Heyyy welkom bij een nieuw fotodagboek! Een bijzonder kleurige met veel activiteiten, veel eten en veel leuks! Ik had namelijk twee weken vrij. Niet om twee weken lang te reizen of aan het strand te liggen, maar gewoon om een beetje aan te kloten. Dat schijnen veel mensen echt niet te begrijpen maar ik vind het heerlijk en heb dat soms ook echt nodig. Wat ik deed? Ik zette elke dag 10.000 stappen, ging naar een kunstdoolhof, kreeg hoog bezoek van een hondencoach, ging een midweek naar een tiny house in België, kreeg een rolberoerte bij thuiskomst, kookte voor vriendinnen en gaf de slaapkamer een make-over. Dat laatste met toestemming van mijn huisgenoot, just saying.

Maandag 10 juni

Mijn eerste echte vakantiedag spendeerde ik lekker productief: ik reed naar de IKEA en de bouwmarkt en ging direct aan de slag met een nieuw kleurtje in de slaapkamer. Van het (te felle) donkerblauwe had ik eigenlijk na een week al genoeg, maar nu had ik pas zin om de muur over te schilderen. En ik was ook nu pas ineens helemaal overtuigd van een kleur, namelijk aubergine. Het is de kleur 85% Aubergine van Flexa, om precies te zijn. En ik ben er errrg over te spreken! Het maakt de kamer veel warmer (blauw + geen direct zonlicht omdat het de noordkant van het huis is = geen goede combinatie) en knusser. En weer even wat nieuws. Lekker! De nieuwe nachtlampjes (van IKEA) spoot ik wél donkerblauw, zodat de blauwe gordijnen nog een beetje passend blijven.

En nog een nieuw lief detail: een hondenhaakje voor de riem, vieze handdoek en het tasje met snoepjes <3

Na het geklus maakte ik weer eens iets met bao buns, namelijk deze gestoomde broodjes met paddenstoelen in hoisin. Heel lekker!

Dinsdag 11 juni

Ook dinsdag was ik nog bezig met de slaapkamer, het vorige dagboek en nog wat andere praktische dingen in huis. Niks spannends. ’s Avonds maakte ik voor de derde keer in korte tijd pasta met tomaat, tahin, citroen en harissa. Echt een topcombi!

Woensdag 12 juni

Woensdag was een enorme yuppendag. ’s Ochtends kwam er eerst een heuse hondencoach op bezoek om ons meer te leren over Niko’s verlatingsangst en oefeningen te geven om dit langzaam te verminderen. Bottom line: we mogen hem nu absoluut niet meer alleen laten totdat ‘ie ín huis helemaal relaxed is als we rondlopen buiten zijn zicht, want hij wil continu bij ons zijn en ons in de gaten houden. Daar hebben we nu dus oefeningen voor. Ik heb er wel vertrouwen in dat het gaat lukken maar het gaat ook nog láng duren. Maanden, sowieso. Echt intens. Maar zijn paniek als we hem alleen laten is gewoon echt niet oké dus we moesten er wel echt iets mee.

Goed, na de hondencoach kwam de schoonmaakster langs. Ook best yuppig. Ondertussen ging ik alvast naar Berkel, waar ik die avond had afgesproken om uit eten te gaan met een vriendin. We spraken af bij Nonna’s – een nieuwe ultrahippe tent in het dorp. Met Italiaanse shared dining gerechten die heel goed in de smaak vielen! Ook de tiramisu was echt tóp. Was een hele gezellige avond <3

Donderdag 13 juni

Een dag vol leuke dingen! Nou ja, eerst een bezoekje aan het ziekenhuis want er is zo ongeveer 0,01% kans dat ik allergisch ben voor ibuprofen (ik heb ooit een allergische reactie gehad toen ik dat had genomen eerder die dag, maar ik zeg echt: toeval) en voordat ik dat ooit mag slikken (mocht dat ooit nodig zijn) wilde mijn huisarts toch dat ik dat liet onderzoeken. Binnenkort moet ik terug voor een provocatietest. Voelt erg onnodig, maar goed.

Op naar de leuke dingen: eerst foodpost van Tony’s (een nieuwe reep met puur, koffie en toffee) (mij iets te zwaar puur en koffie) en een doos vol wijntjes van Taste Club. THANKS! Daarna kwam een vriendin naar ons huis om op Niko te passen, zodat Joran en ik een middag op pad konden. (Ja, echt net een kind, we know.) Eerst lunchten we bij Za’atar op de Twijnstraat. Naar mijn idee is daar nooit plek, maar dit keer hadden we geluk! En het was echt vét lekker. Zeker een aanrader om te lunchen (of dineren).

Vervolgens gingen we naar Doloris, een net geopend kunstdoolhof dat is ingericht door Utrechtse kunstenaars. Je telefoon en horloges en alles dat je terughaalt naar ‘het nu’ mogen niet mee naar binnen. Ik zou je er alles over willen vertellen maar het is voor iedereen leuker als ik dat niet doe. Dit moet je namelijk gewoon echt meemaken zonder verwachtingen! We waren in ieder geval allebei onder de indruk.

Ik sloot de dag af met een dansles! 🙂

Vrijdag 14 juni

Vrijdag dronk ik koffie met eerdergenoemde vriendin. Niet heel lang want Niko was mee en die was vervelend onrustig. ’s Middags deed ik wat kleine freelancedingen en ’s avonds keek ik het EK, jaja.

Zaterdag 15 juni

Vandaag was ook leuk! Ik ging met Joran mee naar de bruiloft van een van zijn vrienden. We waren er de hele dag bij (behalve bij het diner, maar we gingen met een groep vrienden toevallig weer naar Nonna’s en dat vond ik geen énkel probleem) en dat was echt heel leuk! Leuk feest! Klein tegenvallertje: we stonden die middag op de verkeerde locatie en moesten toen RENNEND heel snel naar de plek van de ceremonie. Waar we dus op het nippertje compleet overhit aankwamen. Classy.

Zondag 16 juni

We sliepen die nacht bij mijn ouders en gingen daarna direct door naar het zonnige zuiden: België! Daar hadden we een paar dagen een klein hutje aan een vijver gehuurd. Heel knus en knullig, maar ook echt even helemaal prima. Er was in de hele omgeving (Oost-Vlaanderen, rondom Moerzeke) geen klap te beleven dus we maakten het zelf gezellig met boeken, spelletjes en de barbecue. En de wedstrijd Nederland – Polen.

Maandag 17 juni

Na een luie ochtend lezen maakten we een wandeling en dronken we wat op een terras. ’s Avonds ging de barbecue aan en daarbij maakte ik een hapje met burrata, geroosterde pruimen (van de bbq), munt en citroen. Heel lekker en supersimpel. Oh! En deze wijn (Vista Nova uit Portugal) is ook echt een aanrader. Fruitig en best fris voor een rode wijn.

Dinsdag 18 juni

Deze dag was extreem druilerig. Het is twee keer 45 minuten droog geweest en die heb ik ook meteen benut voor een rondje met Niko. Moest toch aan die 10k stappen komen hè. ’s Ochtends las ik dit boek uit en dit zei ik erover op the gram:

“Dikkkkke aanrader! Ik was even bang voor een stoffig boek over WO2 maar het verhaal is echt uniek. De schrijfstijl is van nu, dat helpt. De plottwists zijn ook echt plottwists. Laat je verrassen!”

Ik gaf het 4,5/5 sterren! De lunch was ietwat treurig bij een raar en troosteloos restaurant. De frieten waren niet eens Vlaams. Voor die avond flanste ik een pastaatje in elkaar.

Woensdag 19 juni

De laatste vakantiedag was het weer gelukkig beter. Niet warm, maar wel droog en af en toe zelfs een beetje zonnig. Ik las nóg een boek uit, namelijk W van Tiemen Hiemstra. Maar ik mag mijn mening daarover nog niet delen want die moeten we nog bespreken met de leesclub en dat houdt de spanning iets hoger (en is leuker voor de mensen die ‘m nog niet uit hebben). Met restjes uit de mini frigo improviseerde ik een lunch: pannenkoeken met gekaramelliseerde pruimen en ricotta, en aardbeien met ricotta en munt.

’s Avonds hebben we nog één keer lekker kipsaté gebakken op de barbecue. Gevolgd door marshmallows en een Belgisch speciaalbiertje. Ook echt een lekkere!

Donderdag 20 juni

Donderdag reden we op tijd weer terug naar Utrecht. Thuiskomen was niet bepaald een warm bad want Joran had bij wijze van ???verrassing??? zijn vrienden de opdracht gegeven om ons huis om te toveren tot zogenaamde Oranjetempel. Alsof er een oranje bom is ontploft met een enorm pronkstuk: een rood-wit-blauwe muur. Geverfd. Ja, ik was ook echt pissed. Maar ik besef inmiddels dat ik credits for life heb om keuzes te maken in het interieur en ik ga ook geen vinger uitsteken om die muur weer te witten. En ik kan er zelfs een beetje om lachen.

Nog beduusd (en chagrijnig, ben eerlijk) ging ik naar de ‘eindshow’ van dit dansjaar. Dat was godzijdank niet echt een show maar gewoon het filmen van een dans in leuke matchy outfits enzo. Het ging precies nu voor geen meter, maar ach. Leuk was het wel!

Vrijdag 21 juni

Vrijdag sliep ik heel lang uit (waar ik nou precies moe van was, geen idee) en daarna deed ik alvast freelancewerk zodat ik dat niet hoefde te doen als volgende week (dus nu!) eindelijk de zon zou gaan schijnen. ’s Avonds kwamen vrienden de tempel bewonderen (en hun steun betuigen) en de wedstrijd tegen Frankrijk kijken. Voor de gelegenheid maakte ik oranje paprikarisotto met witte burrata, een rood tomaatje en blauw zeezout. En groene basilicumolie, na de foto.

Zaterdag 22 juni

Ik had een lege zaterdag in het verschiet, dacht ik. Rond half 1 appte een vriendin ‘hoe laat vanavond bij jou?’ en na wat graven in mijn geheugen kwam ik tot een etentje met een groep vriendinnen. Stond niet in mijn agenda en was ik ook totaaaal vergeten. Maar dat was geen probleem! Ik had zin om lekker te koken met een doel, dus ik ging meteen boodschappen doen en aan de slag. Wat ik maakte: focaccia (die best wel goed lukte terwijl ik dramatisch ben met deeg!), mascarpone met gebakken kersen in balsamico met sumak, burrata met druiven en munt, en aubergine van de bbq met gepofte knoflookyoghurt met dille, za’atar, amandel en harissaboter. En ook nog halloumi met honing en chilivlokken, prei gestoofd in miso (beiden niet op de foto) en dit fantastische toetje (vanille-pindaijs met misokaramel) met een stukje warme brownie. Vet lekker! En het was ook heel gezellig 🙂

Tussen het koken door ging ik ook voor het eerst ooit naar een pedicure. Ik had twee gescheurde nagels die ik zelf niet kon repareren dus dit leek me wel handig. Liet m’n teentjes ook meteen oranje lakken met gellak, helemaal in thema.

Zondag 23 juni

ZON! EINDELIJK! De laatste vakantiedag, das minder, maar toch was ik blij. Samen met Ilona dronk ik koffie op het terras bij Broei en daarna ging ik met Joran + Niko naar mijn schoonvader. Niko was alleen de hele dag aan het overgeven en aan de schijt want die had de avond ervoor ongezien een aubergine van tafel gejat en daar kunnen honden niet goed tegen. (Hij had er niet veel van op en vooral stukjes gescheurd, het gaat nu weer prima.) Eenmaal thuis ging ik op tijd naar bed en maakte ik me mentaal weer klaar voor het werkleven. Had ik ook wel weer langzaam een beetje zin in, dat scheelt 😉

Tot de volgende!