Zo af en toe denk ik echt dat ik gek ben geworden. Ik vertelde jullie al eerder over de opmerkelijke wending in mijn leven: ineens wilde ik vliegen, wandelen, reizen en op avontuur. Vanaf september studeer ik een half jaartje in Griekenland (dat had je me een jaar geleden niet wijs hoeven maken hoor) en deze zomer ga ik drie weken de veel-te-cliché-paden van Thailand verkennen. Quarterlifecrisis of niet: dit voelt GOED. I’m on a roll. Maar eh, is dit nou dus dat “wanderlust”?
Ik ben een vriendinnenmens, een gezelligheidsdier (wat is dát een viezig woord). Altijd al geweest. Ik wil praten, lachen, huilen, kletsen, roddelen, huilen, schreeuwen en nog meer huilen met iemand anders. Ik heb soms de grootste moeite om na een goed gesprek weer op de fiets naar huis te stappen, echt waar. De laatste tijd heb ik een hobby ontwikkeld waar ik nu heel veel waarde aan hecht: alleen zijn. Hoe handig is het dat ik niet meer altijd iemand nodig heb om me bezig te houden? Dat ik niet meteen huilend met Facebook in een hoekje hoef te eindigen als niemand mee wil koffiedrinken I can tell you: dat is héél handig. Ik heb een prachtige theorie bedacht:
Mijn naam is Beau en ik ben gek op koken en eten. Gezond, druipend in vet, vlezig, vega, perfecte midnight snacks, culinaire hoogstandjes en simpele prakkies: ik eet alles. Ik hoop dat ik jou met mijn recepten kan inspireren voor je volgende maaltijd!
Fan van mijn teksten? Ik ben ook freelance tekstschrijver en help je graag.
