Dit jaar, dit decennium, telt alweer 20 dagen. Hoe dan. Het voelt als vorige week dat ik in de gordijnen hing met een glas champagne. In een poging de tijd bij te houden, leg ik alles vast in mijn fotodagboeken. Soms komen die wekelijks, soms tweewekelijks, maar in ieder geval altijd met vertraging. In deze aflevering: een diner met de kookclub, voor het eerst squashen, een geweldig leuk date-idee en een bijzondere fotoshoot. Die laatste twee hebben niks – ik herhaal: niks – met elkaar te maken. Oké.

Woensdag 1 januari, links: De eerste dag van het jaar was echt zo’n typische. Ik heb lekker uitgeslapen, was lichtelijk brak en had het perfecte katermaal voor mezelf klaargezet: poffertjes met karamelstroop. Uit de oven, daar worden ze lekker een klein beetje knapperig van. Verder maakte ik het huis hélemaal schoon want dat was op Oudjaarsavond toch wel een plakkerige bende geworden door onze wilde dansmoves.
Midden: Na de schoonmaaksessie liep ik door de stad richting het café waar Milenka werkt. De sfeer op straat was zo grimmig en grauw, en tegelijkertijd ook zo gemoedelijk. Terwijl de lege wijnflessen tegen mijn benen aan klonken, voelde het zo onmiskenbaar als een feestdag. Een nieuw begin, met frisse moed. Bij Milenka at ik een verdwaalde appel beignet. ‘s Avonds bestelden Joran en ik eten, net als de rest van de wereld. Sushi, wel.
Rechts: Ik had besloten om voor de volgende dag eens géén wekker te zetten. Ik geloof dat we rond 9-10 uur ‘s avonds sliepen en pas om 11 werd ik weer wakker. Is niet erg, ik had het blijkbaar ff nodig. De rest van de dag heb ik zo veel mogelijk aan het tekstschrijf-stuk van Keukenmeid gewerkt. Dat wil zeggen: ik heb de pagina waarop ik uitleg wat ik nu precies voor mensen kan betekenen wat aangepast en ik heb het eindelijk eens écht naar buiten gegooid op social media.

Links: Ik kreeg er súperveel positieve reacties op. Zo leuk! Heb helemaal zin om dit echt grootser aan te pakken en dus voor nóg meer mensen mooie teksten te knutselen. De klant (klant? Klinkt zo oneerbiedig?) die bovenstaande recensie schreef, was in ieder geval zeer tevreden.
Midden: Vrijdag was eigenlijk wel een beetje hetzelfde. Ik kan het me in alle eerlijkheid niet eens meer herinneren. Ik vermoed dat ik heel veel series keek, poffertjes at en knettergek werd van mijn onproductiviteit.
Rechts: Ah nee, oja! Ik ging ook nog even sporten. Milenka en ik sporten bij dezelfde sportschool en zonder het af te spreken, komen we elkaar daar heel vaak tegen. Parkeer ik ook mijn fiets ook gewoon met een bord voor m’n kop naast die van haar.

Links: Zaterdag was ook vrij sloom. Joran en ik hingen allebei maar een beetje om elkaar heen en behalve een kleine wandeling langs de gracht, deed ik niet veel. Hij ging ‘s avonds uit eten, ik maakte een verrassend lekkere maaltijd voor mezelf. Het recept komt nog online!
Midden: Verder hing ik de hele avond op de bank met de serie You en Tony’s zeezout. Het was een héérlijke avond, ik genoot er echt intens van, maar ook zeker omdat ik wist dat ik maandag weer aan het werk mocht. Dat er weer een beetje structuur en doel (nut! halleluja, nut.) in m’n leven kwam. Na twee weken vakantie had ik het wel weer gezien.
Rechts: Zondag was gelukkig een hele leuke laatste vakantiedag! ‘s Ochtends werkte ik aan mijn blog en ‘s middags ging ik voor het eerst ooit squashen met Keylee. We hadden het allebei nog nooit gedaan en kwamen dus ook voor de gratis inloop-proefles, maar die ging ineens niet meer door. Met onze zelfbedachte regels hebben we heerlijk een dik uur tegen de muur staan slaan en de volgende dag hadden we dan ook allebei écht bilspierpijn. Ik vond het superleuk, gaan we zeker nog een keer doen!

Links: Nog meer leuks die avond! Ik sprak af met de kookclub! Het thema van dit diner was ‘citrus’ en dat was echt een schot in de roos. Door die smaak waren alle gerechten bij elkaar heel verschillend, maar echt een geheel. Het was supergezellig en het eten was zoooo goed, zo van genoten! Die kookclub is echt een toevoeging aan m’n leven.
Rechts: Het voorgerecht: romaine met warmgerookte zalm en grapefruit.

Links: Wortelsoep met sinaasappel en munt (héél lekker!)
Midden: Citroenrisotto met mozzarella en basilicum. Heb ik gemaakt! Mijn eigen recept ook, bescheiden als ik ben.
Midden: Roodlofsalade met bloedsinaasappel en dronken kaas (wat dat ook mag zijn – haha)
Rechts: Sinaasappelcake met geroosterde amandelen (niet op de foto) en citroensorbet.

Links: Maandagochtend, helemaal ready met mijn lunchtrommeltje onder mijn arm naar werk. Nu ik ben verhuisd woon ik dus op freaking vijf minuten loopafstand van werk. Mag ik dit gegeven paard even in de bek kijken? Het is bijna té dichtbij. Ik neem het werk zo nogal mee naar huis – in die vijf minuten heb ik een werkdag nog niet verwerkt. Meestal ga ik daarom een rondje om, via de supermarkt enzo, maar nog steeds maakt het mijn wereld al snel heel klein. Luxeprobleem, ik weet het!
Midden: ‘s Avonds tuigde ik de kerstboom af. Het was tijd.
Rechts: Dinsdag weer werken! Ik begin de dag altijd met een koffie met havermelk.

Links: ‘s Avonds maakte ik een hele simpele maaltijd voor ons klaar: rijst met wokgroenten, pindasaus, uitjes en tempeh. Daarna ging ik nog even een theetje doen bij De Zaak met Milenka, want die was in de buurt.
Midden: Woensdag begon ik fresh and fruity met mijn killerontbijt van appel, havermout en sojamelk. Daar kun je een marathon op rennen, denk ik. De ochtend werkte ik thuis nog een paar uurtjes en ‘s middags werkte ik een mini beetje aan mijn blog. Ik liep de hele dag in sportkleding rond met het doel die ook echt te gaan gebruiken maar ik had zó belachelijk weinig zin dat ik het wel even prima vond.
Rechts: Activiteit van de dag werd dus wederom een grote wandeling door de stad. Met Keylee dit keer, met een pitstop (warme choco) bij Orloff onderweg naar huis.

Links: Voor vrijdag was ik zó zenuwachtig. Ik had er zin in en zag er tegenop, tegelijkertijd. Ik ging die dag een fotoshoot doen met Annemarije van Oh Zo Mooi. Ik ken Annemarije uit mijn padvinder-tijdperk, ik was toen 16 en zij was leiding. Sinds een aantal jaar is ze fotograaf en maakt ze supermooie foto’s van onder andere ondernemers. Ik had dringend mooie foto’s nodig voor Keukenmeid, zij wilde haar webteksten laten herschrijven en haar vindbaarheid in Google vergroten. Deal!
Midden: We begonnen de dag bij Mos (met een streepje door de o die ik nooit kan vinden), maakten daarna nog foto’s bij Tijm en sloten af bij mij thuis. Voor de shoot hebben we eerst even goed gekletst en dat nam bijna alle spanning wel weg. Had ik niet verwacht! Ik denk niet dat dit een nieuwe hobby is (haha) maar ik merkte wel dat ik het steeds minder ongemakkelijk vond!
Rechts: Al deze attributen hebben een rol gespeeld tijdens de shoot! Al benieuwd? Haha.

Links: Na die dag was ik helemaal gaar en heb ik een uur lang alleen maar door Insta zitten scrollen (niet dat dat een unicum is maar ok). Daarna had ik ineens juist mégaveel energie en werkte ik nog een tijdje heel hard aan mijn blog.
Midden: Die avond zat ik weer op de bank met series. Ik begon met Vier Handen Op Een Buik (genieten) en ging toe via Over Mijn Lijk naar You. Drie kaar raden bij welke van de drie ik er met natte wangen bij zat. Fun fact: ik genoot zoveel meer van deze avond dan precies deze setting vorige week. Na een werkweek voelt het veel meer verdiend.
Rechts: Zaterdag was LEUK! In de podcast Damn Honey hoorde ik laatst een leuk spel dat een van die meiden wel eens met haar vriend deed: het kop-of-munt spel extended version. Joran en ik bedachten allebei een activiteit voor de middag, iets voor het eten en een plan voor de avond. Werd ‘t kop, dan werd het mijn plan. Was ‘t munt, die van hem.

Links: De eerste ronde was munt! We liepen langs de grachten en gingen daarna naar zo’n échte spelletjeswinkel aan de Oudegracht. Daar was het trouwens echt bijzonder druk, zo op zaterdagmiddag. We kochten samen een spel om 1) een keer wat te doen te hebben en 2) de spellencollectie uit te breiden. Zijn ouders hebben er zoveel dat ze zelf zo’n winkel kunnen beginnen en ik vind dat wel een mooi streven, haha. We kochten iets met een dungeon en monsters en ik vond het leuk. Daarna dronken we koffie bij Postillon. Zijn keuze want mijn koffiezaken zijn ‘veel te hipster’. Kwam ‘ie op terug toen we hier niet konden pinnen en hij naar huis moest rennen voor contant geld.
Midden: The game is on.
Rechts: Het avondeten was kop, en dus mijn keuze. Ik wilde wel weer eens Vietnamees eten bij AnAn, dus zo geschiedde. Het smaakte weer heel goed maar ik vind de sfeer wat minder dan een paar jaar geleden. Het voelt binnen heel gehaast en rommelig. Doet niet af aan the real Vietnam experience maar het is nu ook niet helemaal een plek waar ik lekker Saigon-biertjes blijf drinken en steeds weer wat lekkers bestel. Na een uurtje stonden we weer buiten.

Links: Klaar voor weer een potje tossen. Weer kop, ik ging voor poolen bij OZEBI. Had ik echt zin in en het ging ook verrassend goed! Geen ronde gewonnen maar ik heb dan ook geen jarenlange training gehad met vrienden op vrijdagavond.
Rechts: Na het poolen werd Joran vet ziek (griep denk ik, die mij dan wel op wonderbaarlijke wijze heeft overgeslagen) en op zondag moest ik mezelf dus vermaken. Ik begon de dag met een experiment: bij gebrek aan melk, maakte ik pannenkoeken met kwark. En dat was lékker! Probeer het eens: twee kleine eitjes, 3 el bloem, 200 ml kwark, beetje bakpoeder, beetje zout en that’s it. Alles zelf opeten, natuurlijk. ‘s Middags heb ik gesport, ‘s avonds keek ik Heel Holland Bakt. Na tig seizoenen heb ik dit jaar ook eindelijk ontdekt hoe geweldig dit programma is. Love it!