Olla! Hier is weer een dagboekje van mij! Ik begin alvast met de conclusie: het leven als student is een heel stuk spannender dan dat van een werkende. Laat dat even op je inwerken en doe er wat mee. Ik ben in ieder geval dolblij dat ik vanaf september weer de boeken in mag en hoewel dat betekent dat ik het veel drukker ga krijgen en minder geld ga hebben, betekent dat hoop ik ook dat ik weer meer uit kan, wat meer in de stad ben en meer onder de mensen ben. Maar dat duurt nog even, eerst een terugblik op de afgelopen week. Ik was strontchagrijnig door een ontplofte oplader, investeerde dik in mijn website (eindelijk!), had twee totaal verschillende feestjes bij mijn ouders thuis en ging met een vriendin een heerlijk avondje uit eten in Den Haag.
Links: De week begint weer lekker vroeg: werk van 6.30 – 14.45. Een spannendere maandag zit er voorlopig niet in, als ik mijn rooster zo bekijk. Daarna was ik totaal moe en bezweet maar ik dook toch nog de keuken in om bitterballen te maken. De eerste stap tenminste, zodat het mengsel een nachtje kon opstijven in de koelkast. ‘s Avonds at ik burgers met Ilona, Violet en haar vriend. Die met pindasaus, van dit recept! Na het eten ging ik nog even sporten en daarna vroeg naar bed.
Midden: Ook dinsdag werkte ik weer diezelfde tijd. Begin deze week kreeg ik trouwens ook mijn loonstrookje binnen en yessss die was niet mis! Logisch, ik werk vet veel de laatste weken, maar toch wel fijn om dat dan even zo zwart op wit te zien.
Rechts: Na werk ging ik weer verder met die bitterballen en dat ging niet zo soepel als ik hoopte. We hebben geen frituurpan en met een gewone wokpan ‘doe ik dat wel even’, dacht ik. De pan was een beetje aangekoekt en ik had het vuur véél te hoog gezet. Gevolg: een huis blauw van de rook, doordrongen van frituurlucht en een loeiend brandalarm. Thank god was Ilona (‘koken kan ik niet maar frituren kan ik je nog wel leren Beau’) er om me te helpen en uiteindelijk waren ze SUPERgoed gelukt!
Links: Kijk nou hoe perfect! Het vuur niet te hoog en een gewone pan met hoge rand gebruiken (zo een waar je ook je pasta of broccoli in zou koken) is de oplossing. Ik leg je hier nog iets beter uit hoe je deze fucking lekkere bitterballen met iberico en paprika maakt! Het is serieus echt niet zo moeilijk als je misschien denkt!
Midden: Verder deed ik boodschappen met Ilona (we kochten deze, so good!) en we ruimden het huis een beetje op voor de hospiteeravond die we die dag weer organiseerden. Wéér een nieuw huisgenootje… Vermoeiend, maar uiteindelijk was het nog wel een hele gezellige avond!
Rechts: Ik had zo uitgekeken naar woensdag, een lekkere vrije dag in de zon. Hij begon vredig met een ontbijtje en bak koffie in de achtertuin.
Links: Ik werkte op slakkentempo aan mijn fotodagboek. Ik heb een kleine twee weken mijn oude laptop moeten gebruiken omdat mijn fijne gerepareerd moest worden (nouja, gerepareerd? Ik heb dat ding pas sinds eind januari en ik bleek gewoon een of andere systeemupdate te hebben gemist. Had ik al verteld dat ik atechnisch ben?) en dat ding werkt niet zo goed meer.
Midden: Hij moet ook bijna altijd aan de oplader zitten. Ik wilde ‘m in een stopcontact steken dat nooit wordt gebruikt en ik kreeg me toch een KNAL. Een flits, knal en een schok door me heen (geen grap) (maar kan ook de schrik zijn). Oplader ontploft, terwijl die middag mijn eigen laptop weer geleverd zou worden waar ik geen extra oplader voor had. Lang verhaal kort: kutzooi. De hele dag heb ik gewacht op het pakketje, was echt chagrijnig.
Rechts: ‘s Avonds fietste ik naar Joran om te eten en te bloggen met de oplader van zijn huisgenoot. Hij moest oefenen voor een belangrijke sollicitatie dus héél gezellig was het ook niet. Dit zou een hele fotogenieke vloer kunnen zijn, als hij ooit eens zou dweilen.
Links: Donderdagochtend was ik weer vroeg thuis voor poging twee van een productieve vrije dag. Ik plaatste onder andere deze foto in mijn story op Instagram (waar ik heel actief ben, klik hier!) en ik kreeg er vet veel reacties op! Inmiddels heb ik met een bekende van me wat dingen afgesproken en het gaat echt heel vet worden. Ben ZO blij dat er eindelijk iets moois van mijn blog gemaakt gaat worden en ik vind het zo fijn dat ik het uit handen kan geven. Ook dit weer: ik ben zo atechnisch en ik kan dit gewoon niet. De website zoals je ‘m nu voor je ziet heeft me een jaar of 3-4 geleden zo belachelijk veel moeite gekost en daar heb ik geen zin in.
Midden: Ik ging sporten en wachtte thuis op de nieuwe oplader die bezorgd zou worden. Ondertussen maakte ik deze lunch met rare restjes: wortelpuree met kurkuma, bosui, gezouten amandelen, een eitje en oreicchiette pastaschelpjes. Prima maar totaal geen succes.
Rechts: Ook maakte ik later die middag deze pasta met kip, room en perzik. Dat recept vind je hier. Ik vroor twee porties in om later mee te nemen als lunch naar werk. Die verdomde oplader kwam trouwens niet.
Links: ‘s Avonds ging ik wel eindelijk ff iets leuks doen! Was ik aan toe! Ik pakte de trein naar Den Haag om daar uit eten te gaan met Fiona. We gingen naar Amier, een Libanees restaurant op (bij?) Korte Poten. Natuurlijk ga ik hier nog uitgebreid over schrijven in een blog over de Wereldkeukentour (hier lees je meer over dit projectje!) maar ik kan je het alvast heel erg aanraden. Libanees eten heeft me echt verrast en het personeel was ook weer heel vriendelijk.
Midden: We deelden allerlei voorgerechtjes, dat vind ik vaak het leukste! We zaten hier ook zo lekker buiten, perfect om mensen te kijken. Love it. Eenmaal thuis maakte ik een blog af op de laptop van een huisgenoot en daarna ging ik op tijd naar bed.
Rechts: Vrijdag werkte ik weer van 9 tot 5 (en dat voelde als uitslapen, wauw) en daarna maakte ik pizza bianca op wraps. Slijmbal die ik ben, wilde het recept namelijk een dag later posten om de verjaardag van mijn moeder (die Bianca heet) te vieren maar de foto’s waren helaas allemaal mislukt.
Links: Na het eten ging ik naar Berkel want mijn broertje gaf daar een feest om zijn 20e verjaardag te vieren. Vorig jaar was nog net geen legendarische avond (ik heb me rot gelachen, dronken broertjes zijn hilarisch) en ook dit jaar was het weer heel gezellig. Fiona kwam ook nog even langs, heel leuk!
Midden: Vrijdag was ik lichtelijk brak. Mijn broertje en al zijn vrienden die bleven slapen waarschijnlijk niet (en ik lag om 2u al op bed) maar dat heb je als je ouder wordt hè. Die katers nemen zo belachelijk snel toe in heftigheid, stop de tijd! Mijn moeder had voor iedereen een goed katerontbijt gemaakt met eitjes, witte bonen in tomatensaus, bacon, geroosterde tomaat en worstjes. Onderop ligt nog een witte boterham. Yes, dit hielp zeker. Zo lekker! Na een beetje opruimen ging ik met mijn moeder naar Zoetermeer want ik had echt een nieuwe broek nodig na die confrontaties van vorige week. Die vond ik gelukkig!
Rechts: Daarna doken we de keuken in om in recordtijd een lekker Mexicaans buffet klaar te zetten voor háár verjaardag. Er kwam veel familie langs, was ook weer heel gezellig!
Links: En aanschouw even dit bord met eten. Er stonden veel mensen bij te lachen om hoe netjes ik mijn bord opmaakte maar dit is toch echt een plaatje zo? Met de klok mee: gegrilde paprika met roomkaas, nachochips, guacamole, zure room, wrap met kip in pittige tomatensalsa, geraspte kaas, chili con carne, nog meer kaas, salade met pitjes en balsamico en een verdwaald stokbroodje.
Rechts: En als toetje baklava (niet zelf gemaakt) en scroppino’s! Geen combi, wel vet lekker.
Links: Op zaterdagavond ging ik wel weer terug naar Utrecht (jammer, want het was nog gezellig) want zondag moest ik weer werken van 9 tot 5. Thuis maakte ik voor het eerst ooit ratatouille. Ik wist niet precies wat ik aan het doen was én wist niet wat ik moest verwachten, maar het was geslaagd!
Rechts: Het recept voor dit gezonde groentepannetje met kip, gebakken aardappeltjes en rode wijn vind je hierrrr!
0 reacties