fietsenmaker gedropt – ik had echt echt echt geen zin om zelf te gaan peuteren.

’s Avonds maakte ik orzo met spinazie en feta in sesam en honing. Ik plaatste het recept op Insta en daar is ‘ie al ruim 4000x opgeslagen. NIET normaal veel! Heel leuk!

Dinsdag 20 september

Dinsdag werkte ik weer, ging ik sporten en ’s avonds nam ik afscheid van het communicatieteam waar ik de afgelopen jaren mee heb gewerkt. We aten pizza’s bij Vegitalian – net als de vorige keer. Was heel gezellig <3 En ik weet zeker dat ik ze nog veel vaker ga zien, gelukkig. Dit is op dit moment het enige wat ik écht wel mis tijdens het freelancen: leuke collega’s.

Woensdag 21 september

Mede daarom besloot ik om weer eens in te gaan op een uitnodiging voor een event. Ik krijg ze niet súpervaak hoor, maar als ik ze krijg, is het meestal voor een restaurantopening of iets anders buiten Utrecht. En dat is hartstikke leuk, maar kost wel knetterveel tijd. Maar het brengt me wel weer even onder de mensen en soms moet ik mezelf dwingen om dat toch even te doen. Ik ben erg goed in gewoon thuisblijven in m’n eentje, maar menselijk contact is goed voor me. Anyway: het ministerie van toerisme van Israël nodigde me uit voor een Israëlische lunch in Amsterdam, en ik dacht: nice, doen we.

Ik ging wat eerder zodat ik nog een paar uur kon werken in een koffietent in de buurt (Fjaka heette het volgens mij, tippie voor de Amsterdammers onder ons) en daarna at ik samen met een handjevol food- en travelbloggers bij Ben Cohen Streetfood. Was heel gezellig en het eten was erggg lekker. En ze hebben me ook goed geinfluenced (eigenlijk zeg je dus ‘geïnfluenceerd’ maar ik vind dat echt een belachelijk woord) want het lijkt me een práchtig land om een keer te bezoeken!

’s Avonds kwamen Pascale en Fiona eten en ik maakte deze heerlijke risotto met ‘nduja (maar dan met cottage cheese).

Donderdag 22 september

Donderdag deed ik iets geks: ik ging naar kantoor 😮 Ik had (bewust) nog wat uren overgehouden om mijn opvolger in te werken, en het eerste deel deed ik dus vandaag. Was wel leuk om daar nog even te zijn maar het voelde ook te… normaal? Ook leuk: terwijl ik al mijn kennis in een paar uur kopieerde van mijn naar haar hoofd, dacht ik wel: jeeeetje wat weet ik eigenlijk veel! Over socials, communicatieplannen, campagnes, adverteren, teksten – ik heb daar echt een hoop geleerd. Heel waardevol.

’s Middags verwelkomde mijn huidige leven mij weer: er stonden twee foodpakketjes voor me klaar. Johannesbroodsiroop (had hier nog nooooit van gehoord maar dit gaat binnenkort vast op een pannenkoek) en twee repen Tony’s Chocolonely (die zijn me niet vreemd) 😉 ’s Middags lunchte ik op een krukje voor de deur, lekker in de zon, en daarna volgde ik een online training voor een opdrachtgever. ’s Avonds las ik voor bij mijn voorleeskinders, daarna maakte ik gebakken aardappeltjes met aioli en daarbij kapucijners in een saus van tomaat, witte wijn en wat willekeurige kruiden. Wel prima, niet geweldig.

Vrijdag 23 september

Vrijdag was dus zo’n kluizenaarsdag. Ik rolde uit bed, ontbeet voor de tv (favoriete ochtendritueel haha), werkte, lunchte voor de tv, werkte en at ’s avonds weer voor de tv. En ondertussen had ik de hele dag mijn slaapknot nog op m’n hoofd. Dit moet je niet elke dag hebben maar zo af en toe werkt het wel erggg goed en efficiënt. Die avondmaaltijd trouwens: dit zijn ‘frietjes’ van wortel met daarbij misomayo. Was echt heel lekker, had ik niet verwacht!

’s Avonds ging ik trouwens wel nog de deur uit (applaus voor mij). In de binnenstad was namelijk een kunstwerk (?) van een zee van boeken. Een hele straat was bezaaid met opengeslagen boeken met lampjes. Als start van de literatuurweek maar ook tegen het verkeer in de binnenstad. Zag er mooi uit! Daarna gingen we (ik was met Lieke) speciaalbier drinken bij Olivier – daar was ik al lang niet geweest, blijft een mooie plek.

Zaterdag 24 september 

Zaterdag deed ik niet bijzonder veel. Ik sportte voor de tv (van die dansjes, weet je wel), maakte mango sticky rice als lunch (lekker!) en las heel veel. ’s Avonds gaven Joran en ik onszelf een schop onder onze reet en gingen we tóch ff lekker buiten de deur eten. We gingen uiteindelijk voor burgers bij Bij Guusjes. Leuke plek, lekker casual. (En ik nam een Aperol Spritzje om het seizoen officieel af te sluiten.)

Zondag 25 september

Ohhh deze zondag was HEERLIJK. Zo heb ik ze het liefst. Ik begon de dag met een zonnige ochtendwandeling naar de AH, met koffie in de hand. Daar haalde ik allerlei ingrediënten voor bakprojecten waar ik die dag zin in had. Om te beginnen: een gezonde pompoencake (naar recept van Easyculi), waar ik zelf nog mascarponeroom bij serveerde. Grappig detail: in het beslag ging een heel potje babyvoeding. Ging tegen m’n natuur in (en wat is dat toch met die géúr?!) maar in theorie moest het niets uitmaken, want het bestond voor 93% uit pompoen en verder uit water. Proefde je ook niks geks aan hoor. Een vriendin kwam ‘m meteen proeven.

Daarna legde ik eidooiers in in zout (zodat ik die over een paar weken kan raspen), deed ik heeeeeeel veel wasjes en stofzuigde ik het halve huis (halve ja, want de draadloze stofzuiger haalt het niet om alles in één rit te doen – erg irri). Vervolgens stond ik nog een hele tijd in de keuken voor het maken van gyoza’s! Ik maakte er twee verschillende vegan vullingen voor en die waren allebei héél geslaagd. Ik deel het recept binnenkort 🙂 ’s Avonds las ik in een paar uur eindelijk dit boek uit. Het duurde even… Dit zei ik erover op Insta:

“HEEL mooi boek. Bijzonder intens en ontroerend en origineel. Wat dat betreft echt een aanrader. Blijf toch van mening dat dit verhaal met minder dan 750 pagina’s net zo krachtig had kunnen zijn. Was wel heel vaak heel veel van hetzelfde. En de karakterschets duurde een bladzijde of 200 (zat er dus daarna ook pas in) en daarin werden gerust 36 namen gedropt. Vind ik kut lezen. Maar al met al wel eentje die je aangrijpt en ik raad ‘m ook zeker aan!”

Ben wel blij dat ‘ie eindelijk uit is. Tijd voor de volgende! Ennn tot volgende week!

 

Dit vind je ook leuk!

Amanda de Bruin

Over keukenmeid

Mijn naam is Beau en ik ben gek op koken en eten

Gezond, druipend in vet, vlezig, vega, perfecte midnight snacks, culinaire hoogstandjes en simpele prakkies: ik eet alles. Ik hoop dat ik jou met mijn recepten kan inspireren voor je volgende maaltijd!

Fan van mijn teksten? Ik ben ook freelance tekstschrijver en help je graag.

Reageer

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nieuwste berichten