Dalat was vooral een heel vreemd deel van onze reis: het was koud. Zeker de eerste dag wisten we even niet meer wat we er mee aan moesten omdat het ook nog eens regende, maar de tweede dag viel het gelukkig mee. Ach ja, hadden we die regenjas toch niet voor niets ingepakt. Verder vonden we de stad niet heel bijzonder: op zich een leuke tussenstop voor een of twee dagen maar niet onmisbaar.

Zaterdag 5 augustus

Vrijdagavond werden we bij ons nieuwe hostel, Family Hostel Dalat, lekker toepasselijk ontvangen: met knuffels van het personeel, thee en een bord eten. Ik ben niet zo’n fan van ‘huggssss’ maar ok. De insteek van dit hostel was meteen duidelijk 😉 Na een goeie nacht slapen (hadden we nodig) vertrekken we al vroeg naar het centrum van de stad. Ben ik nog steeds erg trots op want het was koud én het regende en alsnog wisten we onszelf naar buiten te slepen. Die kou was wel heel vreemd na die hitte van het zuiden; Dalat ligt hoog in de bergen en hier is het dus altijd heel wat kouder dan in de rest van Vietnam. Onze eerste stop was bij Liên Hoa Bakery, een grote bakkerij waar we veel verschillende broodjes, cakejes en toetjes kochten als ontbijt. In de bakkerij was het megadruk, maar in het restaurantgedeelte zat iedereen doodleuk al aan de rijst en kip. Kun je al die heerlijke zoete dingen kopen, ga je toch niet om 9u al beginnen aan die eeuwige rijst? Na het ontbijt bracht een taxi ons naar Crazy House, een van de ‘vreemdste gebouwen ter wereld’ als ik het goed heb begrepen. Het gebouw bestaat uit verschillende delen met thema’s als ‘onderwaterwereld’ en ‘bamboe’. Een paar mensen die we eerder hadden ontmoet waren helemaal lyrisch over dit gebouw. Ze omschreven het als een soort kruising tussen Dali en de Efteling maar dat vonden wij eenmaal daar een béétje overdreven… Het stelde niet veel voor. Het was duidelijk gemaakt als hotel en veel delen waren niet eens af. De regen zal ook niet mee hebben geholpen, maar je moet er echt niet al te veel van verwachten. Alsnog wel een bezoekje waard als je toch zomaar ineens in Dalat bent. Daarna bezochten we een hoger gelegen tempelcomplex waar je (ook) kunt komen met een gondellift. En dan geen wiebelig Aziatisch ding maar een goeie Doppelmayer uit Oostenrijk. De rit met de kabelbaan was heel leuk, leuker dan de tempels zelf eigenlijk. Aanrader! Hierna begon het steeds harder te regenen en na lang googelen en iets te lang zeuren en chagrijnen om de regen (we hadden even een dip) besloten we naar een overdekt winkelcentrum te gaan. Hier hebben we een paar uur door rare prullariawinkeltjes en een supermarkt gelopen en daarna zijn we fris gedoucht aan tafel geschoven bij het hostel. Iedereen zat aan een lange tafel en voor 50 dong (2 euro) kreeg je heel héél veel lekker eten. Bij het hostel hoort een soort kroeg/keet waar we met een groep spelletjes speelden en karaoke zongen. Hele leuke avond! We wilden eigenlijk nog heel graag naar de Maze Bar waar iedereen zo superenthousiast over is, maar we waren veel te moe.

Zondag 6 augustus

We móesten het wel echt zien en daarom dronken we er vandaag snel een kop koffie. Althans, Vietnamese ijskoffie is 9 van de 10 keer een glas vloeibare suiker (ik ben er nog steeds niet over uit wat ik nou precies moet bestellen voor een lekkere) en ook deze liet ik na een slok weer staan. De bar was inderdaad wel heel gaaf. Het is er één groot doolhof en ik kan me voorstellen dat je helemaal para wordt als je daar dronken bent. Gevaarlijk ook wel eigenlijk, met al die trappetjes en lage plafonds. Hierna dronken we wat bij een veel te fancy restaurant aan de rivier, deelden we een pizza bij een andere zaak en kochten we een voorraad eten bij die lekkere bakkerij van gisteren. Bij het hostel douchten we nog snel en daarna haalde een taxi ons en onze backpacks op. De busrit naar onze volgende bestemming zou maar liefst 17u duren, was ons verteld, maar dat bleek heel erg mee te vallen. Na 12 uur waren we er al, waarvan we de helft knockout hebben gelegen door een slaappil. Gebruik ik verder nooit ofzo, maar voor dit soort dingen is het echt geweldig.