Beau’s september 2021: vakantie, verpest en verkouden

19 okt 2021 | Leven

Als ik naar de foto’s van deze maand kijk, zie ik zon, zwembad en vréselijk veel lekker eten. Mijn zomer kwam dit jaar laat, maar ik heb er die ene week in Griekenland wel knetterhard van genoten. Ook in september: een nieuw kapsel (die vies tegenviel), mijn eerste duik (ja, met zo’n zuurstofding!), het eerste feest sinds eeuwen, ziek op de bank liggen en de voorzichtige eerste to do’s voor onze verhuizing afstrepen. Lees mee!

1 en 2 september

De eerste twee dagen van september vielen op een woensdag en donderdag. Die dagen was ik vrij van mijn werk in loondienst en werkte ik extra veel aan teksten voor opdrachtgevers. Die vrijdag ging ik namelijk éindelijk op vakantie. Met Joran. Ik kon echt. niet. wachten. Tussen het werken door pakte ik onze koffer alvast in en verder probeerde ik het huis enigszins oké achter te laten voor de vriendin die ‘m een weekje kwam bezetten. Ook maakte ik de hele week maaltijden van restjes alsof we een maand van huis zouden gaan – zoals deze silken tofu in een fantastisch goeie saus. Een bezoek aan de bieb wist ik er ook nog tussen te proppen, zodat we met genoeg leesmateriaal op reis zouden gaan. Van deze stapel gingen nummer 1, 2, 6 en 8 mee, van bovenaf gezien.

3 en 4 september

Om 3 uur ’s nachts stond er een taxi voor de deur om ons naar Schiphol te brengen. Een krappe 6 uur later stonden we op Griekse grond, op Samos. Van begin tot eind zo’n mondkapje op, heerlijk fris met die morning breath. Zo’n fantastisch burgerlijke Tui-tourbus reed ons naar hotel Athina in Pythagorion en niet veel later lagen we bij het zwembad. We voelden ons allebei een beetje als een kind dat voor het eerst op vakantie is, zo blij waren we om daar te zijn. De warmte, het niet-thuis zijn en het niks hoeven: dit hadden we echt nodig. Na een kort middagdutje in de schaduw liepen we naar de haven van het dorpje om daar onze eerste pita gyros te scoren. Terwijl ik dit schrijf voel ik weer helemaal het enthousiasme borrelen. Zo veel zin om NIKS te doen. Love it.

Want dat deden we: niks. De hele week zag ons dagprogramma er ongeveer hetzelfde uit: uitslapen, ontbijten in een koffietent, boek lezen bij het zwembad, paar baantjes trekken in het zwembad, zak chips leegvreten, boek lezen, douchen, uit eten. Geweldig toch? De eerste avond aten we in een heel mooi restaurant in een binnentuin, Irodion Garden. Griekse fijnproever die ik ben vond ik het eten verschrikkelijk tegenvallen maar van anderen uit het hotel hoorden we later dat ze hier wel heel goed hadden gegeten, dus misschien hadden we net pech.

De volgende dag zag er ongeveer hetzelfde uit, beginnend met een pannenkoek en een bak koffie in het dorp. ’s Avonds aten we op het strand bij Remataki. De feta saganaki met honing en sesam was misschien wel de lekkerste die ik ooit at!

Oh, wat ook wel vrij hilarisch was: we waren hier met stip de jongsten op het eiland. In het vliegtuig zagen we al meteen: oeps, we gaan blijkbaar naar het Benidorm van Griekenland. En dat vonden we he-le-maal prima.

5 en 6 september

Deze vakantie hebben we 3 soort-van-actieve dingen gedaan, de eerste was fietsen naar een ander dorpje, naar Iraio. Geen noemenswaardige plek, maar wel leuk om een stukkie te fietsen over het eiland. In Iraio dronken we een smoothie en daarna fietsten we weer terug. Die avond aten we bij Daphne’s en hoewel het daar net wat minder sfeervol was (hallo tl-lampen), smaakte het eten daar wel héérlijk. Check die feta drijvend in olie <3

Maandag pakten we, na een luie dag aan het zwembad, de taxi naar Kokkari, een dorpje aan de andere kant van het eiland. Het scheen een echte aanrader te zijn en het was inderdaad héél mooi. Heel schattig, heel gezellig. Helaas hadden we net een crappy restaurant uitgezocht want de gehaktballetjes waren niet echt om over naar huis te schrijven en nadien rook ik tot aan m’n onderbroek naar frituur. Eenmaal terug in Pythagorion dronken we cocktails aan de kade, terwijl we de Hollandse gesprekken om ons heen afluisterden. Ook dat is vakantie met Tui.

7 en 8 september

De volgende dag was weer zo’n zelfde luie dag, met als uitzondering dat ik in m’n eentje ging lunchen aan het water. ’s Avonds gingen we gewoon weer samen op pad. We deelden een heerlijke borrelplank bij Pergamonto – een opvallend hippe tent voor in dit pensionadoparadijs.

De volgende ochtend vonden we een párel van een ontbijttent waar we helaas alleen deze ochtend nog een pakket pannenkoeken naar binnen konden werken. I mean: kijk dit. Echt fantastisch. Joran ging voor savory pancakes met worstjes, sla en gebakken ei en ook die smaakten zo goed. Mocht je ooit per ongeluk op Samos belanden: ontbijt bij En Zin.

Wat we verder de hele dag deden, kan je denk ik wel raden. ’s Avonds liepen we weer naar het restaurant van de tweede avond, aan het water. Voordat we daar weer op een net iets te Hollands tijdsstip plaatsnamen, liepen we de pier op om het monument van Pythagoras van dichtbij te bewonderen. Het is namelijk díé filosoof waar dit plaatsje naar vernoemd is, hij is op Samos geboren. Dat monument was trouwens geen indrukwekkend ding hoor, maar ik vond dat de wiskundige waarmee ik op reis was er wel even bij moest poseren. Ikzelf ging op de foto met het uitzicht vanaf dat punt. Mijn god, wat ben ik toch een ellendeling met poseren.

9 september

Op donderdag, onze laatste vakantiedag, besloten we om toch nog ff iets interessants te gaan doen zodat we thuis iets te vertellen hebben: we gingen duiken! Allebei voor het eerst, en ook meteen in de zee! We boekten een scuba dive bij bovenstaand diving centre in Pythagorion, waar we met een instructeur kennismaakten met de onderwaterwereld. Met een groepje andere (ervaren) duikers stapten we op een bootje richting een rustiger stuk zee. Zij gingen met een eigen begeleider op pad, wij tweeën kregen uitleg over alle duikspullen en leerden onder water de basics. Seinen, met die mega flippers vooruit komen en je zuurstofmasker af- en opzetten, bijvoorbeeld. Het leven onder water vond ik daar, bijna tegen de Turkse kust aan, niet heel spectaculair, maar het was zó vet om daar te zijn. Een meter of 6-7 diep, terwijl je gewoon adem kunt halen en tussen de visjes (en inktvissen, brrr) zwemt. Dit gaan we ZEKER nog een keer doen!

We proostten op onze eerste duik ooit met een pita gyros en hingen daarna weer wat rond bij het appartement. ’s Avonds aten we bij Aphrodite, een gezellig restaurant op een prachtige binnenplaats. Ook het eten was er supergoed. Grieks, maar allemaal nét een tikkie anders. Mooie afsluiter.

10 en 11 september

Op vrijdagochtend werden we rond half 9 opgepikt met een Tui-bus die ons weer naar het vliegveld bracht. Rond half 4 stapten we uit de bus (een andere bus, haha) bij ons huis in Utrecht, dus dat was een flinke reis. Een vriendin had die week op ons huis gepast en had het helemaal schoon achtergelaten, dus dat was lekker thuiskomen! In de brievenbus vond ik dit boek, geschreven door mijn collega Lieke. Zij en een vriendin begonnen een jaar geleden met het account Menstruatiemeisjes en sloten binnen een paar maanden al een deal met een uitgever. Hoe vet is dat?!

’s Avonds ging ik meteen door naar het eerste feest in eeeeeeuwen: Knalkade, bij de Werkspoorkathedraal. Het was een silent disco in de buitenlucht (met af en toe een buitje) en dat was echt genieten. Iedereen leek wel in extase, zo gelukkig om weer bij een feestje te zijn. Nou ben ik die wilde haren wel een beetje kwijt geloof ik (ja, sad but true) maar ook ík danste ‘m helemaal de pan uit.

Zaterdag was een luie dag thuis, ’s avonds gingen Joran en ik naar zijn familie in Delft. Zijn tante kookt een paar keer per jaar de sterren van de hemel voor ons. Dit soort avonden – ik wil er meer van.

12 tot en met 15 september

Zondag bestelden we een keer géén patat, want dat leek ons wat veel na deze hele week. In plaats daarvan maakte ik deze dahl met lekker veel tomaat. Komt nog online 🙂 Maandag ging ik weer naar kantoor na mijn vakantie, en hoewel ik niet per se zin had om weer aan de slag te gaan, ging het deze week wel heel lekker. Het was knetttterdruk, maar dat maakte me lekker productief. Ik zat er weer goed in. Verder heb ik deze week gesport en deze heerlijke curry (naar dit recept van Oh My Foodness) gemaakt. Maar dan met tempeh in plaats van speklapjes.

16 en 17 september

Oh, die plaatpizza met geitenkaas en vijg mag ook niet onbesproken blijven. Fantastisch was ‘ie! Vrijdag ging ik weer eens naar de kapper. Ik heb tegenwoordig geld, ik wil eens een net iets ander kleurtje en ik verdien wel een keer echte verwennerij, vond ik. Dus ik boekte een afspraak bij een luxe kapper. Ik zat er vet lang en werd ook goed geholpen. So far so good. Ik vond het wat licht en een beetje oranje-achtig uitvallen, maar dat zal dan wel mijn eigen communicatie zijn geweest, dacht ik. Totdat ik de boel ’s avonds in een knot draaide en me een ongeluk schrok van die haargrens. Check even hoe vrrrrreselijk slordig die is gezet. Zo vurig, hard en scheef heb ik het nog nooit gezien. Nou ja goed, ik dus terug naar de kapper. Ze begrepen het meteen en hebben het later die week voor me opgelost. Dat resultaat zie je op de foto linksonder: veel beter. Ze hebben het goed opgelost, dus ik ga de zaak hier zeker niet namen en shamen. Maar mij zie je daar niet meer.

Even terug naar die vrijdag: die dag vierde ik met mezelf mijn 25,5e verjaardag. Half voor de grap, half omdat ik mijn echte verjaardag door C al twee keer niet heb gevierd. Ik ging dus naar de kapper en naar hot yoga, en ging ’s avonds (toevallig) met mijn ouders, broertjes en Joran uit eten. Een lekkere dag dus. Totdat ik ’s avonds die knot in m’n haar deed, haha.

Dit doet me trouwens ernstig denken aan dit haardrama. Wie volgde me toen al?! 😀

18 en 19 september

Tóch verzamelde ik genoeg moed (grapje) om de deur uit te gaan en wat te gaan drinken in de stad. De rest van het weekend deed ik lekker lui, daar had ik echt zin in. Ik las, keek tv en at kipsaté. Amen.

20 tot en met 24 september

Deze week was ook weer totale chaos op werk. Maar ik vond het wederom niet erg, ik ging er juist goed op. Wat Keukenmeid betreft gaat het daarentegen niet zo lekker, daar kan ik de motivatie en creativiteit maar lastig vinden. Het lijkt wel alsof het nooit én én kan zijn. Het is óf full energy op kantoor, óf ramvol motivatie aan het freelancen. Niet echt handig.

Op vrijdag weet ik mijn Keukenmeid-dag tegenwoordig wel heerlijk te starten met een lesje hot yoga. Ik ben echt fan dus ik heb voor de Randstedelingen een #nospon tip: bij Equal hebben ze vaak acties om voor een leuk prijsje een paar lessen te proberen.

Tegen de avond hield ik een vrijmibo met twee vriendinnen van mijn studie. We begonnen bij Surya op het Janskerkhof omdat er nergens anders plek was, haalden patat bij Bambi en dronken daarna nog een paar speciaalbiertjes bij de Dikke Dries. Gezellige avond!

25 september

Zaterdag deden Joran en ik het onvermijdelijke: we bezochten de meubelboulevard. In ons nieuwe huis (nog maar 5 weken, omg!) willen we per se een groter bed. We slapen nu in een bed van 140cm breed en dat is voor twee buikslapers eigenlijk geen doen. Het bed op de eerste foto vonden we supermooi maar véél te duur. Ik weet dat goede nachtrust goud waard is, maar een supersonische verstelbare lattenbodem met high tech vering en weet ik het wat allemaal lijkt me nou ook niet nodig voor onze vitale lichamen. We bestelden uiteindelijk het bed daarnaast. Ook van hout, bijna net zo mooi en met een iets gezelliger prijskaartje. Van BeterBed trouwens!

Bij IKEA zochten we een lekker matras van 180cm uit. Kan niet wachten! <3 ’s Avonds gingen we bowlen bij Mitland. En als je denkt dat dat een gezellige, romantische date is dan heb je het goed mis: met z’n tweeën ben je constant bezig, haha.

26 en 27 september

Zondag las ik dit boek uit. Ik had er mixed feelings over want het idee vond ik heel leuk (een wijn- en eetschrijver vertelt over mooie ervaringen) maar de uitvoering toch wel wat te pretentieus. Maandag was een leuke dag op werk, we vierden namelijk de start van een nieuw jaar OP KANTOOR. Iedereen was er en met wat peptalks, teammeetings en een gezellige borrel achteraf zat de energie er weer lekker in bij de hele organisatie.

28 tot en met 30 september

Dat ‘iedereen was er’ kreeg nog wel een staartje, want ook iedereen werd ziek. Geen corona weliswaar, maar de een na de ander werd gevloerd door een heftige verkoudheid of griep. Voor mij kwam dat niet héél erg als een verrassing, want ik ben zonder grappen ieder jaar de laatste week van september flink verkouden. Ik kan de klok erop gelijkzetten. Toen ik donderdagochtend helemaal krokant wakker werd, dacht ik nog: ohhh ach, kan ik lekker de hele dag Grey’s Anatomy kijken. Na de lunch was ik daar al wel klaar mee. Het duurde gelukkig niet lang!

 

Blik op de toekomst: in het dagboek van oktober lees je over een eetclubdiner, kutquiz, persevent en meerrrrr!

Dit vind je ook leuk!

Amanda de Bruin

Over keukenmeid

Mijn naam is Beau en ik ben gek op koken en eten

Gezond, druipend in vet, vlezig, vega, perfecte midnight snacks, culinaire hoogstandjes en simpele prakkies: ik eet alles. Ik hoop dat ik jou met mijn recepten kan inspireren voor je volgende maaltijd!

Fan van mijn teksten? Ik ben ook freelance tekstschrijver en help je graag.

Reageer

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nieuwste berichten