Hello lezers! Hoe is het? Ook full on snottermodus bij jullie? Hier helaas wel, dat heb je met de overgang van seizoenen. De afgelopen weken voelde ik me gelukkig nog helemaal prima en ik deed dan ook veel leuke dingen. Van een koffietentjestour met mezelf tot een avondje bij een sushifestival met de eetclub en van een inspirerend diner met ondernemers (wow echt) tot een heel weekend feest bij een festival tegenover mijn ouderlijk huis. Klinkt goed hè? Hieronder dit leuke verslag!

Links: Maandag begon het collegejaar weer! Alleen eh… ik heb geen college meer. Ik ben geen student meer?! Heel heftig dit. Dit wist ik deze dag nog niet maar: jeetje, afstuderen is net zo onpraktisch als achttien worden. Al die rompslomp met verzekeringen, abonnementen, toeslagen…
Midden: Nieuwe verantwoordelijkheden… Vandaag begon ‘mijn’ stagiaire! Best gek natuurlijk, ik ben ook vrij nieuw in deze functie, maar het gaat best goed! We werken echt samen aan het project en dat bevalt prima. Vooraf was ik wel een beetje sceptisch want: wat kan ik iemand nou leren? Al vrij snel bedacht ik me gelukkig dat je niet altijd meer hoeft te weten om iemand iets te leren; een andere invalshoek is ook al heel wat.
Rechts: ‘s Avonds was ik verrot en maakte ik een simpele vegetarische curry met bloemkool en taugé (klik voor het recept!).

Links: Dinsdag organiseerde ik met een collega de inwerkdag voor de stagiairs. Dat waren er dertien of veertien dus… vermoeiende dag weer. Wel leuk! In de avond maakte ik een superlekkere Spaanse ovenschotel met krieltjes, manchego en aioli. Klinkt goed hè?
Midden: Die nacht sliep ik bij Joran en de volgende ochtend had ik zó geen zin om naar huis te fietsen. We wonen in dezelfde stad maar op een freaking half uur fietsen afstand van elkaar en dat doe ik eigenlijk altijd met de fiets. Ik bedacht een hele praktische koffietentjestour voor mezelf vandaag: via drie koffiezaken naar huis. Allemaal koffietentjes waar ik nog niet eerder geweest was. De eerste stop was bij Ohøj op de Rijnlaan. Minimalistisch is nog een minimaal begrip voor deze zaak; koffie en een halve zitplek kun je krijgen. Het pand is zo leeg dat je je gedachten niet meer kunt verstaan wanneer de bonen worden gemalen. Het moet je ding zijn, denk ik, maar ik zat er niet zo lekker.
Rechts: Ik fietste een stukje verder en ging zitten bij The Green House, naast het station. Ik had het kunnen weten: alleen maar stropdassen. Ik werd naar mijn smaak ook iets te voorbeeldig en formeel geholpen maar verder is het wel een mooie tent.

Links: Voor een kleine lunch ging ik zitten bij Life’s A Peach. Wist ik niet, alles is hier dus vegan. Ik at een foccacia met geitenkaas (van kokos vermoed ik, vond het mwah) en een pastel de nata, die was wel heel lekker! De zaak is heel klein en truttig en hoewel je er prima met een laptop kunt gaan zitten, zou ik dat in het vervolg toch niet meer doen. Daar is het net iets te klein voor.
Midden: ‘s Middags vond ik dat ik niks meer hoefde te doen en keek ik dus Friends. Avondeten was dit: zoete aardappelfrietjes, vegaburger en heel veel restjes groenten. Daarna ging ik nog twee (!) uur sporten, twee groepslessen aaneen. Zowel de woensdagochtend als woensdagavond geven ze ongeveer àlle leuke lessen en dan andere dagen in de week helemaal niks, dus dan is het telkens passen en meten om leuke lessen mee te kunnen pakken. Dit keer werd het yoga + pilates.
Rechts: Donderdag werkte ik een korte dag en ‘s avonds ging ik richting mijn ouders voor sushiiii. Mijn jongste broertje vertrok dat weekend naar Hamburg om daar een half jaar stage te gaan lopen en dit was zijn afscheidsavond.

Links: Zenuwachtig dat ‘ie was. De volgende ochtend brachten mijn ouders hem met een compleet afgeladen auto naar Duitsland, mij zetten ze af bij een treinstation.
Midden: Ik moest namelijk richting Amsterdam voor een afspraak. Dat klinkt mega high class en dat was het misschien ook wel een beetje want het was een kennismakingsgesprek voor een mogelijke supergave copywrite-samenwerking. Wat een vage taal dit allemaal, maar kan er nog niks over zeggen 😉 Op de terugweg haalde ik mijn eerste zak kruidnoten van het jaar. Het seizoen is geopend, jongens! Kruidnoten halen de grootste vreetzak in mij naar boven. De discipline is zo ver te zoeken dat ik in de winkel al geen weerstand voel.
Rechts: De rest van dag werkte ik nog wat en ‘s avonds ging ik vroeg naar bed. De volgende dag werd namelijk een pittige; het was de eerste meeting met een groep jongeren die ik en de stagiaire samen begeleiden de komende drie maanden. Allemaal Utrechters die op de een of andere manier iets kunstzinnigs gaan fabriceren. Dit was de eerste keer dat ik zo’n hele dag moest organiseren en gelukkig ging alles goed. Niet perfect – ik vergat het brood uit de vriezer te halen voor de lunch, ik stotterde mijn hele presentatie bij elkaar, het regende tijdens de portretshoot – maar wel prima.

Links: Wederom wel dood- en doodop die avond. Floor en Lisanne kwamen langs en samen met Keylee, mijn huisgenoot, aten we patat en dronken we wijn. Dit was precies waar ik zin in had; gewoon zitten, eten en praten.
Midden: Zondag sliep ik lekker uit en maakte ik wat schoon in huis.
Rechts: ‘s Middags kwam Joran langs met het idee om te gaan brunchen. Lekker de stad in ofzo. Het werden broodjes knakworst en dat vond ik eigenlijk helemaal prima. Tegen het einde van de middag kwamen mijn ouders nog even langs, op de terugweg van Hamburg, voor een drankje in de zon.

Links: Die avond was heel leuk! We hadden met de eetclub afgesproken bij het Joy Festival, ook wel ‘sushi festival!!!!!!’ in de volksmond. Bleek de sushi op te zijn. Was wel echt een ontzettend leuk festivalletje in het Griftpark met heel veel foodtrucks met Aziatisch eten. En het was ook zo gezellig met die meiden, echt heel leuk om er zo’n leuke groep bij te hebben in de stad. Ik heb nooit bij een studentenvereniging gezeten en hoewel ik het ook nog steeds met mezelf eens ben dat dit 1) niet nodig is voor gezelligheid en 2) niets voor mij is met al die verplichtingen en formaliteiten, kan ik me wel voorstellen dat het iets meer kleur geeft aan je leven in een stad. Ik ben niet in Utrecht opgegroeid en slechts één vriendin is net als ik deze kant op verhuisd. Dan heb je studievriendinnen, huisgenoten, wat losse fladders van collega’s of via-via vrienden maar toch niet alles ‘binnen handbereik’.
Midden: Goed, terug naar het sushifestival zonder sushi. We deelden allemaal lekkere hapjes en gingen allemaal voor een duck-burger. Ik eentje met pulled duck en lekker pittige kimchi, love it!
Rechts: Daarna deelden we nog een portie Japanse poffertjes en dàt was echt geweldig. Zachte poffertjes met zalm, gember een een shitload aan sausjes. Ik wil dit ook een keer maken!

Links: Maandagochtend weer back to work. Deze foto maakten we even snel voor ons Instagramaccount, wel leuk hè?
Midden: ‘s Avonds maakte ik weer een simpele curry met wat restjes. Daarbij kocht ik voor het eerst tempeh en ik weet niet zo goed wat ik daar nou van vind. Lekker, zoet, zacht maar ook knapperig maar ook zo’n gekke toevoeging aan een pittige curry. En rete duur; paar blokjes voor drie euro. Op zich wel iets wat ik ooit nog eens in een leuk gerechtje wil verwerken maar ook niet zo wauw als sommigen het doen lijken.
Rechts: En verder hing ik lekker op bed met Friends.

Dinsdag maakte ik een korte werkdag, ‘s avonds moest ik namelijk weer op pad. Namens werk ging ik naar de eerste editie van het Young Fixers Dinner in de Ping Pong Club. De hele hal was volgeladen met artistieke, extravagante, ondernemende en inspirerende jongeren. Heel leerzaam en interessant om eens op zo’n manier met mensen in contact te komen. Er was lekker eten en wijn, maar het centrale thema van de avond was wel AMBITIE. Met hoofdletters ja, want wat een harde werkers met idealen allemaal. Ik viel niet buiten de boot (het ging om Utrecht en het project waar ik voor werk ook en daarnaast is Keukenmeid.com óók een hobby met ambities) maar ik vond het soms wel behoorlijk zweverig. Ik ben hier veel te nuchter voor; doe wat je moet doen en wat je leuk vindt maar maak het niet groter of belangrijker dan dat.

Conclusie van de avond: heel leuk om hier onderdeel van te zijn geweest en zoveel mensen te hebben ontmoet. Voor mijn werk was dit waardevol, voor mezelf en hoe ik Keukenmeid.com profileer iets minder.

Links: Woensdag was ik vrij en dat had ik nodig. ‘s Ochtends ging ik een uurtje body balancen en zoals je ziet kwam ik zwevend thuis. Geen idee wat ik bij het maken van deze foto precies in gedachten had. Verder was het deze dag kutweer en daarom zat ik lekker thuis met kruidnoten blogs te typen. Ondertussen maakte ik stoofvlees want daar vroeg deze dag om.
Midden: Ik stond zo heerlijk met een muziekje in te koken. Als ik het huis voor mezelf heb, vooral de keuken, kan ik daar zo van genieten. Geen stress, geen huisgenoten die ook nog ff een hamburgertje moeten afbakken, alleen mijn eigen zooi, heerlijk.
Rechts: Met resultaat! Dit stoofvlees met wijn, rode kool en een gebakken appeltje was goddelijk lekker. Mijn moeder maakte vroeger ook regelmatig draadjesvlees maar dit was zoveel lekkerder, haha.

Links: Donderdag werkte ik weer en ‘s avonds kwamen Pascale en Fiona, vriendinnen van thuisthuis, langs. Ik maakte deze lekkere pasta voor ons en verder hingen we op mijn bed met thee. Lekker avondje ♥
Midden: Vrijdagochtend ging ik een uurtje sporten. Voor het eerst in tijdens weer eens zelf, met gewichten enzo. Die flow ben ik totaal kwijt maar het ging nog best lekker. We zijn nu een week verder en ik voel het nog steeds in mijn rechterbil. Daarna sprak ik met Milenka, oud-huisgenoot, af bij Tijm. Zij werkte aan school, ik aan blogs.
Rechts: ‘s Middags sprong ik weer in de trein richting mijn ouders. Onderweg had ik ineens onverklaarbaar veel zin om een oude playlist te luisteren. Zo eentje die Spotify zelf maakt aan het einde van een jaar, zoals deze van 2017. Deze muziek bracht me in één klap terug naar Griekenland, naar hoe ik ‘s avonds bij zonsondergang altijd hetzelfde rondje van mijn huis, door de chaotische straten naar de rustige kade aan zee en weer terug maakte. Schoot me ineens te binnen dat het vandaag, 13 september, exact drie jaar geleden was dat ik naar Griekenland vertrok. Waar blijft de tijd man. Tegelijkertijd voelt het als een leven geleden dat ik dit soort verhaaltjes typte.

Links: Waarom ging ik dat weekend weer naar mijn ouders? Pal voor ons huis was twee dagen lang een groot festival waar het hele dorp genoot van de zon, eten en muziek. Vond het wel heel leuk om aan te sluiten! Het was ook echt heerlijk: zo leuk om iedereen weer te zien, schaamteloos te kunnen genieten van artiesten waar je normaal gesproken stiekem naar luistert, in de zon biertjes te drinken en om na twee minuten lopen in bed te kunnen duiken.
Midden: Zaterdag was iedereen in huis brak en lagen we allemaal languit op de bank of, zoals ik, onderuitgezakt aan de keukentafel in een poging tot het schrijven van blogs. Had de gemeente niet helemaal goed geregeld; diezelfde dag was er een wielerwedstrijd gaande door onze straat en dat was een hoop herrie.
Rechts: Verse appeltaart ging er wel in.

Links: ‘s Middags gingen weer terug naar het festival voor reparatiepils, zoals mijn broertje het zo terecht noemde. Hielp top want het werd weer een mooie dag. De eerste avond traden Nielson, Jan Smit en Davina Michelle op. Vandaag Maan, Waylon en The Golden Earring. Vooral dat laatste was mooi want dit vond iedereen genieten, niet alleen jongeren.
Midden: Maudy was er natuurlijk ook!
Rechts: Zaterdagavond deed ik iets rustiger aan en zondag voelde ik me daarom ook heel erg prima. Ik sliep uit en ging tegen de middag weer terug naar Utrecht. Daar fietste ik langs de AH XL (love dit uitstapje) en maakte ik een superlekkere maaltijd voor mezelf waar ik later nog het recept van zal delen. Top weekend dit!