Januari. Wat zullen we daar eens over zeggen? Het was niet de fresh start waar we allemaal (tegen beter weten in) op hoopten. Niet in de wereld en bij mij ook niet in m’n werk. Mijn januari bestond uit wandelen, lezen en schrijven. Lichtpuntjes: zonnige dagen, besneeuwde straten (heel kort dan), een lief hondje, een muziekbingo en een zelfgeknutselde webshop.

1 tot en met 8 januari

Het jaar begon zoals zo’n eerste dag van het jaar moet zijn: brak. Niet dat ik dat fijn vond (ik kan echt niks hebben) maar het maakte het leven wel weer even als vanouds. Zoals ik in het vorige fotodagboek al vertelde, vierde ik de jaarwisseling met Joran en twee vriendinnen, en dat was echt heel gezellig. Wat ook fijn was: dat 1 januari op een vrijdag viel. De twee weekenddagen daarna kon je zonder schaamte bij het uitbrakken betrekken.

En dat deed ik dan ook. Ik hing de hele dag op de bank met Netflix en met dit boek (Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend, zie hierboven) van Arjen Lubach. Daar verwacht je wat van hè? Maar ik vond het vreselijk. Vét langdradig, nare hak-op-de-tak en herhalende schrijfstijl. Totaal niet mijn ding. Maar ik moest nog één boek uitlezen om mijn doel van 12 boeken in 2020 te hebben gehaald, dus ik zette door. De laatste vijftig pagina’s waren enigszins vermakelijk.

Ook begon ik na dat weekend, na een heerlijke vakantie, weer met werken. Ik hoopte weer met frisse zin en energie te beginnen maar dat viel echt flink tegen. Ik was kapot en de to-do’s die voor de vakantie waren blijven liggen, moesten nu écht afgewerkt worden. Mijn collega’s hadden het er ook ff zwaar mee. Wat dan wel weer heel leuk was deze week: ik knutselde een heel basic, klein webshopje op Keukenmeid.com [deze webshop bestaat niet meer, de link is dus verwijderd]! Hier kun je de kaartjes kopen die Ilona heeft ontworpen voor Keukenmeid. De eerste paar dagen verkocht ik ze nog op Insta DM en dat ging hárd! Superleuk!

Ook schreef ik deze week deze blog over leuke podcasts, knikkerde ik eindelijk de kerstboom naar buiten (wat een gedrocht hadden we dit jaar), wandelde ik me te pletter in het voorjaarszonnetje en at ik gezellig bij een vriendin. Pre-avondklok.

9 tot en met 16 januari

Haha, die eerste foto. Bijzonder slecht gestyled maar lékker dat het was: verse pasta met een lekker kruidig tomatensausje met olijven, pijnboompitjes en burrata. Aanrader! Ook dook ik maar meteen in het volgende boek: Problemski Hotel van Dimitri Verhulst. Tijdens mijn studie (years and years ago…) las ik ooit een hoofdstuk van dit boek voor een vak over columns en ander schrijfgedoe. Een paar maanden geleden viste ik dit exemplaar uit een doos voor iemands huis. Het gaat over een asielzoekerscentrum en je leest ‘m binnen een dag uit. Als je ff je best doet.

Verder: werk, werk en werk. Deze week had ik ook twee sociale uitspattingen: de ene avond at ik pokébowls bij kaarslicht met vriendinnen, de andere avond dronk ik een wijntje met een andere groep vriendinnen. Heel gezellig was dat! “Had ik ook echt even nodig” – iedereen, januari 2021.

Dat weekend had moeder natuur wat anders leuks voor ons bedacht: sneeuw! Natte, koude, vieze sneeuw. Maar: sneeuw! Heel leuk om te zien hoe de hele stad zich naar buiten verplaatste voor dit gezellige tafereel. Ik maakte een wandeling met vriendinnen en dronk thuis warme chocolademelk (en de overgebleven inhoud van dat pak Chocomel kon ik een paar weken later door het putje prakken, wie maakt zo’n pak ooit leeg?). Het was wel een mooi beeld, de stad in het wit. Zoals wij, mensen van de toekomst, weten, lag er een paar weken later een véél dikker pak!

17 tot en met 24 januari

Deze reeks foto’s begint én eindigt met een bestelling van De Pieper. Echt: hier móét je bestellen als je in Utrecht woont. Joran en ik bestellen er iedere zondag (hij patat met pindasaus en een burger, ik een patatje joppie en kipsaté) en daar kan ik nog steeds de hele week naar uitkijken. Verder was deze week nog steeds druk maar wel met iets meer rust in het vooruitzicht, het was namelijk de laatste week van onze stagiairs. Voordat de nieuwe groep begint, hebben we een week zonder. Dat scheelt toch wel een hoop feedback, gesprekjes en geregel.

Als afscheid van de groep deden we een online muziekbingo. Iedereen kreeg digitaal een bingokaart met muzieknummers in plaats van getallen. De host speelde via een app (Muziekbingo heet ‘ie geloof ik gewoon, moet je maar ff Googelen) de nummers random af en verder werkt het gewoon net als bingo. We hebben een dik uur veel te enthousiast staan dansen voor de camera, het was echt zoveel leuker en ‘echter’ dan gedacht! Dat moet ik nog eens doen, dacht ik. Die zaterdagavond kreeg ik een groep vrienden zover om aan te schuiven. Heel leuk was dat weer!

Ook zie je dat ik begon aan boek nummer twee van dit jaar (eigenlijk drie, maar die eerste gun ik 2020 nog), namelijk Je moet bijna niks, van Lianne Keemink. Over het algemeen vind ik zelfhulpboeken echt drie keer niks (ik lees voor vermaak, niet voor zelfontwikkeling) maar Lianne heeft me zover gekregen om ‘m niet alleen leuk te vinden, maar ook het tweede deel meteen te reserveren bij de bieb. Ik volg haar al tig jaar op Insta (en daarvoor ook haar website al) en haar schrijfstijl komt zo heerlijk rauw overeen met hoe ze ook daar spreekt en schrijft. Een Rotterdamse meid zonder gezweefteef. Dat ken ik wel waarderen.

25 tot en met 31 januari

Ik kop het derde (vierde, wat jij wil) boek van januari er ook meteen ff in: deze week las ik Stromboli van Saskia Noort. I <3 Saskia Noort en ook dit boek was weer heerlijk. Wel vond ik ‘m vreselijk veel op het laatste boek van Kluun lijken (maar Saskia was eerder, dus) en daarom net een beetje te weinig spannend.

Terug naar eerder die week. Ergens tussen de eerste lockdown en de eerste versoepelingen, schreef ik me in bij Hondjeuitlaten.nl. Ik heb geen knuffeldrang (ja sorry ik zeg het maar ff: ik vind dit een topmaatregel) maar ik mis een hond in m’n leven. Ik ben er niet mee opgegroeid, maar ik heb het al jaren helemaal in m’n hoofd gehaald dat ik zo’n lekker bolletje wol en warmte op de bank (ja mag) wil hebben. In ons huurhuis mag het helaas niet, maar om toch een beetje hond in het leven te halen, bood ik me dus aan als uitlater. Pas deze maand was er eindelijk een match die reageerde in de buurt, dus ik haalde ‘m meteen op. Nu wordt het een beetje een sneu verhaal. Ik was op dat moment namelijk toevallig met Ilona en ze heeft onze wandeling met het lieve hondje uitgebreid op de foto gezet, maar het is tot nu toe ook bij deze ene keer gebleven. Oftewel: Instafoto’s in de pocket en wegwezen. Hopelijk binnenkort meer 🙂

Ook kocht ik deze week na veel te lang wikken en wegen eindelijk een Fitbit! Jawel! Ik wilde er al heel lang eentje maar om de een of andere reden deed ik dat maar niet. Ik kocht de Fitbit Inspire 2 (*affiliatelink) en ik ben er echt superblij mee! Ik gebruik ‘m vooral ‘voor de lol’ en om mezelf te motiveren en uit te dagen om meer te bewegen, niet per se medisch ofzo. Ik houd m’n slaap er mee bij, let op dat ik genoeg stappen zet dagelijks en kijk ook goed naar mijn hartslag en inspanning. Ik zet bewegingsdoelen, ga een tikkie harder lopen om ‘zoneminuten’ te verdienen, dat soort dingen. Het motiveerde me ook om mijn ochtendwandeling weer een beetje meer geregeld op te pakken. Tijdens een van die wandelingen haalde ik die geweldige crompouce die je hierboven ziet, dat is een kruising tussen een croissant en een tompouce. Het is net zo geweldig als ‘t klinkt! Het laatste weekend van januari kwam ik weer al wandelend en al lezend door. Zaterdagavond had ik een online verkleedfeestje (met als thema ‘de letter M’) om Milenka’s verjaardag te vieren. Raad eens wie ik was.

In het volgende dagboek: sneeuw, schaatsen en treurig veel Thuisbezorgd. Can’t wait!

* een linkje als partner van Bol.com. Bestel je iets (maakt niet uit wat) via deze link, dan krijg ik een percentage van het bedrag dat je uitgeeft. Het kost jou geen cent extra, is gewoon leuk voor mij!