Mijn missie sinds ik terug ben in Nederland: m’n leven weer op een rijtje krijgen. Daar konden jullie hier al alles over lezen en als je dan helemaal naar beneden hebt gescrold, zie je dat ik één mega groot ding inmiddels al van mijn lijstje heb kunnen strepen. Binnen vijf dagen heb ik in de rampzalige kamernood-jungle (aka Utrecht) een nieuwe kamer kunnen krijgen die aan ongeveer al mijn eisen voldoet. Je begrijpt: ik ben helemaal blij! Verder was deze week ook leuk omdat ik weer lekker naar mijn eigen universiteit mocht (waar ik verdorie in 10 minuten meer heb geleerd dan in het hele semester in Griekenland), een hele leuke avond had met studievriendinnen en tour guide was voor internationale studenten.

Links: Maandagochtend reden mijn moeder en ik met een overvolle auto naar Utrecht. We richtten mijn kamertje weer in en mijn moeder betaalde een volle kar met boodschappen voor me. Altijd fijn!
Midden: ‘s Avonds ging ik taco’s eten en bijkletsen bij Lisa, een vriendin van me waarmee ik vorig jaar in de kookcommissie zat.
Rechts: Dinsdag begon voor mij het nieuwe blok op school. Tijdens het college van ruim 3,5 uur heb ik vier A4’tjes volgetypt met slimme dingen. ZO. We zijn weer terug.

Links: Dinsdagavond ging ik naar een voorlichting van ESN, voor de tour door Utrecht die ik ga lopen met een groepje internationale studenten. Fiona was daar ook bij, daarna dronk ik wat met haar en een paar van haar vriendinnen bij Olivier. Ik had er al vaak over gehoord, dit café in een oude kerk, maar was er nog nooit geweest!
Midden: Woensdag werkte ik een klein beetje aan school. Deze foto stuurde ik naar de vrienden die nog in Thessaloniki waren. Die gingen lekker naar 8Ball, ik had zo graag meegewild.
Rechts: Donderdag werd ik afgewezen voor een baantje waar ik heel enthousiast over was. Ik had ‘t natuurlijk wel in m’n achterhoofd gehouden (want eh, daar word je op zich wel ff op voorbereid als communicatiestudent) maar was toch teleurgesteld. Vooral omdat de reden was dat mijn concurrenten al ervaring hadden met de functie en ik het juist heel graag wilde léren. De hospiteeravond die ik die avond had was ook al niet zo geweldig. Dat had ik bij binnenkomst eigenlijk al besloten maar ze bleven mijn wijnglas maar volgieten. Ik zei niks. Daarna ging ik naar studievriendinnen.

Links: Nouja, ‘ik had het nodig’ wil ik niet zeggen maar wat was dít een lekkere avond. We hebben urenlang gedanst bij Café Vrienden. Ik geloof dat het 6u was toen ik eindelijk in bed lag.
Midden: Vrijdag heropende ik de banenjacht. Tot nu toe word ik er eigenlijk alleen maar wanhopig van. Ik wil en leuk en leerzaam bijbaantje in Utrecht, en snel een beetje! Tips zijn meer dan welkom. Ook keek ik Hij is een Zij terug.
Rechts: ‘s Avonds ging ik weer naar een hospiteeravond. Het huis was precies wat ik zocht: het was ruim, had een tuintje, mooie badkamer mét bad, keuken met vaatwasser en de meiden die er wonen leken me heel gezellig. En de maandelijkse huur ligt 90 euro (!) onder het bedrag dat ik als limiet had gesteld. Het is niet de wijk die ik voor ogen had, maar dat neem ik met al deze voordelen voor lief. Ik was zó blij toen ze me later die avond belden dat de keuze op mij was gevallen! Per 1 maart kan ik er al in, wat een opluchting!

Links: Zaterdag stond de wekker al vroeg, want ik ging samen met Eline internationals de stad laten zien. Om nog een beetje in onze exchange-sfeer te blijven 😉 Dat het sneeuwde was aan de ene kant heel mooi, maar op een gegeven moment was het veel te koud en nat. Ik heb er niet om gezeurd, maar ons groepje bestond uit ongeveer de helft Scandinaviërs die serieus lekker zonnig weer hadden verwacht in Nederland. Ha, wat? Ze werden vandaag meteen bruut uit die droom geholpen.
Rechts: Ik zeur overigens nooit om het weer. Dat is een van de weinige dingen waar ik me níet chagrijnig door laat maken. We deden die dag onder andere een rondje door de grachten, heel leuk!

Links: Het was een hele leuke, maar ook vermoeiende dag. Toch hebben we ergens nog de energie gevonden om door een hevige sneeuwbui naar de stad te fietsen voor een feestje. Ik heb vandaag geen druppel alcohol gedronken maar ik geloof niet dat mijn omstanders dat hebben ingeschat. We hebben zo heftig gedanst dat ik na een paar uur gewoon dizzy was van alle pirouetjes en cola.
Rechts: Het grootste voordeel was natuurlijk dat ik zondag geen kater had. Ik werkte een beetje aan school, maakte de woonkamer en gang helemaal schoon, deed boodschappen en wandelde naar de stad voor nieuwe sokken en een kopje koffie. Dichtbij mijn (nu nog) huis ligt sinds kort een lange brug over het spoor waardoor ik binnen no time in het centrum ben. Ik vind hem heel mooi, vooral ‘s avonds!