Leven

Hi all! Welkom terug bij mijn dagboek! Hoop dat je voor je maaltijden niet afhankelijk bent van mij, want anders heb je een paar karige weken achter de rug. Waarom dat is? Omdat ik (alweer) veel te veel Friends kijk. Maar ook omdat ik het druk heb met allemaal leuke dingen. Zo is je vást niet ontgaan dat ik laatst aanwezig was bij een poepiechique perslunch, had ik een kluizenaarservaring in een kerk, ging ik uit eten en werkte ik hard aan lopende en nieuwe schrijfopdrachten. Die zomer voel ik nog niet helemaal, jij wel?

Lees meer…

Hét overkoepelende thema van dit fotodagboek: mensen. Heel veel (te veel?) mensen. Een paar maanden geleden was de oud-collega bij de supermarkt het sociale contact waar ik een week op moest teren, nu ben ik weer helemaal verzadigd van gezelligheid met vriendinnen en familie. Blijft onvoorstelbaar. Juni was: schilderen, heel veel terrasjes, boeken lezen, een writers block, politie, bier, eten bestellen, kasten bouwen, een persevent en meer…

Lees meer…

Ik kijk naar buiten en denk ‘nou, dat was ‘m dan, de zomer van 2020.’ Goed, daar hebben we dan ook wel een paar weken goed van kunnen genieten. Ik dronk wijn op het dakterras, had een bbq met de schoonfam, haalde een behoorlijk aantal ijsjes, kocht een nieuwe telefoon (eindelijk!), droomde over heroïne (huh) en (hou je vast) ik werkte weer op kantoor! Lees lekker mee

Lees meer…

Ik dacht ‘zeeën van tijd, we knallen dat fotodagboek er voortaan gewoon écht weer wekelijks uit’ maar dat zat er niet in. Met drukte op werk, drukte in mijn hoofd, een paar leuke schrijfopdrachten en (vooral) bovengemiddeld veel behoefte aan niks doen, paste het toch niet in mijn ritme. Is ok, de dagen lijken toch op elkaar. In dit fotodagboek: heel veel lekker eten, degelijke wijntjes die tot twee keer toe uitmondden in dronken zijn, de succesvolle pubquiz die ik organiseerde én eindelijk weer eens een bezoek aan mijn ouders en broertjes! ♥

Lees meer…

Hoi lieve lezers! Wat zijn jullie met VEEL! Ik zie de bezoekersaantallen elke week groeien, zo leuk! Gek maar waar: vooral deze fotodagboeken lijken lekker te scoren. Het in elkaar zetten is een hele bevalling maar ik doe het graag: ik weer een samenvatting van mijn leven voor in het archief (leuk voor als ik straks een jaar of 70 ben), jullie weer een lekker stukkie leeswerk over het sprankelende leven van een meid in de bloei van haar leven en in, jawel, quarantaine.

Lees meer…

Morning! Ik hoop dat jullie allemaal een fijn paasweekend hebben gehad – dat je niet eenzaam bent geweest en vooral echt even hebt genoten. Ik wel! Heel goed. Ik bracht úren door in de keuken (bakte voor het eerst een brood!), las weer in de zon en deed #coupleworkouts. Ondanks een dieptepunt was dit tóch echt een prima week. Het gedoe went, vind je niet?

Lees meer…

Beste mensen, goeie avond. We zijn weer een week verder. Een week die voelt als een maand om de ontwikkelingen en om de chaos in mijn hoofd. Een week waarvan ik misschien vooral had gehoopt dat ‘t een maand was. Wat kan onzekerheid slopend zijn hè? Al moet ik ook zeggen: ik vind mijn draai wel, ik vermaak me nog en die storm in mijn hoofd, die gaat gelukkig steeds meer liggen. Lees hier meer over de hoogtepunten van mijn derde week in quarantaine – want die waren er!

Lees meer…

Nou denk ik niet per se dat ik deze periode óóit nog zal vergeten, maar voor de zekerheid heb ik de afgelopen drie weken op de foto gezet en genotuleerd. Uitgebreid. Het dagboek begint met een pubquiz, de musical van Tina Turner en wordt al snel gevolgd door heel veel thuiszitten, wat tranen en een pak roze koeken om mijn verjaardag mee te vieren. Veel tekst, bereid je voor

Lees meer…

Het schrijven van dit fotodagboek voelt als een enorme opgave. Wat ik hier wil vertellen is helemaal niet relevant. Dat is het al nooit, maar nu in alle chaos voelt het des te meer onbelangrijk. Schildersessies, gezeik over de zoveelste regenbui, evenementen bij werk. In de kern doet het er eigenlijk maar weinig toe. Of is het misschien juist lekker om éven die zaken weer de dingen des levens te maken? </dramamodus> Pak er een theetje bij en lees mee met 1548 woorden zonder ook maar één keer corona te zeggen. Vanaf nu.

Lees meer…

In de trein? Podcast. Stukkie wandelen? Podcast. Fietstocht van plusminus 6 minuten? Podcast. De afgelopen jaren heb ik ontzettend veel Nederlandse podcasts geluisterd. Het gemak van oortjes inpluggen en vermaakt worden (en vaak zelfs iets leren) terwijl ik ondertussen iets nuttigs doe, past helemaal bij mijn treurig korte concentratiespanne. Vandaag zet ik mijn 10 favoriete Nederlandse podcasts op een rijtje! Allemaal te vinden op Spotify, lekker makkelijk. Lees meer…