Yes, die keukenmeid las nóg meer boeken! Ik krijg nu ook steeds vaker de vraag of ik alle boekentips wil delen, dus het is wel zo handig om voortaan hier, op mijn website, alle recensies te verzamelen. Mag ieder voor zich bepalen of ’t wat is of niet! 😉 Vandaag vertel ik je over drie totaal verschillende boeken: een verzamelwerk, een literaire thriller en een klassieker. Wat voor jou?

1. Huidpijn – Saskia Noort (2016)

Ieder mens heeft een duistere kant. Zo ook Anne, Nederland populairste televisiepresentatrice en journaliste. Als ze haar grote liefde – en daarmee haar droom – dreigt te verliezen en het verdriet hierover breed wordt uitgemeten in de pers, moet ze alles op alles zetten om niet ook nog door haar vrienden, familie en eigen verstand in de steek gelaten te worden.

Ohhh Saskia, beloof me dat je boeken blijft schrijven tot je vingers het begeven, oké? Wat zijn deze boeken héérlijk. Soms moet ik mezelf motiveren om verder te lezen zodat ik goed in het verhaal kom, maar bij de literaire thrillers van Saskia Noort heb ik dat totaal andersom: ik moet me meteen al inhouden het boek niet in één ruk uit te lezen. Dat vind ik namelijk zonde, ik wil tussen de hoofdstukken af en toe kunnen fantaseren over het verloop. In al haar boeken word je namelijk een keer op het verkeerde been gezet, en dat maakt dat je door móet lezen. Huidpijn is een heerlijke mix van klassieke drama’s (liefde, ambities, familie) met daaroverheen een heel zoet, modern sausje. Beroemd zijn, social media, namen van hotspots en BN’ers… Het is de meest interessante en spannende aflevering van RTL Boulevard, maar dan in 283 pagina’s.

Klein kritiekpuntje: het einde vond ik aan de korte, snelle kant.

♥ 4,5/5

2. Kruip nooit achter een geranium – Barbara van Beukering

Als je vijftig wordt, is je blik opeens gericht naar de andere kant; die van ‘de ouderen’. In de vorige eeuw was dat een spookbeeld. De kinderen waren het huis uit, je man zag je niet meer staan, je had geen baan en geen uitgebreide schare vriendinnen. Niet voor niets raakten vrouwen tijdens de overgang massaal in een midlifecrisis of depressie. Als je nu vijftig wordt, ziet de toekomst en heel anders uit: de zeventigplussers om ons heen staan middenin het leven. Ze genieten met volle teugen van hun vrijheid. Ze zijn verlost van de zorg voor hun kinderen en verlost van bewijsdrift. Ze gebruiken botox, hebben talloze bezigheden, een groot sociaal netwerk, en nemen een nieuwe knie als dat nodig is.

Op een zonnige middag in quarantaine sloeg ik dit boek open. Ik verwachtte een verhaal over een oud mannetje, eenzaam en alleen naar buiten starend, negativiteit. Ik had de kaft ff moeten lezen want Kruip nooit achter een geranium is alles behalve dat. Dit boek is een verzameling verhalen van een stuk of tien bekende oudere vrouwen. Barbara van Beukering, de auteur, snijdt onderwerpen aan en daar vertellen zij dan iets over vanuit ervaring. Het gaat over héél veel verschillende onderwerpen, zoals opvoeding, activisme, vriendschap en lichaamsbeeld. De toon van het boek was zo positief – ik werd er heel blij van! Het leven stopt niet met leuk en bijzonder zijn als je een bepaalde leeftijd bent gepasseerd. Ik moet zeggen dat ik die druk nooit zo voel, maar ik heb vriendinnen die compleet in de stress schieten bij het idee van ouder worden. Dit boek geeft dan echt interessante en hoopvolle inzichten, vind ik. Bovendien las het boek fijn door en is er van een opsomming (namelijk een verzameling verhalen) toch één verhaal gemaakt met een rode draad. Kleine bijzaken: ik vond niet iedere vrouw die aan het woord was even sympathiek (ach ja, logisch) en ik vind de titel niet passen. Oh, fun fact! Tijdens het lezen ontdekte ik pas dat ‘de dochter’ waar Barbara van Beukering zo veel over schrijft, journaliste Milou Deelen is.

3. De Alchemist – Paulo Coelho (1988)

De Andalusische schaapherder Santiago koestert van jongs af maar één wens: reizen, alle hoeken van de wereld onderzoeken en dan eindelijk te weten komen hoe die in elkaar zit. Zijn dromen over een verborgen schat zetten hem aan tot een queeste. Na vele omzwervingen ontmoet hij in Egypte de alchemist. Deze beschikt niet alleen over grote spirituele wijsheid, hij kent ook de diepten van het hart waarin de laatste waarheden over onszelf verscholen liggen. Als nomaden dolen wij schijnbaar verloren door een eindeloze woestijn om ten slotte die plek te bereiken waar ook ons hart zich bevindt.

In alle eerlijkheid vind ik het bijna gênant dat ik dit boek zo wegmoffel in mijn rijtje boekentips. Is De Alchemist niet een soort bijbel, een leefwijze? Een eeuwenoude klassieker? Tijdens mijn zoveelste ronde door Friends spotte ik zelfs Ross met dit boek, op de bank in Central Perk. Maar dat boek blijkt dus helemaal niet zo oud, kijk maar naar het jaartal hierboven. Inhoudelijk neemt dit boek je mee naar eeuwen geleden: er is geen technologie, er zijn overvloedig veel geiten en alles richt zich steeds tot een hogere macht somewhere. Alle ingrediënten voor een stoffig, langdradig en (voor mij) totaal oninteressant boek. Hoe ik me ertoe heb gezet, weet ik niet, maar ik ben blij dát ik het heb gedaan. Ik las De Alchemist in het Nederlands (vertaald vanuit het Portugees) en ik vlóóg erdoorheen. Het verhaal is compact, zo’n 140 bladzijdes, en heel fijn en rustig geschreven. Het boek barst haast uit z’n kaft van de wijze lessen maar het is niet irritant, eerder vredig. Het is een soort sprookje: een doel, hobbels op het pad, een wijze les. Ook als je normaal alleen maar voor chicklits en romans gaat, kan dit boek je grijpen. Ik ben het bewijs!

♥ 4/5

De linkjes in dit artikel zijn affiliatelinks. Dat betekent dat ik een klein percentage krijg van het bedrag van jouw bestelling bij Bol. Of je nou mijn boekentips opvolgt en precies dat boek koopt, of iets totaal anders: een klein beetje gaat naar mij. En daar betaal jij niks extra voor! Klik hier voor nog meer boekentips!