In mijn herinneringen stelde het Spaanse eten niet veel voor. Die gehaktballen in tomatensaus vond ik geweldig, maar zodra ik naar paella’s keek op de menukaart zeiden mijn ouders al ‘nee, doe dat maar niet’. Dat zou ik toch niet lusten, met die mosselen enzo, en op de een of andere manier heb ik dat altijd nog blijven denken. Die schotels met de halve zeebodem trekken me nog steeds niet echt maar nú heb ik toch een lekkere versie gemaakt: veel groenten, zoute salami en één simpele witvis. Ik weet niet of ‘t een beetje naar echte paella smaakt maar lekker was het sowieso!

Dit heb je nodig (2p):
1 kopje risottorijst
2 tilapiafilets (of een andere witvis)
stuk salami (eigenlijk chorizo maar had dit toch nog in huis)
klein blikje tomatenpuree
1 gele paprika
1 aubergine
1 glas witte wijn
400 ml kipbouillon
1 witte ui
2 teentjes knoflook
citroen
paprikapoeder
peper
zout
olijfolie

Dit moet je doen:
Oké ongelofelijk dom dit, ik ben vergeten het recept uit te werken en nu moet ik dus na 3 weken diep in mijn geheugen graven voor de bereidingswijze. Maar goed: het is geen hogere wiskunde én het was wel fucking lekker dus ik ga het gewoon proberen…

Begin voor het gemak met het snijden van alle ingrediënten, dan kun je straks alles bij elkaar gooien en de pan met rust laten. De paprika en aubergine snijd je in grove stukken en die bewaar je even aan de kant. De vis (ga gewoon lekker makkelijk voor een witvis als tilapia of nog beter: van die blokjes kabeljauw) snijd je ook in grote stukken. Dit gaat het makkelijkst als de vis nog een beetje bevroren is, het ontdooit vanzelf in de paella. Van de salami maak je juist kleine blokjes en ook het witte uitje snipper je fijn. Ook zet je alvast een halve liter (kippen-)bouillon klaar.

Verwarm een grote wokpan met daarin een flinke scheut olijfolie en fruit daar de ui en twee uitgeperste teentjes knoflook in. Bak daarna de aubergineblokjes erbij en later ook de paprika. Aubergine kun je echt niet rauw eten en het is ook veel lekkerder als je eerst een beetje de buitenkant bakt, verder gaart het straks nog prima door. Gooi nu de risottorijst erbij, even roeren, en blus alles af met een groot glas wijn. Schep vervolgens ook de tomatenpuree, flink wat paprikapoeder, peper en zout en de helft van de bouillon erbij. Ook is dit het moment voor de stukjes salami! Chorizo zou nog veel Spaanser zijn natuurlijk, maar ik had nog vet veel salami in huis die ik op wilde maken. Roer het goed door en zorg dat alles ‘onder water’ staat. Laat dit nu op middelhoog vuur even pruttelen. Waarschijnlijk moet je al heel snel nog 100 of 200 ml bouillon toevoegen omdat het snel inkookt. Verdeel de stukken vis over de bovenkant van de paella, giet er nog wat vocht bij (hoeft niet alles) en laat dit met een deksel op de pan een klein halfuur staan. Roer af en toe even goed over de bodem, zeker met een slechte pan (story of my life) bakt de onderste laag rijst snel aan. Dat de vis dan niet meer bovenop ligt, is geen probleem. Na een half uur is de vis mooi wit, het vocht opgenomen en de rijst niet meer hard. Proef dan even of er nog wat extra paprikapoeder bij moet! Dat maakt het echt extra lekker! Sprenkel nog een klein beetje citroensap over het geheel en dien de borden dan op met wat extra partjes.

Ik had er zelf trouwens ook een buisje saffraan bij gedaan, maar omdat ik zo’n kleine hoeveelheid gebruikte voor een mega pan paella, kan ik vrij zeker zeggen dat dat niet veel heeft toegevoegd aan de smaak. Daarom laat ik ‘m in dit recept achterwege, in een echte paella hoort het natuurlijk wel.

Mijn oordeel: 7,7/10 – ik vond het verassend lekker! De vis proef je zeker, maar heel subtiel. Ook is het heel machtig en die citroen heb je echt nodig om het wat frisser en lichter te maken.
Oordeel eetgenoot (Joran): 7,5/10 – “Die chorizo vond ik er erg lekker in! Proefde zelf de garnalen niet heel erg.” … ok thanks voor deze review (maar ik vroeg hem dan ook pas na 3 weken om een oordeel)

Oordeel eetgenoot (Kelly): 7/10 – “Ja lekker, wel heel vullend. Prima maaltijd.”
Ik at dit op 12/7/2018