Remember die tijden dat ik curry niet lekker vond en er op deze website geen enkel recept voor te vinden was? Ja. Onvoorstelbaar. Those days are over – inmiddels schreef ik al over tig lekkere curry’s! Hier weer een goeie: groene curry met paneer, spinazie en hele simpele, zelfgemaakte naan. Die broodjes zijn zo gepiept met maar een paar ingrediënten. Eetse!
Quarantaine betekent alle tijd voor experimentjes. Zo bedacht ik dat koken met thee bést wel eens een ding kon zijn. Ik vond verschillende recepten voor Chinese marmer-eieren – pun intended – gemaakt met allerlei kruiden en losse zwarte thee. De aanslag die zwarte thee op je tanden pleegt, die wil je nu júist op de eieren voor het marmer-effect. Kijk nou hoe mooi!
Hamsters be like: stijf van de stress alle bonen in blik in het karretje geveegd. En dan thuis pas bedenken ‘wat de fuck zijn flageolets eigenlijk?’. No stress, verzamelaar. Hier is een recept waar jij die groene boontjes heerlijk in kunt verwerken: romige macaroni met pesto, flageolets en lekker zoute pecorino. Veel groente, ook slim.
CULINAIR HOOGSTANDJE! Ik maakte risotto met prosecco en zwarte knoflook, en die smaakcombinatie knalde echt de tent uit. Zo goed. Fris, zoet, cheesy en zout. De prosecco gaat keihard sissen en bruisen als je de risotto ermee afblust, maar verder blijft er niet veel meer van hangen dan wanneer je wijn zou gebruiken. Het lijkt nét wat friszuriger – ik vond dat wel lekker! Ik zie dit gerecht vooral al helemaal op een menukaart staan: risotto | prosecco | zwarte knoflook | Parmezaan | 17.
Roti is zo’n typisch gerecht waarvan ik het bestaan steeds vergeet. Niet dat het geen indruk achterlaat (want: daaaaamn wat lekker!) maar gewoon, ik weet niet… Hierbij onderstreep ik het weer even op mijn to cook lijst, want het is makkelijk te maken, kost geen drol en je kunt er ook nog eens veel mee variëren. Laatst maakte ik bijvoorbeeld deze vegetarische roti met zoete aardappel en boerenkool. Héél lekker!
Raar eten. Ben ik niet vies van. Pizza quiche? Kip cola? Stamppot bitterbal? Yes please. Dat was ook een beetje de insteek van dit gerecht. Ik wilde een romige pasta met heel veel saus, kaas en truffel. Wat ik niet had bedacht, was dat deze pasta tijdens het koken wel verrekte veel op een klassieke pasta alfredo leek. Maar dan een beetje anders met mozzarella, aspergebroccoli en truffelolie. Gek, maar lekker gek!
Mijn naam is Beau en ik ben gek op koken en eten. Gezond, druipend in vet, vlezig, vega, perfecte midnight snacks, culinaire hoogstandjes en simpele prakkies: ik eet alles. Ik hoop dat ik jou met mijn recepten kan inspireren voor je volgende maaltijd!
Fan van mijn teksten? Ik ben ook freelance tekstschrijver en help je graag.
