Nou, mensen, het was weer een september to remember. En inmiddels ben ik mentaal zo flexibel als een doorgewinterde yogi, dus ik buig maar gewoon mee met al die gebeurtenissen. In mijn dagboek over september lees je over een etentje met vriendinnen, een Kermis-diner met de eetclub, een week vakantie (= een week Netflixen), een paar dagen Maastricht, de première van een supermooie film, heel veel sushibowls, quarantaine 2.0 en meer. Lees mee!

1 september t/m 5 september

Die eerste week van september is toch altijd weer een nieuw begin. Net als een jaar geleden begon in september een nieuwe groep stagiairs op werk. Heel leuk is dat, want het brengt echt een hoop gezelligheid en energie mee, maar het kóst ook energie en ontzettend veel tijd. Deze maand was dus heel erg druk. We werkten ook regelmatig weer op kantoor om deze stagiairs zo goed mogelijk in te werken en kennis te laten maken met elkaar. Dat werd een paar weken later natuurlijk wel weer anders 😉 Komen we zo.

Deze week werkte ik ook aan een leuke samenwerking met Boerschappen. Zij bezorgden en grote doos vol met eten bij me, waarmee ik onder andere dit recept heb gemaakt. Via deze link bestel je met de code ‘keukenmeid’ ook zo’n box met dikke korting.

Ook zocht ik deze week heel bewust naar leuke dingen en rust. Ik had nog altijd geen vakantie genomen en ik heb meer schrijfklussen dan óóit, dus ik werkte veel. Ook ‘s avonds, ook in het weekend als dat nodig was. Ik dronk koffie met Floor, haalde eten af (sushi bowl-winkel zit in mijn straat en die drempel is echt te laag) en zocht de ultieme ontspanning met… een massage! Wow! Nooit eerder gedaan (oké, behalve dit dan) maar ineens dacht ik: misschien is dit wel heel relaxed. Ik boekte er eentje bij Luzi, aan de Oudegracht. Daar las ik positieve verhalen over en de prijs is er niet extreem hoog. Ik ging voor een rug-, schouder- en nekmassage van een halfuur en dat was echt wel heel erg prima. Alleen die ongemakkelijkheid, jeeees. De dames daar spreken geen Nederlands maar ík spreek geen massage. Ik wist niet dat ik uit de kleren moest, bijvoorbeeld, en ik kon er alleen cash betalen. Helemaal prima, maar ik vond het allemaal net iets te klungelig. Ik ben wel bereid het nog eens te proberen. Tot zover deze ervaring!

5 september t/m 11 september

Na de massage deed ik iets om mijn zelfvertrouwen weer op te krikken, namelijk koken. Ik dook de keuken in om gyoza’s voor te bereiden voor een diner met vriendinnen. ‘s Avonds aten we met z’n zessen bij Nienke, in Rotterdam. Op de foto’s zie je:

1) Aubergine uit de oven met tomaat, pijnboompitjes en Parmezaan
2) Pompoen met burrata, aioli en zeewier (heel lekker!)
3) Gyoza’s met tempeh, ketjap en ui
4) Quiche met broccoli, cashew en brie
5) Slutty brownie met cookie dough en oreo
6) Trifle met citroen, framboos en pistache

En alles met een bijpassend wijntje, zo leuk! Ik bleef logeren en de volgende dag slenterden we nog een beetje door de stad. Patatje in het Vroesenpark ging er ook wel goed in.

Deze tweede week van september werkte ik ook weer op kantoor. Joran ook, en ‘s avonds tovert hij onze woonkamer en badkamer (ja echt) dan om tot sportschool. Soms doe ik mee, soms erger ik me er dood aan en ga ik op de grond in de slaapkamer zitten omdat dat de enige af te sluiten ruimte is op dat moment.

Een van deze doordeweekse avonden hing ik met Milenka en Ilona op het terras bij Hofman. Dat lijkt alweer een eeuwigheid geleden, was zo heerlijk. Minder heerlijk: espresso martini. Ik kan bijzonder slecht tegen sterke drank en ik vind het ook eigenlijk helemaal niet lekker, en tóch wilde ik dit eens proberen. Dat doen we niet meer 😉

Bij de allerlaatste foto hierboven geef ik een beetje context. Dit schreef ik op Insta: Pittige teksten aangeleverd en nu echt kapot. Beetje buiten mijn kennis en branche om, en in plaats van meteen te denken ‘oké ik ben juist degene die de tekst grijpbaar en luchtiger moet maken’ dacht ik ‘ohhhh shit ik moet me eerst verdiepen!!! Meer research!!! Hoger die lat!!!’ en heb ik véél te veel tijd in de klus gestoken. Hoort erbij maar is wel irritant. Hoop echt dat ik snel een betere (efficiëntere en meer gestructureerde) manier van werken ga leren.

Dat zat me echt hoog. Ik wil altijd ZO graag dat klanten blij zijn met wat ik voor ze maak. Dat ze het het geld waard vonden en er echt helemaal achter staan. Gelukkig kreeg ik al heel snel een superpositieve reactie (ik heb een traantje gelaten – de stress was real) dus toen kon ik lekker het weekend in. Met vriendinnen dronk ik speciaalbiertjes bij Ubica.

12 september t/m 18 september

De volgende ochtend hadden Joran en ik samen een afspraak bij de opticien. We hadden allebei een nieuwe bril besteld (niet dezelfde!) (ik herhaal: niet dezelfde!!!) en die konden we ophalen. Wat mij betreft is ‘ie precies leuk genoeg om het geld waard te zijn en precies lelijk genoeg om ‘m niet boven mijn lenzen te verkiezen.

‘s Avonds kwam Ilona langs en aten we samen pizza en keken we Holland Drag Race. Wat is dat een fan-tas-tisch fout en heerlijk programma. Ik vind ‘t nog veel leuker dan de Amerikaanse versie! Zondag deden Joran en ik bijzonder weinig, behalve pita gyros halen.

Oja, wow, dat was zo raar. Deze week was het ineens weer 30 graden. En dat vond ik echt helemaal kut. Ik was wel toe aan lekker binnen op de bank hangen met een dekentje en thee. Kijk, nu piep ik wel anders want we zijn een maand en 36 strengere coronamaatregelen verder. Ik wandelde in de zon, werkte op kantoor, werkte thuis knétterhard aan teksten en haalde weer zo’n sushibowl.

Op vrijdag werkte ik extra hard om de laatste dingen af te ronden voor een, hou je vast, hele week vrij! That’s right. Ik nam een weekje vrij van alles. Vrijdagavond begon ik de vakantie goed met de eetclub! Het thema was Kermis en dít waren onze drie gangen:

1) Zalmtartaar (want op de kermis kan je visjes vangen, haha) met mierikswortel en kappertjes, en een cocktail met gin, rozenwater en suikerspin.
2) Geglazuurde groenten met kokosrijst, cashew en koriander.
3) Wafels, gesuikerde popcorn met pinda’s, aardbeien in chocolade, en een roze wodkaslush die per ongeluk 100% naar rode kool smaakte.

19 september t/m 23 september

Het weekend was het ook nog heerlijk weer en ik bracht ‘m door met Ilona op ons dakterras en op het terras van een tent waar ik niet zo fan van ben. Ik wilde het, na een jaar, nog een kans geven maar… nee, mwah. Ook begon ik dit weekend aan zo’n typisch vakantieproject: kleding op Vinted zetten. Vooral omdat ik ‘t wel eens wilde proberen, niet om winst te maken. Ik heb me wel vermaakt met die hele fotoshoot.

‘s Avonds at ik met vriendinnen op het balkon bij een van hen thuis. Dinsdag en woensdag keek ik heel veel tv, maakte ik geweldig lekkere Aziatische burgers (klikkkk!) en kookte ik voor vriendinnen die een avondje aanschoven. Gezellig!

24 en 25 september

En toen! Die woensdag was het tijd voor De Trip Van Het Jaar: twee nachtjes naar Maastricht. Jawel, we hadden er allebei een paar vrije dagen uitgewrongen en besloten toen samen naar een stad te gaan waar we allebei nog nooit waren geweest. Althans, nog nooit écht. Ik heb meerdere keren McNuggets gegeten langs de snelweg bij Maastricht, op de weg terug naar huis vanuit Spanje.

We boekten twee nachten in The Dutch. Een heel hip en flashy hotel met eigenlijk maar één nadeel: twee losse bedden die samen voor een tweepersoonsbed door moeten gaan. Serieus: WAAROM? Anyway, we kwamen er rond lunchtijd aan en ik wilde meteen naar de nummer 1 op mijn lijstje: Café Sjiek. Hun recept voor zoervleis zwerft over het hele internet en veel mensen, waaronder ik, gebruiken die voor een lekker portie stoofvlees. Het bleek inderdaad heel lekker, vriendelijk personeel ook, en we zaten nog lekker in het zonnetje.

‘s Middags wandelden we nog wat en die avond aten we bij Il Bacaro bij het Vrijthof. Het eten was daar heel lekker, superveel hammetjes, kaas, olijven… Echt heel goed. Maar het was er drúk. En dat zat niet lekker.

De volgende ochtend ontbeten we met taartjes en cappuccino’s bij Koffie bij Joost en Maartje. Dat was wél een hele relaxte plek. Verder wandelden we vandaag heel veel en dronken we nog een kop koffie bij de Tapijnkazerne. Rond lunchtijd hadden we allebei eigenlijk alleen maar heel erg trek in pizza, dus we haalden er eentje bij een pizzeria naast het hotel en die aten we tijdens een aflevering Undercover. Ook dat is vakantie.

Die avond hadden we een tafeltje gereserveerd bij de Brandweerkazerne. Best wel buiten de stad maar dat was het helemaal waard want wát een leuke tent. Dat had ik al wel verwacht. Toen ik op Instagram vroeg om tips kreeg ik deze zo’n 86 keer. Maar goed: dat moesten ze nog maar waarmaken 😉 Het eten zelf vind ik geen 10/10, maar de plek is wel heel sfeervol, relaxed en ‘gewoon leuk’. Niet te moeilijk. Vooraf deelden we een borrelplank, ook de hoofdgerechten deelden we (halloumi, polenta, paksoi, pecan + bavette, worcestersauce, friet en geroosterde groenten) en het toetje heb ik absoluut niet gedeeld. Ik ging voor een amandel-boterkoek met aardbei en witte chocoladesaus en dat was echt hemels. Vet en veel, maar zo goed.

26 september t/m 30 september

De volgende ochtend reden we, met een wafel van de Spar als ontbijt, terug naar Utrecht. Call me een adventurous reiziger maar zelfs na twee dagen vind ik het zo heerlijk om weer thuis te zijn. Thuis deed ik overigens niet veel meer dan wasjes draaien en mijn kruidenlade opruimen. Was héél erg nodig, de kaneel-olijfoliekorstjes waren heftig. ‘s Avonds maakte ik deze gnocchi met vegan tomatensaus. Ik vond dat ik onze vleesinname even moest compenseren, en tot mijn verbazing was deze pasta dus ook zonder kaas héél erg lekker.

Zondag mocht ik van mezelf mijn Keukenmeidmail weer checken. Vóór mijn week vakantie was ik op het punt dat ik dat zo’n 36 keer per dag deed. Ik weet niet eens of ik nu overdrijf. Nu mocht ik dat een dikke week niet. Ik ging die zondag ook maar alvast aan de slag, want er kwam een drukke werkweek aan. En dan is een zondag geforceerd niks doen en wachten op de storm écht niet comfortabel meer. ‘s Avonds bestelden we sushi om mijn week vrij af te sluiten. Het was een heerlijke week. Absoluut te kort, maar heerlijk.

Maandag ging ik weer naar kantoor. Voor de laatste keer voorlopig, zo besloot ik die ochtend al. ‘s Avonds hadden we eigenlijk en afscheidsetentje voor een collega, maar ja: what’s the point van op kantoor netjes afstand houden en dan ‘s avonds wel naast elkaar aan een tafeltje zitten in een restaurant? Dat voelde niet goed. We bestelden patat en keken naar de persconferentie van Rutte. Daarna zwaaiden we elkaar gedag. Tot in 2021, meiden! Ik weet alweer niet of ik nu overdrijf.

Daarna sloot ik mezelf nog niet op, maar ging ik met Ilona naar de première van Buiten is het Feest, tijdens het Nederlands Film Festival. Ik had kaartjes gewonnen, heel leuk. We waren allebei lichtelijk underdressed (we hadden de première-memo gemist) in onze coltrui naast Georgina Verbaan en Karin Bloemen, maar soit. De film was echt heel indrukwekkend, heel mooi. Aanrader!

Dinsdag ging ik weer in de thuiswerkmodus. Ben ik goed in, dus we gaan dit gewoon weer doen! Inmiddels zijn we een week of drie verder en dít voelt weer als ‘normaal’. Ochtendmeetings, online brainstorms, het eeuwige Slacken… Op woensdag, de laatste dag van september, ging ik ook weer aan de slag met teksten voor opdrachtgevers. Ondertussen droom ik alweer over mijn volgende week Netflixen… 😉