Het schrijven van dit fotodagboek voelt als een enorme opgave. Wat ik hier wil vertellen is helemaal niet relevant. Dat is het al nooit, maar nu in alle chaos voelt het des te meer onbelangrijk. Schildersessies, gezeik over de zoveelste regenbui, evenementen bij werk. In de kern doet het er eigenlijk maar weinig toe. Of is het misschien juist lekker om éven die zaken weer de dingen des levens te maken? </dramamodus> Pak er een theetje bij en lees mee met 1548 woorden zonder ook maar één keer corona te zeggen. Vanaf nu.

Links: Maandag. Een werkdag over content: mijn gemoedstoestand was ‘algemeen content’ en ook was ik de hele dag bezig met content. Voor onze communicatieafdeling heb ik het geweldige eenentwintigste-eeuwse plan bedacht om een offline kalender te maken met daarop al onze geplande uitingen op social media. Met kleurtjes, enzo. Ik vind het persoonlijk heerlijk om zo te werken; ik heb zo’n hekel aan die tigduizend programma’s voor to do-lijstjes, taakverdelingen en andere plandingen.
Midden: Oh, pijnlijk. De bananenplant was echt aan z’n verval. Hier plaatste ik nog een hoopvolle schreeuw op hulp op Instagram (thanks voor alle hulp trouwens – maar zonder effect) maar inmiddels heb ik ‘m al weggegooid. Een paar dagen na deze foto was ‘ie zwart.
Rechts: Dinsdag was ik op werk, woensdag moest ik eigenlijk ook een paar uur werken maar die nam ik vrij. Ik had mijn planning ff niet op orde en had ook afgesproken met Anna. Anna is lekker bezig als tekstschrijver en het was zo fijn om daar samen eens goed over te praten. Heel gezellig! Als lunch maakte ik een simpele pasta met pecorino, tomaat en spinazie.

Links: Joran was deze week vrij en had de woonkamer geclaimd met een vriend om te gamen. No problem, ga ik buiten de deur werken met koffie van de gezamenlijke rekening. Ha.
Midden: Op de terugweg regende het en stapte ik een willekeurige winkel in voor groente. Wat het werd, maakte me niet uit, het moest gewoon even iets zijn zodat ik naar huis kon om te koken. Het werd een blik flageolets die ik verwerkte in een vét lekkere pasta pesto met heel veel pecorino. Het recept komt binnenkort nog online!
Rechts: ‘s Avonds kwam Marloes langs voor een avondje Temptation Island. Love it – als ze weer een beetje normaal met de meiden omgaan voor en achter de schermen 🙂

Links: Had al de hele week zin om uit eten te gaan en donderdagavond kwam dat er eindelijk van, na een dag hard werken. We aten met z’n tweeën bij La Cubanita. Geen culinair gedoe, gewoon lekkere tapas. We gingen naar de zaak op Oudkerkhof en ik moet toch even benoemen hoe fucking ruk ik het personeel daar vond. Ontzettend uit de hoogte, alsof het een voorrecht was dat wij daar nacho’s mochten eten.
Midden: Vrijdag had ik een vrije dag en die vulde ik met een uurtje sporten, beetje bloggen én het uitlezen van een boek. Dat had ik al in een eeuw niet meer gedaan dus dat voelde góed. Het was Troost, van Ronald Giphart. Leuk boek voor een foodblogger (gaat over een sterrenchef en hoe hij in de media komt) maar de rode draad kon ik niet echt ontdekken.
Rechts: Van volgers op Instagram kreeg ik ook een hele lijst met leuke boeken getipt. Een paar boeken heb ik zelfs meteen gekregen, zo lief! Op het moment leen ik ‘De goede zoon’ van een eetclubgenootje.

Links: ‘s Avonds gingen Joran en ik richting mijn ouders om daar met hen + mijn broertjes uit eten te gaan bij de Chinees. Even daargelaten dat ze daar iedere week wel zitten, vierden we dit keer het doorstaan van onze incubatietijd. Vandaag waren we namelijk precies twee weken terug uit Noord-Italië. Even for the record: op dat moment was daar nog niks aan de hand, dat was ongeveer 3 dagen nadat wij weer in Nederland waren.
Midden: Daarna gingen we naar zijn ouders voor een spelletjesavond en de volgende ochtend namen we de trein terug naar Utrecht. Die avond gaven we namelijk een housewarming en daar moesten we nog inkopen voor doen. Ook kocht ik nieuwe potjes en potgrond om de stekjes van die gefaalde bananenplant te redden. So far gaan ze best goed! Nice!
Rechts: ‘s Avonds kwamen er allemaal vrienden langs om (na drie maanden eindelijk) te vieren dat we samen een leuk huisje in het centrum hebben bemachtigd. Was zo gezellig! Geen extreem feest maar…

Links: … zo zag het er de volgende ochtend wel uit. En de hoofdpijn loog er ook niet om. We ruimden het hele huis op, maakten het schoner dan ooit en hingen de rest van de dag op de bank.
Midden: ‘s Avonds had ik weer een diner met de eetclub. In verband met dit drukke weekend had ik besloten geen gang te koken, maar een lekker alcoholvrij (haha) drankje te maken. Het thema was ‘van ontbijt tot diner’, met wat random snacks.
Rechts: Het voorgerecht was zó lekker: turkish eggs met kruidige yoghurt. Echt héél lekker! (en niet mijn wijn)

Links: Daarna mijn mocktail met sinaasappel-citroen-iets. Wel lekker verfrissend maar niet zo spectaculair.
Midden: Het hoofdgerecht was een lunch: een broodje met pompoenketchup, pompoenhummus, geroosterde rode kool en champignons. Héél bijzonder, echt een leuk gerecht.
Rechts: En het toetje was dus eigenlijk het hoofdgerecht, soort van. Het was gevulde pasta met cacao in het deeg, gevuld met een mengsel van witte chocolade en cream cheese. Véél te machtig maar ook echt weer een leuk idee.

Links: Maandag weer op naar the job. Met paraplu voor dat kleine stukje lopen want het regende flink.
Midden: Op de terugweg ook weer. Wil me er op dit moment ff niet te veel op verheugen (want wat hebben we er nu aan?) maar de lente mag op zich wel komen.
Rechts: ‘s Avonds ging ik een uurtje sporten en maakte ik een lekker makkelijk gerecht, deze stoof met chorizo.

Links: Beter, beter! Zo’n dag vol met afspraken en weinig produceren.
Midden: ‘s Avonds schudde ik een lekkere kip ketjap uit mijn mouw. Hier het recept! Heel simpel met niet te veel ingrediënten!
Rechts: Woensdag was ik vrij en werkte ik aan Keukenmeid.com. Ik deed wat aan de SEO van mijn eigen website, probeerde Pinterest een beetje uit te vinden (maar heb er toch weinig zin in, merk ik…), had een belafspraak met iemand waarmee ik in de toekomst misschien ga samenwerken en brainstormde over onderwerpen om over te bloggen. Ik wil het schrijven over niet-food weer meer oppakken. Persoonlijke verhalen, columns etc. ‘s Avonds werkte ik een salamipizza weg. Beetje werken aan de weerstand, hè.

Links: Donderdag organiseerde een team van mijn werk een evenement voor professionals op het gebied van jongerenparticipatie. Ik was er ook bij, maar meer voor de communicatie naar de buitenwereld en ondertussen werkte ik een beetje op locatie aan andere dingen voor werk. Wel leuk, die afwisseling af en toe.
Midden: ‘s Avonds maakte ik de meest geweldige risotto ooit. Naja, dat niet, dat is deze risotto, maar ook deze met prosecco en zwarte knoflook was amazing. Probeer het!
Rechts: Vrijdag werkte ik weer thuis maar was ik minder productief. Ach ja. ‘s Middags maakte ik een grote wandeling door de stad en haalde ik boodschappen voor een lekkere Mexicaanse chili sin carne, met veel groente, chips, kaas en appelmoes. Love it. Lijkt een beetje op een kruising tussen dit en dit recept. De rest van de avond hing ik op de bank maar omdat ik al de hele week geen reet deed, baalde ik daar wel van.

Links: Ik zat ff niet lekker in mijn vel. Wandelen in de zon, een uurtje sporten en lekker koken hielp allemaal niet. Geeft niks, soms heb je dat maar het voelt dit keer wel alsof ik er wat aan kon (en kan) doen. Ik baal van mijn korte concentratie, van mijn overmatige gesurf op internet en lage productivteit. Ik baal zo vaak dat ik shit niet gedaan krijg, heel kut. Zonder het C-woord te noemen: gedwongen rust en pas op de plaats kan ik ook best even zien als een geschenk. Risotto helpt overigens altijd wel een beetje, hoor. En een wijntje voor de tv ook.
Midden: Zondag. Nieuwe dag, nieuwe kansen. Ik gaf mezelf de ruimte om te doen wat ik leuk vond. Ik melde me af voor een persevent en een verjaardag en in plaats daarvan maakte ik een blog af (deze, over mijn favoriete Nederlandse podcasts!) en dronk ik urenlang koffie bij Het Muzieklokaal met Keylee.
Rechts: Ook kochten we verf en hebben we bij haar thuis (mijn oude huis dus) lekker ouderwets een middag geschilderd. Ik volgde weer een Bob Ross-tutorial en ik heb de smaak goed te pakken, jongens. Ik voel ‘m helemaal, haha!

Links: Kijk dan! Ongeacht of het mooi wordt of niet, is het gewoon een heerlijke hobby. Zo rustgevend en zen. Mijn gedachten gaan echt uit bij het kliederen met verf, en dat moeten we hebben.
Midden: Minder geklieder maar wel een leuk ding, vond ik zelf. De bruine vlekken zijn ongelukkig gekozen stippen okergele verf, geen schijt.
Rechts: Om het plaatje helemaal compleet te maken, bestelden Joran en ik die avond sushi. Zondag met Lubach op tv, vroeg naar bed, goeie hersteldag. Klaar voor een nieuwe, pittige week 😉