Ik ben weer thuis! Wát een reis heb ik achter de rug, zeg. Onvergetelijk, maar voor het geval dat dat toch ooit gaat gebeuren: ik heb trouw een reisdagboek bijgehouden. We hadden thuis nog een oude tablet liggen en hier heb ik WordPress op geïnstalleerd. Tijdens lange reizen met de trein, op een bedje naast het zwembad en bij het wachten op het vliegveld heb ik al mijn spannende avonturen uitgewerkt. Eigenlijk kon ik niet wachten met het online gooien, maar dan werden het kale stukjes zonder foto’s. En dat is zonde want het was er zo mooi! De eerste dagen bracht ik door in Bangkok. Ik hoorde dat de meeste mensen het niet zo leuk vonden en er zo snel mogelijk weg wilden, maar ik vond het dus echt geweldig. Vijf dagen in Bangkok, komt ‘ie.

Woensdag 6 juli

Geen idee waar mijn woensdag begon. Door die tijdzones was ik alle besef van tijd kwijt en de hele vlucht heb ik denk ik maar een uur of 3 geslapen. De rest van de tijd keek ik twee films en tig afleveringen van The Big Bang Theory. Rond 2u ’s middags lokale tijd land ik in Bangkok en neem ik met twee Nederlandse jongens de taxi richting de stad. Zij slapen in een ander hostel maar ik stap daar ook uit en loop het laatste stukje. Wat me meteen opvalt is hoe veilig ik me voel. Ik loop met twee tassen en een blonde knot door een hoofdstad aan de andere kant van de wereld, maar ik word niet aangestaard/achtervolgd/aangeraakt. Had in, ik zeg maar even wat, Istanbul wel gebeurd kan ik je uit ervaring vertellen. De helft van de mensen die ik aanspreek, kan nauwelijks Engels maar iedereen probeert te helpen. Is fijn aankomen zo! Bij het hostel (Here Hostel) raak ik al snel aan de praat met een Nederlandse jongen die in dezelfde dorm slaapt en uiteindelijk gaan we met 7 Nederlanders richting Khao San Road om wat te eten en te drinken. Mijn curry was veel te pittig (en ik zei nog ‘no spicy!’) en volgens mij zat er geen alcohol in mijn mojito, maar het was een heerlijke eerste avond zo!

Donderdag 7 juli

Bijslapen zat er niet echt in. Vandaag ging ik met drie mensen uit het hostel de famous Co Van Kessel fietstour doen. Ik had weinig plannen van tevoren,  maar dit wilde ik écht doen. Van 7 tot 12 fietsten we met een groep van 8 toeristen en 2 gidsen door de hele stad. Je kunt uit verschillende tours kiezen, wij gingen voor de 5 uur durende waarbij je ook een deel met de boot gaat. Dit was echt een van de gaafste dingen die ik ooit heb gedaan en een hele goeie manier om de stad een beetje te leren kennen. We fietsten door smalle straatjes in China Town, over een foodmarket, langs rijstvelden, langs het water, voeren door de rivier, kregen Thaise lunch en stopten bij mooie tempels. Het kost wat (1650 baht pp dus zeker 40 euro) maar het is het helemaal waard. Dat vonden we allemaal! Na de tour friste ik me op in het hostel en pakte ik een taxi naar het treinstation om daar wat dingen voor de volgende bestemming te boeken. Onverwachts moet ik een nachtje langer in Bangkok blijven (nachttrein zit vol) dus daar verzin ik ook iets voor.

’s Avonds aten we met een grote groep bij het beste Pad Thai restaurant van Bangkok, ThipSamai. Dat zeggen ze tenminste, maar ik geloof het zo want dit was LEKKER. Ze serveren er maar één gerecht maar je kunt ‘m zelf zo pittig maken als je durft. Vervolgens namen we een tuktuk naar Cloud 47, een rooftopbar op de 47e verdieping met geweldig uitzicht over Bangkok. Ik kon wel janken daarboven, zo on top of the world voelde ik me. We dronken Chang biertjes, genoten van superlekkere (live) muziek en hielden uitgebreide fotoshoots met het mooie uitzicht. Toegang is gratis (bij deze bar zijn ze niet moeilijk maar niet met je meest uitgezakte outfit komen) en voor drankjes betaal je wel wat meer dan in de rest van de stad, denk aan Nederlandse prijzen.

Vrijdag 8 juli

Ik had de wekker gezet zodat ik gratis kon ontbijten in het hostel, maar daar ben ik compleet doorheen geslapen. Had het blijkbaar even nodig. Ik deed rustig aan en boekte een hostel voor de volgende bestemming. Ik was van plan om naar wat tempels te gaan en net voordat ik vertrok sprak ik een Brits en Nederlands meisje in het hostel die hetzelfde plan hadden. We gingen dus gezellig met z’n drieën met de tuktuk naar The Grand Palace. Ongeveer 500 baht entree, best prijzig maar ik vind het wel een must see. Heel mooi! We waren in de buurt van Wat Pho, nog meer tempels en buddha, dus namen daar voor 100 baht ook nog een kijkje. Na een koude douche in het hostel gingen we naar MBK shopping mall. Niet om te shoppen, maar om eindelijk eens fatsoenlijk te ontbijten.  Op de zesde verdieping kun je eten bestellen met een pasje (zoals bij Vapiano maar dan Thais en vet goedkoop) en daar at ik gele rijst met curry chicken voor 1 euro 20. Ik hou van deze stad. ’s Avonds aten we in het centrum, maar we maakten het niet te laat. Eenmaal terug in het hostel was ik nogal gestrest omdat ik nog bijna niks had gepland voor de komende weken. Ik zag door de bomen het bos niet meer en besloot wat plannen te schrappen. Heel jammer, maar anders werd het echt te veel gedoe. Samen met Inge, het Nederlandse meisje waar ik vandaag al mee was, maakte ik een nieuw plan en we boekten samen wat hostels en zelfs een binnenlandse vlucht. Ik ging veel te laat en heel onrustig naar bed… ik had even een dieptepuntje. Niks dramatisch maar gewoon even helemaal op.

Zaterdag 9 juli

Bijna had ik vandaag overgeslagen, was ik gewoon tot ik uitgeslapen was blijven liggen. Vannacht kwam ik erachter dat ik toch echt wel een jetlag had, en die kickte er ineens flink in. Ik heb de hele nacht doorgehaald en geen oog dicht gedaan, terwijl ik moe moest zijn van de afgelopen dagen. Misschien juist daarom, want ik lag maar te malen en alle indrukken te verwerken. Tot nu toe ben ik totaal nog niet uitgerust zoals je dat op vakantie zou moeten doen, maar ik wil gewoon ALLES doen hier. Ik dacht dat ik lui was, maar ik ben overenthousiast en barst van de energie. Ik geniet zó erg! Ook fijn. Maar goed: vandaag moest ik om half 6 de taxi naar de trein hebben voor een dagtourtje naar Kanchanaburi. Na twee koppen koffie, een powernap in de hobbelende trein (waar je je echt een koekblik op wieltjes bij voor kunt stellen met het geluid van een betonboor) en een klap met nieuwe indrukken, voel ik me best prima. In de trein ben ik letterlijk de enige niet-Aziaat. Heel vreemd, echt heel vreemd als je ziet hoeveel er in Bangkok van lopen en waar ik heen ga is nog toeristisch ook. Het valt nog meer op wanneer ik bij de eerste tussenstop in een dorp beland met kakkerlakken en ehhh geen Europese wc’s. Ranzig, ik snap niet waarom. Weet ik ook meteen waarom de mensen hier zo meuren: bij die gaten kun je onmogelijk níet spetteren en ik ben er ook nog niet helemaal over uit hoe je met een bakje water je kont kunt afvegen. Lijkt me dat je daar meer voor nodig hebt. In de trein praat ik met veel Thaise mensen, heel leuk. We stopten bij de River Kwai Bridge, met als eindbestemming een waterval. Daar aangekomen, na 6 uur in de trein, blijkt de waterval droog te staan. Niks te zien dus. We lopen over een marktje en gaan weer richting Bangkok. In de trein typ ik dit dagboek uit en val ik in slaap. Was niet helemaal wat ik er van verwacht had, maar het was fijn om even zelf wat te ondernemen en met lokale mensen te praten. Dat klinkt overdreven avontuurlijk maar ik meen het, haha. Ik vind het ook niet echt zonde van m’n dag ofzo, want ik heb al meer dan genoeg actief gedaan. Terug in het hostel houd ik een half uur de douche bezet en ga ik lekker op tijd slapen. De bedden hier zijn echt kut, zó hard, maar deze avond heb ik een schoon bedje dat ruikt naar een geurolie dat mijn moeder altijd op mijn kussen smeerde als ik onrustig was. Ik was gelijk weg.

Zondag 10 juli

Helemaal uitgerust wakker geworden. Halleluja! Voor het eerst ontbijt ik in het hostel, met ei, toast, ananas en salade. Na het uitchecken vertrek ik met Inge naar de Chatuchak Market, een buiten- en overdekte markt met vanalles en nog wat. Voor toeristen is deze markt vooral leuk in het weekend. We liepen wat rond tussen de kraampjes en verbazen ons over de leuke dingen die je er kunt kopen. Geen I Love Bangkok-tassen maar gewoon écht leuke shirts en bikini’s. We kopen niks want dit is niet waar wij ons geld aan willen uitgeven. Nee, wij laten ons liever voor 200 baht drie kwartier masseren door een Thais vrouwtje. Midden op de markt is een rustige ruimte met airco en een stuk of 20 bedden. Maar jees, die massage was pijnlijk! Ik weet niet of dat aan ons lag (dat kon ik niet opmaken uit haar gebrekkige Engels) maar lekker was het niet echt. Al leek het daarna wel alsof ik zweefde dus misschien neem ik de pijn nog wel een keer voor lief. Daarna kocht ik twee hele leuke schaaltjes, dronken we uit een kokosnoot (niet lekker) en aten we in het meest chaotische restaurant ooit. Het was inmiddels erg druk geworden op de markt en het eten was ook niet echt lekker, dus we namen de taxi terug naar het hostel om te douchen. Met onze ingepakte backpacks lopen we naar de 7/11 voor wat eten en drinken en bij ons (mijn) geliefde restaurant halen we Pad Thai to go voor in de trein. Daarna stapten we namelijk in de nachttrein richting Chiang Mai in het Noorden van het land. Dertien uur deed ‘ie erover en het was echt een hele ervaring. Drie Nederlandse meisjes sluiten zich één voor een bij ons aan en we praten urenlang in de restaurantcoupé over onze reisjes, ervaringen en levens thuis. Heel typisch hoe je overal dezelfde soort mensen ontmoet. Iedereen doet iets met communicatie,  organisatie of marketing en is heel open en hartstikke vrijgezel. Logisch, anders zou je waarschijnlijk niet alleen reizen maar toch opvallend. Bij iedereen vind ik aansluiting, zo gezellig! In de trein lig ik in het bovenste bedje, super smal maar ik vind het helemaal prima.