Terwijl in Nederland ‘s ochtends je billen vastvriezen aan je fietszadel en je snottebellen veranderen in ijspegels, is het een kleine 20 graden in het altijd zonnige Portugal. Ik zie de lol niet zo in van gladde fietspaden en bruine sneeuwsmurrie, waarom is het nooit eerder in me opgekomen om de winter te ontvluchten in het zuiden? Goed, de hele winter skippen is geen optie, maar een paar dagen Porto en Lissabon ontdekken én een beetje vitamine D vangen is te doen! Ik deed het een paar weken geleden samen met Maudy, een van mijn vriendinnen die het áltijd eens is met mijn spontane ideeën. Zij wilde graag naar Lissabon, ik wilde altijd al eens naar het wat kleinere Porto. Maandag 1 februari stapten we in het vliegtuig naar onze eerste bestemming: Porto!
Maandag
Maandagochtend vertrokken Maudy en ik met de trein naar Eindhoven. De vlucht naar Porto duurde ongeveer 2,5 uur en met een tijdsverschil van –1 landden we daar rond vieren. Eenmaal in de stad vonden we het hostel (Downtown Hostel – prima hostel!) al snel (is ook wel eens anders) en maakte Maudy kennis met de hostelcultuur. Ik zou bij wijze van in een hostel kunnen wonen, ik ben helemaal om. Maar zij wist het zo net nog niet en dat we bij binnenkomst meteen naast een dikke oude man werden geplempt, hielp ook niet mee.
Buiten begon het te schemeren toen wij richting de rivier liepen. De Douro loopt dwars door Porto en de twee delen van de stad worden met elkaar verbonden door 6 bruggen. Het was een mooi gezicht zo, met al die lampjes! Onderweg liepen we bij een oud lederwinkeltje naar binnen om wat extra gaatjes in mijn riem te laten maken.
Op een terrasje aan het water dronken we wijn. Het kost op zo’n plek allemaal net iets meer dan in de rest van de stad, maar de huiswijn is in vergelijking met Nederland nog steeds prima te doen. In heel Portugal trouwens, heaven voor wijnliefhebbers (aangenaam). We hadden wel moeite met het vinden van een simpel restaurantje en eindigden toen per ongeluk in een hele vreemde zaak. Cola in wijnglazen, koude patat en plastic hamburgers terwijl het hele restaurant om ons heen al werd schoongemaakt. Alles smaakte vervolgens naar schoonmaakmiddel en we werden de zaak nog net niet uitgeveegd. Beetje jammer.
We waren te moe om nog uit te gaan (wat dus wel leuk schijnt te zijn in Porto, met al die studenten) en liepen daarom alleen nog een rondje door de stad langs het treinstation dat geweldig mooi zou zijn. Onderweg werden we achtervolgd door een groep muzikanten die voor ons speelden en zongen. Het leek even net alsof we midden in een film waren beland, haha!
Dinsdag
Van maandag op dinsdag sliepen we allebei slecht: de dikke oude man heeft ons de héle nacht wakker gehouden met zijn gesnurk. Het ging dwars door mijn muziek heen en het zou me niks verbazen als het hele hostel er last van heeft gehad. We gingen al vroeg uit bed en ontbeten bij een bakkerij naast het hostel. Nog geen vier euro voor voor een cappuccino, thee én twee broodjes!
Na het ontbijt bezochten we twee prachtige kerken en zaten we weer in een andere bakkerij. Dat mag best voor die prijzen, ha. Vervolgens beklommen we een uitkijktoren en genoten we van het uitzicht. Porto is móói man, echt een aanrader! We liepen wat tussen de huisjes door en hielden een uitgebreide shoot op een platform waar je weer over de hele stad kon uitkijken. Schaamteloos. Heel erg, maar vervolgens lachten we ook om een groep Aziaten die een half uur poseerden voor een kasteeltje. Of ja, het ging ons eigenlijk meer om de perfect afgestemde kleuren van hun outfits.
Later op de dag beklommen we een steile berg richting Taylor’s, één van de vele Porthuizen in Porto. Hier wilden we naar een Portproeverij, maar we waren net te laat voor de Engelse tour. We bestelden dus zelf maar wat en genoten van de zon. Volgens de mensen van het hostel was de Port bij Taylor’s de goedkoopste en ook nog eens de lekkerste. Nice. We vonden het alleen echt níet lekker en atten bleek ook niet zo’n goed plan. We moesten die berg ook nog af. Halverwege de klim kwamen we een heel leuk kunstatelier tegen.
Met zonsondergang wilden we bij Serra do Pilar zijn, een ander hoog uitkijkpunt over de stad. Heel mooi! ‘s Avonds dwaalden we eeuwig door de stad voor een leuke pizzatent, maar het concept ‘gezellig’ lijken ze niet echt te kennen daar in Porto. In ieder geval niet in februari; de restaurantjes die open waren én fatsoenlijk eten serveerden, waren verlicht met tl-buizen. Daar ga je ook niet voor je lol een avondje zitten. Na een hele tijd lopen, belandden we bij Presto Pizza waar het allemaal net een beetje te duur was voor wat je kreeg. Maar goed: we zaten er wel gezellig en het was ook hartstikke lekker.
We waren doodmoe van deze lange dag en sloten af met thee en taart bij een fake-Starbucks waar alle studenten zich iedere avond leken te verzamelen.
Woensdag
De snurkende man was weg, maar een andere Mexicaan nam gewillig zijn taak over. Zó fijn. Ik heb echt nog nooit last gehad van de kamergenoten in hostels, behalve hier. We ontbeten weer bij de bakker en wandelden richting Palácio de Cristal. De zon scheen zo lekker, dat we de berg zonder jas beklommen en nog steeds oververhit aankwamen. Het park en paleis stelden helaas niet zoveel voor. We dronken wat op een terrasje, haalden onze koffers op en liepen richting Garagem Atlantico, waar we de bus richting Lissabon namen. To be continued… 😉
Leuk! Ik wil ook nog altijd eens naar Porto en Lissabon. Vervelend dat jullie zo’n last hadden van kamergenoten..
Oeeee Porto daar ga ik deze zomer o.a. heen met Lars!!!! Het lijkt me daar zoooo moooi. Balen dat er zoveel tl-tentjes waren. Hoop dat dat in de zomer ietsie anders is, en anders neem ik wel gewoon mijn eigen kaars mee. Hahaha. Leuk dat jullie het zo leuk hebben gehad daar! En die uitgebreide shoot op dat platform is zeker gelukt; LEUKE FOTO’S. Doeiiii <3
Ah wat leuk! Porto is zeker een leuke plek voor jullie twee! En thanks 😉 Haha.