De laatste weken van het laatste decennium waren roerig: we verhuisden voor het eerst ooit samen naar een klein appartementje, ik bereidde me langzaam voor op een nieuwe functie bij mijn werk, ik ging naar een bloggersborrel, een vriendin verraste ons na een wereldreis van dik een jaar en ik organiseerde een expositie. En dat naast al die feestdagen. A december to remember, dus. Vandaar dat ik je toch nog ff mijn fotodagboek van december voorschotel. Lees lekker mee!

Verhuizing

Natuurlijk: bovenaan het overzicht staat DE VERHUIZING. Niet alleen omdat de maand daar ook daadwerkelijk mee begon, ook omdat dat wel hét onderwerp van de maand december was. Grote verandering voor onszelf (voor het eerst samenwonen, vet spannend), de omgeving die ook nieuwsgierig is, de troep in huis die langzaam (maar niet snel genoeg) transformeert naar een leefbaar thuis. Uiteindelijk hebben we het allemaal nog bést wel snel gefixt. Die eerste week werden de grootste spullen al geleverd, zoals de wasmachine, droger en bank en onze ouders hielpen ook met de rest, zoals de verhuisdozen, tafel en het monteren. Verder hoefde ik niet gek veel meer te werken deze maand en kon ik dus lekker aankloten in huis. Opruimen, schoonmaken met mijn nieuwste liefde zonder snoer (ik wil NOOIT meer anders) en koken in een chille keuken. Dit was echt een heerlijk einde van 2019 en een top begin van dit nieuwe decennium. Nieuw hoofdstuk, enzo.

Expo

Begin december was er ook een hoogtepunt op werk. Niet per se in het plezier dat ik eraan heb beleefd, maar wel in het activiteitenplan. Als je snapt wat ik bedoel. Ik en de stagiaire van mijn project organiseerden een kleinschalige expositie om daar de creatieve en maatschappijkritische uitspattingen van ons team te presenteren. Dat was een heel weekend en de opkomst was bijzonder goed! Beter dan we allemaal hadden verwacht, dus dat is heel fijn! Persoonlijk heb ik tijdens het organiseren van dit evenement wel ontdekt dat dit niet mijn ding is. Ik ben niet iemand die op zo’n avond met iedereen staat te lullen en bezoekers kan werven, ik ben degene die de tekst voor op de flyer schrijft en een beetje ‘aan de achterkant’ werkt. Maar dat is niet erg, inmiddels ben ik zelfs al begonnen aan de overdracht van dit project zodat ik binnenkort helemaal op de communicatieafdeling kan werken. Overigens vond ik de expositie wel heel gezellig en heb ik er zelfs nog een beetje leren fotograferen, moet niet gekker worden.

Bettine kerstborrel

Oh! Dit was ook zo’n leuke dag! Debbie en Bettine (van die geitenkaas, sterker nog: van ongeveer alle geitenkaas in de supermarkten) nodigde een groep foodbloggers uit voor een gezellige middag. We kregen een rondleiding door de fabriek in Etten-Leur, kookten heel veel lekkere hapjes met elkaar en kregen een mini workshop foodfotografie van Linse. Ik was een duo met Saskia van The Baking Bucketlist en dat was echt heel gezellig! Heel leuk om weer een hele groep bloggers te ontmoeten!

Kerst bij werk

Ik zat in het kerstcomité van werk en organiseerde dus met een groep een gezellige dag voor onze collega’s. En voor ons ook, maar minder want daar was het te druk voor. Overdag was er een heel programma en ‘s avonds hadden we een kerstdiner waar ik de leiding voor had genomen. Ik schakelde Rijna in voor het voor- en hoofdgerecht en de toetjes maakten collega’s. Alles smaakte zó goed! In de kantine was daarna een feestje maar op de een of andere manier verliep dat minder hysterisch dan we hadden bedacht bij het doen van de boodschappen. Was helemaal niet erg, vind ik juist wel fijn, want ik lag uiteindelijk heel moe en heel voldaan niet al te laat al in bed. Helemaal ready om twee dikke weken te gaan genieten van mijn vakantie.

De eerste twee foto’s hebben trouwens niks met het feest te maken, dat zegt meer over het werk dat ik deze maand deed en hoe ik daar eigenlijk even helemaal klaar mee was. Die vakantie kwam echt op het juiste moment.

Kerst bij Joran’s werk

Was vorig jaar bijzonder leuk (en overdreven, maar leuk) en ik had er dan ook dit jaar weer heel veel zin in! Het feest was in Hotel Arena in Amsterdam en daar hadden we ook een hotelkamer. Dat is het voordeel van niet in Amsterdam wonen (een van de voordelen, don’t get me started on that), dan betaalt zijn werk de overnachting. Het feest zelf kan ik het beste omschrijven als een soort chique foodtruck festival. Het waren allerlei ruimtes aaneen met overal verschillende hapjes (van oesters tot ravioli) en mijn glas champagne werd steeds bijgevuld voordat ik er erg in had. Dat resulteerde in een brakke zaterdag en in zéker geen mimosa’s bij het ontbijtbuffet.

Kerst met de fam

Kerst werd natuurlijk ook weer gevierd met de fam. Eerste kerstdag vierden we bij mijn ouders thuis met de hele familie. Dit jaar besloten we het een beetje anders te doen met een winterbarbecue, in plaats van gangen aan een tafel. Vond ik wel een goed plan, want dan zit je niet de hele avond vast aan je tafelgenoten en het eten van de barbecue vond ik ook wel bijzonder lekker. Veel vlees, veel varken vooral, en daar kan ik met Kerst eigenlijk echt wel van genieten. Tweede kerstdag vierden we bij Joran zijn ouders thuis, met zijn ooms en tante. Ook daar hebben we heel lekker gegeten! We gingen die avond zelf weer terug naar Utrecht i.v.m. zijn werk en zo kon ik met vriendinnen mee naar een groot feest in Tivoli. Grofweg een halve eeuw geleden dat ik uit ben geweest, dus moest er ook maar weer eens van komen. Het idee van verschillende feesten in alle zalen van het gebouw vond ik heel leuk, maar het was toch wel heel veel van hetzelfde. 

Oh en: op de foto rechts zie je mijn eerste echte kerstboom. Woehoe! 

The return of the Nienke

Begin december kwam ik nietsvermoedend bij een vriendin in Leiden voor onze Sinterklaasavond. Had er weinig trek in want ons huis was nog zo’n ontploffing en daar deed ik liever iets aan, en Joran was die dag jarig. Niet dat hij dat uitbundig had willen vieren, maar toch jammer. Bíjna had ik die meiden afgezegd. Gelukkig deed ik dat niet want het werd een stuk leuker dan verwacht: Nienke was terug van haar 14 (!) maanden durende wereldreis! Als verrassing een week eerder dan ze ons had verteld en daar schrok ik dan ook behoorlijk van, zie de foto rechts. Was uiteindelijk dus een hele fijne avond!

Ik vs Utrecht

Wát heb ik deze maand genoten van de stad. Al vijf jaar mijn woonplaats maar in sommige opzichten voelt dat nu pas echt zo. Zo ben ik de eerste vijf jaar nooit gewekt door de Domtoren die om half vier ‘s nachts Sinterklaasliedjes speelt. En heb ik nooit eerder naast een chique restaurant gewoond. Nog een mooie: ik heb in jaren mijn fiets niet zó weinig gebruikt. Bijna alles is nu op loopafstand, zelfs mijn werk. Deze maand was ik eigenlijk juist lekker veel thuis aan het werk aan onze veel te fijne grote eettafel, maar ook van de koffie in de stad en de wandelrondjes genoot ik.

Overig

Die tafel dus. Hoewel ons huis niet zo groot is (lees: 42m2 met z’n tweeën) wilde ik koste wat kost een grote eettafel. Eentje waar je met tenminste zes personen goed aan kunt zitten. Ik kook graag voor vrienden en werk ook regelmatig thuis (voor mijn vaste baan maar ook voor Keukenmeid.com natuurlijk) en dan wil ik gewoon niet moeten hannesen met krukjes enzo. Bovendien kwam mijn moeder met de theorie dat je in een klein huis wél grote meubels moet kopen (of in ieder geval niet alles klein), omdat het anders net een poppenhuis wordt. Blijkt echt zo te zijn.

Bij de overige plaatjes zie je een behind the scenes van mijn kerst-kookdag. Dit is de derde keer dat ik Kerst meemaakte als ‘Keukenmeid’ maar de eerste keer dat ik er speciale recepten voor plaatste. Daar vertel ik je hier meer over. Ook zie je mijn hoofd in Foodies Magazine. Heel leuk! Dit jaar ben ik ‘ambassadeur’ van dit tijdschrift, wat betekent dat ik een aantal recepten zal maken voor in het blad. Dat zien jullie dus zeker nog een keer! Op de allerlaatste foto zie je (naast de trui die ik iedere dag lijk te dragen) iets waar ik héél blij mee ben: een Sonos! Het geluid is zooooo goed en het voelt echt helemaal compleet. Echt een huis met de radio op de achtergrond/podcast tijdens het koken/muziekje op voordat ik ook maar uit bed ben gestapt.

Koken!

Yes, ook dat deed ik weer lekker de afgelopen maand. Niet heel veel, maar wel heel erg van genoten zo in mijn eigen keuken. Van links naar rechts en van onder naar boven:

1. Vega curry met paneer, boerenkool en vijgenjam. Verrassend lekker.
2. Pasta met geroosterde tomaat en burrata. Simpel, classic.
3. Stoofvlees met cranberrycompote. En van die chique pommes duchesse.
4. Pasta al ragù met linzen en aubergine. En zonder gehakt, helemaal vega dus!
5. Soepswirl met pastinaak en biet. Ohhh, deze vond ik zo lekker.
6. Bruschetta met serrano en vijgenjam. Lekker als voorafje!
7. Enchiladas met pulled chicken en jalapeño. Bijzonder lekker met die dikke kaaskorst.
8. Vegan buddha bowl met pittige falafel en bulgur. #veganuary
Niet op de foto maar wel gemaakt: een toetje! Perencrumble met witte chocolade en pecan. En een hoofdgerecht: zoete aardappelgnocchi met chorizokruim.

Oud & nieuw!

Wát een fiasco. Althans: uiteindelijk was het héél gezellig maar mijn plannen op 1 december kwamen niet helemaal overeen met de uitwerking op de 31e. Ons nieuwe huis heeft een (gedeeld) dakterras en ik had het wilde plan om een groot feest te geven om het huis en het nieuwe jaar te vieren. Iedereen bleek helaas al andere plannen te hebben en zo bleven Milenka, Ilona en ik met z’n drieën over. Mocht de pret niet drukken want we hebben de hele avond heerlijk veel gesnackt, Mario Party gespeeld en na een paar flessen wijn in de vensterbank staan dansen en rondjes om de tafel gerend. Zo’n avond was het. Net voor middernacht liepen we naar het Domplein om daar af te tellen en te proosten. Laat, rond half twee denk ik, gingen we nog naar een huisfeestje maar dat was niet helemaal mijn ding. Al met al een hele leuke avond, dat zeker. Nog leuker: nieuwjaarsdag voelde ik me eigenlijk best goed en ik vond het een heerlijke dag om gewoon een beetje aan te kloten in huis. Dat zie je wel weer in mijn volgende fotodagboek! 🙂