Een heeele goeieavond aan jullie allemaal! Ik hoop dat jullie allemaal langzaam uit de winterdip ontdooien – ik wel! Niet omdat moeder aarde ons trakteert op lente (nog ff geduld) maar wél omdat mijn sociale leven stukje bij beetje terugkomt. De wereld wordt weer een beetje normaal, je voelt het aan alles. Voor hoelang, daar ben ik nog een beetje sceptisch over maaaaar #carpediem toch?! Vorige week genoot ik van thuisdiners met mijn broertjes en vriendinnen én van een luxe etentje buiten de deur met Joran. Verder zag ik weer eens een sportschool van binnen en werd ik afgekeurd bij de tandarts, opticien én fietsenmaker. Hoge pieken, diepe dalen.

Maandag 31 januari

Maandagmiddag is sinds dit jaar eigenlijk helemaal voor Keukenmeid-dingen waar ik zin in heb. Zoals blogs uitwerken, reels opnemen, cursussen, dat soort dingen. Deze middag maakte ik de fout om ‘eerst toch nog even aan die ene klus te werken’, wat erin resulteerde dat ik daarna gaar was en helemaal niet meer van mijn eigen ding kon genieten. Lesson learned, de maandag is heilig (!!!). Waar ik dan weer wél zin in had, was het bezoek van mijn broertjes die avond. Die schoven aan en samen genoten we van deze pasta pesto next level. Ook brachten ze een hele tas vol troep mee uit het ouderlijk huis. Mijn moeder denkt sinds we dit grote huis hebben: mooi, kan al haar rommel mooi daar op zolder. Vind ik stom. Sommige spullen horen gewoon daar. Dat ze deze kist met nail art-spullen meegaf, kan ik haar dan wel weer vergeven. Ik heb de glitters bewaard (daar weet ik nog wel een leuk knutselprojectje mee) maar de rest gaat linea recta de prullenbak in.

Dinsdag 1 februari

Dinsdag begon een nieuwe lichting stagiairs bij mijn baan in loondienst. Dat is altijd heel leuk (en intensief) maar dit keer deed ik mee vanuit huis. We mogen nog steeds niet met z’n allen tegelijk naar werk, zo jammer. Na de werkdag maakte ik voor het eerst in veel te lang weer eens stamppot: andijviestamppot met vega balletjes, pindasaus en gebakken uitjes. Klinkt misschien wat raar, maar is echt fantassstisch!

Woensdag 2 februari en donderdag 3 februari

Woensdag werkte ik onder andere aan blogs voor een opdrachtgever, salesteksten voor een andere en wat andere losse dingen. Ik zat er niet zo lekker in, al een tijdje niet. Ik heb een paar opdrachten die me net niet lekker liggen en dat zuigt soms energie. Op zich niet erg, want ik vind dat werk heus niet altijd Leuk en Geweldig en Inspirerend en je Passie hoeft te zijn. Werk is ook gewoon werk. Maar het is wel iets om ff op te letten. ’s Middags ging ik naar de opticien want met één oog zag ik ineens een stuk minder. Daar bleek ik ook weer een sterkte omhoog (omlaag?) te moeten, helaaaas.

Hoogtepunten van de dag: Speculoos (serieus, ik had dit nooit in huis moeten halen want nu moet dit spul op ook) en eten met vriendinnen. Woensdag is tegenwoordig onze vaste samen-eet-avond, die we hebben omgetoverd tot ‘clubavond’ bij gebrek aan studentenleven. Heel gezellig <3 Deze citroen meringue aten we trouwens niet meer – ik wilde alleen ff m’n gasbrander showen. Daarna kieperde ik dat gedrocht de prullenbak in.

Donderdag werkte ik op kantoor maar ik was alleen dus dat was niet zo spannend. Wel vond ik dit leuke cadeau van een collega op mijn bureau: nog meer gouden bestek! Ik heb de zegels van de AH fanatiek gespaard de afgelopen maanden, maar deze (goedkopere) aanvulling is heel erg welkom. Handig voor etentjes! ’s Avonds at ik weer stamppot, maar dan met kip ketjap. Zie hieronder of hierrr.

Vrijdag 4 februari en zaterdag 5 februari

Vrijdag begon allesbehalve chill. Ik moest naar de tandarts en voor het eerst naar de mondhygiënist (waar ik inmiddels de rekening van heb gekregen: WTF?!?!) en onderweg daarheen vloog de ketting van m’n fiets. En ik was er nog lang niet dus al steppend en snelwandelend kwam ik daar totaal bezweet en nét iets te laat aan. Na de controle dropte ik m’n fiets bij een fietsenmaker in de buurt en wachtte ik bij Tijm tot ‘ie klaar was. Ondertussen schreef ik blogs voor een opdrachtgever. Op de terugweg naar huis maakte ik even een snelle tussenstop bij Motel a Miio, een nieuwe keramiekwinkel aan de Oudegracht. Die opende dat weekend officieel en ik was als foodblogger uitgenodigd om een kijkje te komen nemen en een set uit te kiezen. Vettt leuk! Ik kon zo snel echt niet kiezen maar inmiddels heb ik een paar prachtige borden uitgezocht, die zie je in het volgende dagboek! ’s Avonds keek ik heel veel Undercover. Joran was deze week op vakantie en ik heb er in die paar dagen bijna twee hele seizoenen doorheen gejaagd. Ik snap niet helemaal hoe want ik heb wel gewoon gewerkt en sociale dingen gedaan???

Oké zaterdag: dat was een lekkere! Ik deed wat huishouddingetjes, bakte een focaccia en las heel veel in Daar waar de rivierkreeften zingen. Lekker in het zonnetje. Die focaccia was trouwens niet echt een succes maar dat was volledig mijn eigen fout: zoals je ziet had ik veel, maar dan ook echt véél te weinig olijfolie toegevoegd voor het bakken. Joh wist ik veel. Al doende leert men, zeggen ze dan, toch?

Zaterdag 5 februari

Tegen het einde van de middag kwam Joran weer thuis van zijn wintersport en ik sleepte hem meteen mee naar Kantien, daar wilde ik al een tijdje een keer heen. Maar ik had niet héél goed research gedaan want gebaseerd op de naam verwachtte ik een simpele menukaart met patatjes en hapjes ofzo, en dat was totaal niet het geval. We kregen al snel de eerste van vijf gangen voor onze neus en die zag er alles behalve kantine-achtig uit. Ik nam er ook maar meteen een half wijnarrangement bij, nu we toch bezig zijn. Het was uiteindelijk echt een superleuke avond. Heel gezellig met z’n tweeën en ook een fijn restaurant met leuk personeel en lekker eten. Aanrader, zeker weten! Hieronder de gangen!

1. Parelgort met makreel, gistmayo en boerenkoolsambal
2. Aardappelkroketje met kool, aardpeer en een gepocheerd eitje met bearnaisesaus
3. Pastinaakpuree met zuurkool in paddenstoelenbouillon en visworst van o.a. witvis (met een Riesling, die vind ik toch altijd zo lekkerrr)
4. Runderstaart met bonenstoof en een hele lekkere saus waarvan ik niet meer weet wat het was
5. Geitenhangop met appelcompote, boterkoekcake (ofzo) en (vanille?)ijs met gember (superlekker!)

Zondag 6 februari

Ik was zondag niet brak en dat bevestigt toch wel weer die kwaliteitswijntheorie. Het was verder echt takkeweer dus brak op de bank liggen had ook prima geweest. Behalve dat we nog steeds geen bank hebben.

Joran en ik haalden een kastje op dat ik op Facebook Marketplace had gezien om op te pimpen (nu word ik officieel oud hè?) en ’s middags gingen we samen naar de sportschool. Voor het eerst in behoorlijk lang. Tot oktober ging ik nog wel eens naar de Fit For Free maar toen liep mijn abonnement af en daarna kwam een verhuizing, een lockdown en heel weinig zin. Nu zijn we samen lid bij de concurrent. Ik heb er nog steeds niet megaveel zin in ofzo, maar het is wel goed om weer wat te doen. Oh en je kan je vast een voorstelling maken van de spierpijn die ik de volgende dag had, haha…

Ik kan nu een heel sportief bruggetje à la ‘dit heb ik wel verdiend’ maken naar de cake op de foto ernaast maar we weten allemaal dat ik die ook wel had gebakken als ik die middag niet had gesport. Het was trouwens écht een dikke aanrader! Het recept voor deze citroen-maanzaadcake vind je bij Eefsfood. ’s Avonds bestelden we patat (het is tenslotte zondagavond) en keken we The Office. Wat een heerlijk weekend zo!

Tot snel!