Laatst had ik een paar bieten over van een eerdere kooksessie en die besloot ik te verwerken in een grove saus voor bij pasta. Ik bracht de bietjes (die soms per ongeluk toch wel een beetje smaken alsof je een hap potgrond neemt) (je moet ervan houden) op smaak met crème fraîche en lichtscherpe mierikswortel. Ik moet je eerlijk zeggen dat ik vooraf geen idee had wat mierikswortel precies was maar dit had ik heel goed gegokt, vet lekker! Ziet er mooi uit toch!? Je kunt er gerust uitgebreid foto’s van maken want ook koud is dit bord eten nog heel lekker :thumbs:

Dit heb je nodig (2p):

pasta
een paar bieten
1-2 eetlepels crème fraîche
3-4 theelepels mierikswortel (Kühne)
een paar plakken coburgerham
pijnboompitjes
verse basilicum

Dit moet je doen:

Zet twee pannen met water op het vuur: eentje met een beetje zout en pasta en eentje met de bieten. Ik kocht voorgekookte bieten maar die vind ik nog iets te stevig om te kunnen prakken én ik wilde een warme saus maken. De pasta kook je in ongeveer 8 minuten gaar en daarna roer je er een scheutje olijfolie doorheen. De bieten laat je ongeveer net zo lang koken en die giet je daarna af.

Met een vork of stamppotstamper prak je de bieten tot een enigszins glad mengsel. Dit kun je natuurlijk veel makkelijker doen met een staafmixer of blender maar op de een of andere manier vind ik dat dan toch vaak te veel moeite, slaat nergens op. Schep bij de bieten een grote eetlepel crème fraîche om het lekker smeuïg en een beetje romig te maken en voeg daarna de mierikswortel toe. Althans, die uit een potje dus, al helemaal verwerkt tot een eetbaar product. Ik vond die scherpe smaak wel lekker dus ik nam er best veel van, ongeveer 3 eetlepels in m’n eentje. Voeg wat peper en zout toe, prak het door elkaar en proef dan even of je de bietensaus scherp genoeg vindt.

In een klein pannetje rooster je de pijnboompitjes. Serveer de bietensaus bij de pasta met daarbij verscheurde stukjes rauwe ham. Bovenop verdeel je wat verse basilicum en de pijnboompitjes. Eventueel nog een scheutje olijfolie extra vierge.

Mijn oordeel: 8,1/10 – Mierikswortel is echt wat voor mij. Sowieso is Kühne echt mijn friend, met al die potjes augurken, zilveruitjes en weet ik veel wat allemaal nog meer in zoetzuur. En ja: ik weet dat dit geen pure mierikswortel is maar het is zeker de meest toegankelijke manier om ‘t eens te proberen. De smaak lijkt een beetje op die van wasabi (of ís wasabi mierikswortel? Nee toch?) maar dan minder sterk. Het geeft je saus of gerecht echt veel meer pit maar dan fris en het is niet perse heel erg pittig. Lastig uit te leggen, het was in ieder geval een hele lekkere combinatie met de simpele bietjes en zoute coburger. Geen fan van mierikswortel maar wel van biet? Probeer deze risotto eens.
Ik at dit op 8/11/2018