Do you remember november? Nee, ik ook niet echt. Had ook bijna niet remembered dat ik al bijna 6 jaar aaneen fotodagboeken schrijf. November was donker. Buiten, maar ook in mijn hoofd. Ik werkte veel en was er even helemaal klaar mee. Ik zocht lichtpuntjes in eten, vriendinnen en wandelingen en gelukkig hielp dat. Een lekkere hoeveelheid (glüh)wijn hielp ook, laten we daar ff transparant over zijn. Lees mee!

1 t/m 5 november

[hieronder komt een stukje geklaag, skip het vooral als je het even niet kunt hebben]

Goed. Voor de lezers uit de toekomst: het is november 2020 en corona is nog steeds een ding. Sterker nog: het wordt weer erger. Helemaal ruk. De horeca is al een tijdje weer dicht. De sportschool is zelfbenoemd verboden gebied. Familiebezoek is nog altijd karig, werk en privé spelen zich al maandenlang op dezelfde paar vierkante meter af, wandelen is het uitje van de dag. Voel je ‘m, de negativiteit? Dan zitten jij en de ik van november op hetzelfde level. November was ff pittig. Ik weet niet eens meer welke persconferentie het ‘m nou precies deed, maar het hakte er echt even in. Ik kwam er ook weer bovenop hoor, maar de pieken die het dagelijks leven leuk maken, worden steeds vlakker. Bankhangen en Netflixen is nog steeds leuk (en, niet doorvertellen, maar ik vind thuiswerken dus echt vet chill) maar het voelt allemaal behoorlijk afgestompt. Het gaat wel goed met me. Over het algemeen, in grote lijnen, naar omstandigheden, dus. 

[einde geklaag, welkom terug!]

Ok, 1 november. Ik vond deze kekke flyer met tweeëndertig verschillende lettertypes in de brievenbus. Virusgekkies, really? Is dit echt waar je je energie voor gaat gebruiken? Mijn ziel krijgen jullie niet. (Heb mijn handen hierna extra goed gewassen.) Deze dagen werkte ik verder gewoon weer vanuit huis. Onder andere aan een leuke campagne, hier vind je aflevering 1 van #DoeMijDieMelder. De lunch op dinsdag was een extra leuke: ik leidde een online kooksessie met collega’s! Ik gaf iedereen een paar dagen eerder al een boodschappenlijst en samen maakten we toen deze poké bowl. Heel leuk! Na de persconferentie ’s avonds annuleerde mijn moeder officieel de wintersport, waar we as we speak zouden zijn. Zat eraan te komen, de hoop die we het hele jaar nog hadden was leuk 😉

Woensdag was leuk! Ik wandelde en haalde onderweg een stuk appeltaart. Die at ik op tijdens een meeting met een nieuwe opdrachtgever (of ja, daarna want eten + genieten van taart + jezelf verkopen als een bekwame en beschaafde tekstmeid blijkt lastig). Een hele leuke opdracht, waar ik volgend jaar mee ga beginnen! ’s Middags vond ik dat ik ook wel nog wat lekkers had verdiend want ik had een pittige schrijfdag die heel lekker ging. Ik haalde repen chocolade bij Stach. Die linker met drop is echt AMAZING. Zo goed.

6 t/m 10 november

Chips voor de tv, wijntje d’r bij. Pannenkoeken. Werken. In het weekend reden Joran en ik naar onze ouders. Een kop koffie bij die van mij en daarna nog een theetje bij die van hem. Verder zie je hierboven een gigantische knoop in mijn haar – in de winter is dit bijna dagelijkse kost door mijn sjaal in mijn nek. Na deze foto ben ik eindelijk eens begonnen met olie als haarverzorging en ik moet zeggen: het ziet en voelt een stuk beter, zelfs nu ik eigenlijk écht naar de kapper moet. Deze dagen was het trouwens ook echt herfst en ik genoot goed van het zonnetje en de oranje bomen! Het prutje op de laatste foto smaakte lekkerder dan ’t eruitziet: tomaat met vadouvan, sambal, kikkererwten en een eitje.

11 t/m 16 november

De zon in mijn hoofd begon rond deze tijd gelukkig wel weer te schijnen (voor even, tenminste) en dat voelde goed. Ik werkte heel hard voor mijn baan in loondienst en ook voor Keukenmeid. Ik ben nu bijna een jaar aan het freelancen en sinds de zomer loopt het als een TREIN. Ik moet nu zelfs wel eens klussen afslaan of uitstellen. Dat vind ik een goed teken. Overigens vind ik wel dat ik de afgelopen maanden te hard heb gewerkt. Hele weekenden en avonden heb ik toch nog zitten tikken en af en toe is dat zéker niet erg, maar naast al dat vervelende nieuws en gedoe dit jaar was het soms ff teveel. Natuurlijk MEGA fijn dat het tijdens deze enorme crisis juist zo goed ging lopen, maar om het straks ook weer in een ‘normaal’ leven te laten passen, moet er wel wat veranderen. Maar goed, dat zien we dan wel weer.

Deze week stond ik wel weer lekker veel in de keuken. Ik bestelde voor het eerst een box van Hello Fresh en dat beviel eigenlijk heel goed! Ik vond de recepten heel lekker en met een actieprijs vind ik het dat geld zéker waard, de volle mep zou ik er nooit voor betalen. Dan mik ik liever zelf wat dingen in mijn winkelmand. Ik maakte onder andere bao buns met sticky speklap, pasta met romige pompoensaus en orzo met champignons. Zelf maakte ik ook nog een pompoencake met restjes uit de koelkast en die beviel zo goed dat ik het in november nóg twee keer maakte. En uitdeelde, don’t worry.

Daarnaast organiseerde ik deze week een online theeproeverij voor het communicatieteam en onze stagiairs. Ik kocht gekke theesmaken en stuurde naar iedereen een envelop met de zakjes. Ik hostte een quiz en ondertussen moesten zij de smaken raden. Geen spectaculair event, maar gewoon leuk.

Ook verlootte ik een abonnement op Foodies Magazine, waar ik begin dit jaar twee keer een recept voor maakte. Het hoogtepunt van de week was de zaterdag, sowieso. Ik sprong al vroeg uit bed om met een bijzonder complexe boodschappenlijst langs winkels en speciaalzaken te gaan. Voor een samenwerking met This Is Eindhoven – jaja. Ik maakte een recept van een bekende chef na en dat was me d’r eentje hoor, met kokkels en coquilles. Hoe fancy?! Ik kocht er ook kaviaar bij maar die vergat ik uiteindelijk te verwerken in het gerecht. Die avond aten we bij mijn schoonouders dus stokbroodje kaviaar. Is weer ’s wat anders hè.

17 t/m 22 november

Deze week was wederom flut, heel veel meer kan ik er niet van maken. Ik wandelde en voelde me een opgesloten werkpaard. Ik sport sinds maart al thuis (behalve in juli, augustus en september, daarna vond ik het niet zo fijn meer in de sportschool door oplopende besmettingen, drukte en de trieste schoonmaak daar) en dat ben ik wel een beetje zat. Deze maand probeerde ik wat anders: dance workouts op YouTube. Ik begon met Kyra Pro en daarna volgde ik die van Pamela Reif. Ken jij nog een YouTuber die op leuke muziek lekker beweegt met héle simpele danspasjes (écht simpel, please), let me know! 🙂

Op vrijdagavond at ik bij een vriendin thuis en dat was wel heel gezellig. Lang geleden! De dag erna, zaterdag, besloot ik na veel wikken en wegen ook naar een vriendin in Rotterdam te gaan. Met de trein gaan was echt een uitje, na al deze maanden. Het was echt heel gezellig en ik ben blij dat ik er was. Ik had het echt even nodig om vriendinnen te zien maar ik vind het zo moeilijk om me tussen sociaal contact en corona te bewegen. Wanneer verdriet of eenzaamheid vóór een risico gaan, wanneer ‘nog héél even doorzetten’ steeds weer met een vervagende finishlijn komt. Ik volg de regels en mijn ‘gezonde verstand’ maar pfff, zo zwart-wit is het soms niet. Anyway: vriendinnen. wijn. trein. En op zondag hing ik lekker op de bank en ’s avonds bestelden Joran en ik bij De Pieper. Ze vergeten er 9 van de 10 keer mijn joppiesaus (of geven er een andere random saus bij…) maar ik blijf fan van deze tent.

23 t/m 27 november

Deze week ontdekte ik een nieuwe hobby: breien. Jawel. Het hoogtepunt van de lockdown is bereikt. Breien. Milenka en Ilona staken me aan en leerden het me, en sindsdien heb ik al wel één hele lange, lelijke lap gemaakt. Ik heb geen talent maar het is wel lekker rustgevend! Deze week waren zij heel veel bij mij, eigenlijk iedere dag wel. Dat was echt heel fijn, we waren gewoon alle drie aan het werk, maar niet zo alleen thuis. Af en toe pauze met een kop thee en een wandeling en soms bleven ze ook na werktijd nog hangen voor het avondeten (die risotto hierboven was lekkerrrr!) en een aflevering Temptation of een potje Mario Kart. Lief: toen ik even niet keek had Milenka mijn schoen gevuld met chocomunten. Dat ik me de volgende ochtend DOOD schrok laat ik even achterwege, die muis in huis is me niet in de koude kleren gaan zitten.

Deze week was ook culinair gezien een goeie week. Niet omdat ik nou zo lekker had gekookt (althans, die vega curryworst hierboven smaakte wel echt goed, en die gevulde pasta heb ik zelfs nog eens gemaakt) maar ’t hield me wel bezig. Ik kreeg een superleuk pakket van Vinobox cadeau, waarin drie wijnen zaten die helemaal op mijn smaakprofiel waren aangepast. Mijn smaakprofiel is ‘gewoon lekker’ en ‘veel’, maar oké, deze wijnen voldeden daar prrrima aan! Hierboven zie je dat ik met Ilona de Belvinage Merlot proef en w-o-w, die was zo lekker. Heel licht en toegankelijk, maar niet waterig of flets. Goed verhaal. Hij smaakte nóg lekkerder toen we ontdekten dat het ging om een fles van zo’n 80 ekkies. En het leuke van dit concept is dus dat je zo’n doos voor best een leuk bedrag bestelt. Echt om bijzondere wijnen te ontdekken, dus. Dit is geen samenwerking, ik vind het gewoon echt een tip! 🙂

Ook kookte ik deze week online samen met de eetclub en dat was ook weer zo gezellig! Dat online met elkaar meeten gaat ook gewoon wennen, ja toch? Oh! En Joran en ik kochten een kerstboom! Beetje vroeg maar ach, wel zo gezellig in huis nu ik er toch de hele dag ben. In een later fotodagboek ga je zien dat ik deze afzichtelijke witte ballen heb ingewisseld voor iets gezelligers.

28 t/m 30 november

Ik kan het kort houden: ook de laatste paar dagen van november bestonden uit wandelen en werken. Gelukkig voelde ik me wel al honderd keer beter dan een paar weken eerder. Sowieso doordat ik die twee vriendinnen gewoon regelmatig (op afstand, maar ook wetende dat wij steeds alleen met elkaar zijn) heb gezien. Natuurlijk zou het leuk zijn om weer eens naar een café te gaan, maar ook op de bank of zelfs als collega’s in mijn thuiskantoor is het comfortabel en houden we elkaar een beetje in de gaten. Of wandelend door de donkere stad met een thermosfles glühwein, ook dan.

Dit weekend werd er nog een leuk pakket bezorgd, van GYS dit keer. Dat is een bio/vega(n) restaurant hier in de binnenstad. Heel hip. Zij lanceerden dat weekend hun nieuwe webshop en om dat te vieren, kreeg ik allemaal lekkere producten. Kijk, dat zijn leuke pakketjes!

Dit enerverende fotodagboek sluit ik af met de beste lunch ever: geroosterd brood met een dikke laag mosterd en daarop vega balletjes in ketjap. Ik heb deze lunch al omgetoverd tot een mooie maaltijd en dat recept komt snel online!

ZO! Dat was ‘m weer. Nu ik dit schrijf is december ook al bijna voorbij dus met goeie hoop zeg ik: tot snel!