Voor wie dacht dat er nooit een einde aan kwam: jawel, dit is de laatste. Na vier weken reizen, tien plekken en nu de tiende blog heb ik netjes al mijn dagboeken gepubliceerd. Dit vind ik zó waardevol, hoe mooi is het om zo’n reis zo gedetailleerd te kunnen bewaren!? In Hanoi bezochten we een paar hoogtepunten, voelden we ons niet meer verplicht om iets avontuurlijks te doen en namen we afscheid van Vietnam. Misschien deden we dat al iets te vroeg, we verlangden deze laatste dagen namelijk al erg naar huis. Geen reislustige uitspraak maar heel toepasselijk voor mij: het mooiste van op vakantie gaan is thuiskomen.

Maandag 21 augustus

Maandagochtend bestelden we nog even snel een pannenkoek voordat we in de bus naar Hanoi stapten. Tijdens de rit las ik voor het eerst de inleiding van de reisgids, en zo ontdekte ik ineens dat we onderweg waren naar de hoofdstad van Vietnam. Ik was al zo’n vier weken in de veronderstelling dat Ho Chi Minh dat was. Niet dus, dom. Eenmaal in Hanoi kwamen er meteen vijf taxichauffeurs op ons af. We kozen er willekeurig eentje uit en hij plantte onze backpacks op de bijrijdersstoel. Tegen de meter aan, besefte ik me meteen al. Eenmaal bij het hostel liet hij ons ruim 10 keer de normale prijs van de rit betalen, zo’n 8 euro in plaats van 80 cent. Hij was vrij agressief, er was niet mee te onderhandelen (en ik was bóós) en bovendien had hij alle handvaten al van de deuren afgebroken dus we konden op geen manier naar buiten. Ik heb foto’s gemaakt van zijn gegevens in de taxi en boos het geld in zijn hand gesmeten. Niet dat we hier nog werk van gingen maken hoor, maar voor het idee. Dát was niet zo’n fijne eerste indruk van Hanoi. Het hostel, Chien Hostel, was dan wel weer heel fijn. We dropten onze spullen en gingen meteen wandelen door de stad. In Hanoi schijn je een waterpuppet show te móeten zien, dus daar kochten we meteen kaartjes voor toen we langs een theater liepen. De show was een soort poppenkast met aan de zijkanten Vietnamese muzikanten. Op zich grappig als je niks te doen hebt, maar geen aanrader (ik had zelfs oordoppen in). Verder liepen we een beetje langs het Hoan Kiem meer en door de Old Town. Na een powernap aten we bij New Days, een restaurant dat bijzonder vaak getipt werd op internet. Hier hebben we allebei lekker gegeten, niet heel erg bijzonder, maar gezien de drukte was het blijkbaar wel echt een ding.

Dinsdag 22 augustus

Vandaag was bloed-je heet. Toch wilden we wel nog wat dingen in de stad zien en daarom lieten we ons overal lekker heen brengen met de taxi. Onze eerste stop was bij het Ho Chi Minh Mausoleum, waar dé Ho Chi Minh dus gebalsemd opgebaard ligt. Hier kun je gratis langslopen, maar de weg om binnen te komen is wel heel serieus. Alles wordt gecontroleerd en het schijnt dat er urenlange wachtrijen kunnen staan. Wij hadden geluk en konden zo doorlopen! Het was best gaaf om te zien, ook al wisten we allebei niet zo heel veel van zijn verhaal. Hierna gingen we naar de Temple of Literature, een tempelcomplex dat vroeger de eerste universiteit van Vietnam was. Dit vonden we allebei niet zo interessant; we hebben véél mooiere tempels en gebouwen gezien in de rest van het land. Daarna dronken we onze geliefde karamelfrappuccino’s bij Highlands Coffee (daar verlangde ik al naar sinds Ho Chi Minh) en zochten we de koelte op in een van de vele nagelsalons. Al eerder tijdens de reis hadden we ons voorgenomen om ná al het wandelen in Sapa onze teennagels met gellak te laten doen. Uiteindelijk zaten we bij Lisa’s Nails (zoiets, geen idee eigenlijk) en daar hebben we voor 8 euro per persoon heerlijk gezeten. Het is nu ik dit schrijf precies twee weken later en mijn tenen zien er nog net zo mooi en netjes uit als meteen daarna! ‘s Avonds gingen we wat drinken met een van mijn huisgenoten en haar vriendin, die toevallig tegelijk ook in Hanoi waren. Superleuk! We spraken af in de Old Town en namen vanaf daar samen een taxi naar de Lotte Tower, een van de weinige skybars in de stad. Ook deze taxichauffeur lichtte ons weer goed op, fuck. De bar was verder heel fancy en de cocktails kostten allemaal rond de 8 à 9 euro. Heel vet wel, dat uitzicht zo!

Woensdag 23 augustus

Woensdag was onze laatste vakantiedag en we deden alles daarom heel rustig aan. Vooral omdat we er eigenlijk wel klaar mee waren: met ons hoofd waren we alweer thuis in Nederland. Het enige dat we deze dag deden was uitslapen, heel langzaam ontbijten en souvenirtjes kopen. Ik kocht een snoer met lampionnenlichtjes voor in mijn kamer in Utrecht. Ook liepen we nog naar de Dong Xuan market maar dat vonden we allebei veel te chaotisch. ‘s Avonds aten we bij een iets chiquer restaurantje, volgens mij heette het ‘96 Restaurant’. Ik bestelde nog een laatste keer springrolls en daarbij iets met pompoen, heel lekker! Daarna haalden we nog ergens een ijsje en liepen we terug naar het hostel.

Donderdag 24 (en een beetje vrijdag 25) augustus

Vandaag moesten we om 11 uur al uitchecken, terwijl we pas rond 1 uur de bus richting het vliegveld zouden nemen. De tijd hiertussen hingen we rond bij een restaurantje in de buurt met (nu echt!) de allerlaatste bananapancake met chocoladesaus. Die ontbijtjes ga ik missen! Op het vliegveld doodden we de tijd met foto’s kijken en een bord patat, totdat we rond half 5 de lucht in gingen. We hadden een tussenlanding in Bangkok om wat mensen af te zetten en op te halen, en hierdoor duurde deze eerste vlucht bést wel lang. Na een uur of 9 kwamen we pas aan in Doha, om hier vervolgens nog 8 uur op de grond te moeten liggen tot de vlucht naar Amsterdam zou vertrekken. Niet ideaal, maar het kon niet anders. De reis heeft van deur tot deur uiteindelijk ongeveer 30 uur geduurd (voor het dramatische effect) dus het was héél lekker om weer thuis te zijn. Ineens besefte ik me ook hoe lang we eigenlijk van huis zijn geweest. En hoeveel bijzondere dingen we hebben gedaan en gezien. Bizar. Mooi land. Ga er eens heen.